Born from silence, silence full of it
A perfect concert my best friend
So much to live for, so much to die for
If only my heart had a home
Sing what you can`t say
Forget what you can`t play
Hasten to drown into beautiful eyes
Walk within my poetry, this dying music
-My loveletter to nobody
Never sigh for better world
It`s already composed, played and told
Every thought the music I write
Everything a wish for the night
Wrote for the eclipse, wrote for the virgin
Died for the beauty the one in the garden
Created a kingdom, reached for the wisdom
Failed in becoming a god
Never sigh...
" If you read this line, remember not the hand that wrote it
Remember only the verse, songmaker`s cry the one without tears
For I`ve given this its strength and it has become my only strength.
Comforting home, mother`s lap, chance for immortality
where being wanted became a thrill I never knew
The sweet piano writing down my life"
"Teach me passion for I fear it`s gone
Show me love, hold the lorn
So much more I wanted to give to the ones who love me
I`m sorry
Time will tell (this bitter farewell)
I live no more to shame nor me nor you
And you... I wish I didn`t feel for you anymore... "
A lonely soul
An ocean soul
__________________________________________________________
Geboren uit stilte, vol van stilte
Het perfecte concert, mijn beste vriend
Zo veel om voor te leven, zo veel om voor te sterven
Als mijn hart alleen maar een thuis had
Zing wat je niet kunt zeggen
Vergeet wat je niet kunt spelen
Haast om te verdrinken in je mooie ogen
Lopend binnen mijn gedichten, deze sterfende muziek
- Mijn liefdesbrief aan niemand
Zucht nooit voor een betere wereld
Het is al bedacht, bespeeld en verteld
Elke gedachte is de muziek die ik schrijf
Alles is een wens voor de avond
Geschreven voor de zonsverduistering, geschreven voor de maagd
Gestorven voor de schoonheid, die ene in de tuin
Gemaakt voor een koningrijk, gebracht voor de wijsheid
In het worden van een God gefaald.
Zucht nooit...
'Als je deze regel onthouden hebt, herinner dan niet de hand die het schreef
Herinner alleen het gedicht, het gehuil van een liedjesschrijver zonder tranen
Want ik heb dit mijn kracht gegeven en het is mijn enigste sterkte geworden
Rustgevende huis, moeders schoot, een kans voor onsterfelijkheid
Wanneer gewild worden spannend werdt weet ik niet
De zoete piano schreef mijn leven op'
'Leer me passie voor de angsten die weg zijn
Laat me liefde zien, houd de kennis vast
Ik wilde zo veel meer geven aan diegene die van me hield
Het spijt me
De tijd zal het leren (dit bittere afscheid)
Ik leef niet meer om te schamen noch voor mij noch voor jou
En jij... Ik zou willen dat ik je niet meer voelde...'
Een eenzame ziel
Een ziel van de oceaan
------------------------------------------------------------------------------ Song Meaning __________________
This song is about a young boy
who is misunderstood. He never has had anyone close or anyone at all to
talk to, so his music is what he lives for and is where he puts his
feelings. His music gives him the push to keep on living and he puts
everything into it. He tries to improve his life but whatever he does,
he can never get back to the way he used to be. He says that people
shouldn't ask for a better world because the world has already been
made and been done.
In the talking part of the
song, he is telling people not to remember him but to remember the
music that was his life. He wants a mother's lap to sit on, he just
wants to be loved. He cares about the world but he feels like he is
just a waste of space because he has nothing and no one to love him he
is just like an ocean - abused - and is just a very lonely boy and it
is just his "bitter farewell."
_____________________
Dit lied gaat over een klein jongetje dat niet wordt begrepen. Hij heeft nooit iemand heel dicht in zijn hart gehad en had nooit iemand om mee te praten, dus zijn muziek is waar hij voor leefde en waar hij al zijn gevoelens in legde. Zijn muziek gaf hem een duwtje in de rug om door te blijven leven en hij zette er alles in. Hij probeert zijn leven te verbeteren maar wat hij ook doet, hij kan nooit meer terug gaan naar zoals hij ooit is geweest. Hij zegt dat mensen niet moeten vragen om een betere wereld omdat de wereld al is gemaakt en geklaard. In de praatscéne van dit lied, verteldt hij mensen niet hem te herinneren maar de muziek dat zijn leven was. Hij wil een moeder's schoot om op te zitten, he wil gewoon geliefd zijn. Hij geeft om de wereld maar hij voelt alsof hij een verspilling is van ruimte omdat hij niks heeft en hij niemand heeft om van hem te houden, hij is net als een oceaan - misbruikt - en is gewoon een erg eenzaam jongetje en het is gewoon een "bittere vaarwel."
|