De Boogschutter is een positief en opgewekt persoon, vriendelijk en nieuwsgierig. Mensen zijn graag bij hem in de buurt en hij is altijd op zoek naar mensen: hetzij om mee te spelen, hetzij om antwoorden te krijgen op zijn vragen. Vindt hij de antwoorden niet bij mensen, dan neust hij in boeken die hem kunnen helpen bij zijn zoektocht naar kennis. Daarbij is hij niet altijd zorgvuldig genoeg: soms trekt hij te vroeg conclusies.
Hij heeft de beschikking over een grote hoeveelheid energie, die hij kwijt moet kunnen, hetzij in het spelen van spelletjes, hetzij in activiteiten buiten de deur. Kan hij niet naar buiten, dan dreigt het gevaar dat hij wat stil wordt.
Hij vindt het soms lastig om binnen de grenzen die door anderen aan hem opgelegd zijn, te leven. Zijn sterke vrijheidsdrang speelt hem dan parten. Hij wil in ieder geval vrij zijn in het sluiten van vriendschappen: daarin neemt hij zeker geen "bevelen" aan. Hij is een gedisciplineerd persoon, met een grote zelfbeheersing.
theemuts
21-09-2008
Sprookjes in m'n hoofd
De nachten zijn om van te houden wanneer je de kou niet
voelen hoeft.
De stilte die het tijdstip met zich meebrengt,
dat aangeeft dat het tijd is
om te slapen.
Stilte
die ruimte maakt voor gedachten en ideeën, sprookjes
in je hoofd
reikend naar onbereikbare idealen.
Maar stukje bij beetje zal het gaan lukken.
Pluk ik druiven, staande op een houten trap,
zie ik de zon ondergaan aan de andere kant van de wereld.
De nachten zijn om van te houden wanneer je de kou niet
gevangen in zijn spel. het spelen van de rol, die op zijn huid geschreven staat. gevangen in eenzaamheid. omdat de gespeelde rol, niet hij is. nooit geweten, nooit overdacht, gewoon gedaan. besef, pijn, de wending. verlangen naar dat jij het ziet wie hij is achter zijn spel van zwakheid. maar, wil je dat wel?
zo vaak gevochten. gevallen, opgestaan, overwonnen.
ik zag het gebeuren, maar nooit begrepen waarom het zo moest gaan.
waarom ik niets kon doen. waarom jij anders was dan die van hen. anders. niet minder, maar anders.
nu lijkt de storm afgenomen, rust in jou. en nu kan ik begrijpen waarom ik niets kon doen. waarom jij anders bent, dan die van hen. anders. niet minder, maar anders.
ik blijf bang, voor een nieuwe storm. maar niemand weet wanneer en of die komen zal.
niemand vraagt jou om te vechten omdat dit spel geen winnaars kent.
wie ben jij, als ik mij mag zijn. en wie zijn wij als jij mij niet kent. wie ben ik, als jij een vreemde bent. en wie zijn wij als we nooit samen kunnen zijn zoals we werkelijk onszelf zijn. onze wegen, ver uit elkaar. onze band, een illusie van de herinneringen die nooit meer herhaald kunnen worden. omdat we vreemde zijn tegenover elkaar.
Ik wou dat ik je uit kon leggen, wat mijn hoofd doet. Maar het zijn steeds oude gevoelens wat mij verdrietig maken doet. Gevoelens zonder woorden, alleen pijn van binnen. Soms zijn het geuren, soms zijn het beelden, soms zijn het woorden of bepaalde zinnen. Ik kan niet verwoorden wat het is. Gevoelens zonder woorden, herinneringen, fijn of niet, ze zijn weg en geven me verdriet. Hou me maar gewoon vast, alsjeblieft. Vraag niet waarom, want geloof me, woorden heb ik niet.
