The Cradle Of Filth

"I was born amidst the purple waterfalls.
I was weak, yet not unblessed.
Dead to the world. Alive for the journey.
One night I dreamt a white rose withering,
a newborn drowning
a lifetime loneliness.
I dreamt all my future.
Relived my past.
And witnessed the beauty of the beast"

Where have all the feelings gone?
Why has all the laughter ceased?

Why am I loved only when I'm gone?
Gone back in time to bless the child
Think of me long enough to make a memory
Come bless the child one more time

How can I ever feel again?
Given the chance would I return?

I've never felt so alone in my life
As I drank from a cup which was counting my time
There's a poison drop in this cup of Man
To drink it is to follow the left hand path

"Where have all the feelings gone?
Why is the deadliest sin -
to love as I loved you?
Now unblessed, homesick in time,
soon to be freed from care, from human pain.
My tale is the most bitter truth:
Time pays us but with earth & dust,
and a dark, silent grave.
Remember, my child:
Without innocence the cross is only iron,
hope is only an illusion & Ocean Soul's
nothing but a name...

The Child bless thee & keep thee forever"
_______________________________________________

"Ik ben geboren te midden van de paarse watervallen.
Ik was zwak, maar niet ongezegend.
Dood aan de wereld. Leven voor de reis.
Een nacht droomde ik van een verschrompelende roos,
een nieuwgeborene verdrinkend
en een een levensduur van eenzaamheid.
Ik droomde mijn hele toekomst.
Herbeleefde mijn verleden.
En was getuige van de schoonheid van het beest."

Waar zijn alle gevoelens gebleven?
Waarom is al het gelach verstomd?

Waarom wordt ik bemind, alleen als ik weg ben?
Teruggegaan in de tijd om het kind te zegenen
Denk lang genoeg aan me om een herinnering te maken
Kom, zegen het kind nog een keer

Hoe kan ik ooit weer voelen?
Zou ik terugkeren als mij de kans gegeven was?

Ik heb me in mijn leven nog nooit zo alleen gevoeld
Toen ik dronk uit een beker die mijn tijd aftelde
Er is een druppel vergif in deze beker van de Mens
Het te drinken is het volgen van het pad links

"Waar zijn alle gevoelens gebleven?
Waarom is de dodelijkste zonde -
te beminnen, zoals ik jou beminde?
Nu ongezegend, op tijd ziek van thuis,
spoedig te worden bevrijd van zorgen, van menselijke pijn.
Mijn verhaal is de meest bittere waarheid:
De tijd beloont ons, maar met aarde en stof,
en een donker, stil graf.
Onthoud, mijn kind:
zonder onschuld is het kruis alleen ijzer,
hoop is maar een illusie en Zielen van de Oceaan
is niets dan een naam...

Het kind, wees gezegend & hoedt u voor altijd"