Ik ben Ann, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tinny912_.
Ik ben een vrouw en woon in (momenteel in Nederland) en mijn beroep is momenteel tussen 2 beroepen in.
Ik ben geboren op 01/01/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: knipoogjes geven, evangeliseren over Jezus, oma worden, lezen en muziek luisteren.
Ik heb heel mijn jeugd doorgebracht in België, Oost-Vlaanderen. Zo rond mijn 30ste ben ik naar Amsterdam verhuisd omwille van werk. Nu heb ik er spijt van want al mijn familie woont nog steeds in België...zonder familie in Nederland wonen valt erg tegen.
Ik ben Tinny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Belgie (Nederland) en mijn beroep is administratief medewerker op de financiële afdeling bij een internationaal bedrijf.
Ik ben geboren op 01/01/1830 en ben nu dus 194 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: natuurwandelingen, terrasje pikken, observeren, paarden, .
Na lang werkloos geweest te zijn ben ik weer aan het werk. Dat was wel weer even wennen. Nieuwe collega's en nieuwe regels. Nu moet ik de achterstand weer inlopen. Er is weer veel veranderd...zucht
verloren maar toch tevreden
ik wil positief in het leven staan Jezus Christus staat centraal in mijn leven
Wat lang geleden dat ik nog eens op mijn blogje was
Ja, ik ben weer aan het werk. Gedaan met heerlijk rondhobbelen op de blogjes. Gedaan met lang achter de pc hangen en voor de buis. It was nice for the time being. Heeeeeel vroeg opstaan, om 06:30 uur. Een heel eind fietsen door regen en wind. Helaas wordt een mens er ook niet jonger op. Maar toch is werken beter dan thuiszitten. Nu heb ik een interessante kantoorbaan, helaas zijn mijn collega's minder leuk. Je krijgt weinig respect zo laag aan de ladder, helaas de laatste sport. Helemaal weer onderaan beginnen, bedoel ik. Het is toch weer even slikken.
Nog 1 maand geduld dan wordt mijn 1ste kleinkind geboren
Ja, hoor! Alles is klaar voor het grote gebeuren. De kinderkamer is picobello, het ledikantje en de meubeltjes staan klaar. De kasten zijn propvol met geurige spulletjes en luiers. Ja hoor, de tas voor het ziekenhuis staat ook al klaar.... het feest kan elke dag beginnen. Ja...spannend is het wel voor de oma en opa's...voor de moeder en vader ook...spannend...huiverig spannend...je weet nooit hoe intens het wordt. Tegenwoordig zijn de ouders heel goed voorbereid en goed voorgelicht...het is gelukkig niet meer zoals in 1970, toen je van toet nog blazen wist...of het was dat je moeder zelf veel ging vertellen.... Ik denk nog wel eens aan mijn eigen 2 bevallingen...
Het is toch zo mooi die neerdwarrelende sneeuwvlokjes, dan weer dicht gedwarrel en weer minder. Momenteel gaat het echt als een sneeuwvlokjestapijt. Maar oh wat is het mooi. Alles komt onder de sneeuwlaag te zitten. Vooral de bomen en struiken zien er fantastisch uit. Toch denk ik bezorgd aan het openbaar vervoer. Soms stoppen zelfs de bussen met rijden als er te veel sneeuw ligt. Hoe moet je dan naar je werk? Niet iedereen heeft een auto of vrienden die ze even kunnen brengen. De meesten hebben hun auto zelf nodig om naar het werk te gaan.
Ik kan nog steeds niet inloggen in mijn oude blog. Zucht!
Vandaag ging ik weer eens via een omweg naar mijn oude blogje: Ontdekkingsreis. Ik had er zoveel liefde en werk ingestoken, nu kan ik niet meer inloggen... . Ja, goede raad is duur. Wat voor garantie heb ik, dat het met mijn nieuwe blog ook niet gebeurd. Hoe kan je leren van je fouten, als je niet weet wat je fout deed. Hoe link je blogjes aan elkaar? Je mag namelijk zoveel blogjes aanmaken als je wil.
Hoe kan een jaar zo vlug voorbij gaan? Ik heb moeite met afscheid nemen. Wat het oude jaar mij bracht weet ik, maar wat het nieuwe jaar voor mij in petto heeft??? Toch staat het afscheid voor de deur... we gaan hoe dan ook naar een ander jaar. Wat zal het ons brengen? In 2009 wordt wel mijn eerste kleinkindje geboren. Met heel erg individueel ingestelde ouders. Waar is de tijd, dat grootouders een speciale rol vervulden? Je hoort steeds vaker dat jonge ouders de grootouders uit het leven van hun kindje bannen, om wat voor reden dan ook. Zo wordt de keten verbroken, een verlies waar de jonge ouders van nu de gevolgen niet kunnen overzien. Vaak doen de jonge ouders dat puur uit egoïsme, omdat zij het voor het zeggen willen hebben, een soort machtstrip. Toch kunnen ze de gevolgen van deze beslissingen niet inschatten. Ze doen er meer schade mee dan goed, ook al denken ze daar zelf wel anders over. Ze verbreken een heel belangrijke keten, een heel belangrijk contact dat vooral de kleinkinderen nodig hebben, maar dat is schijnbaar iets waar jonge ouders aan voorbij gaan. Dat het kontakt vooral belangrijk is voor het kleinkind zelf, staan ze niet bij stil. Ik vind dit een trietste ontwikkeling. Je kind gebruiken als pressingsmiddel om de grootouders onder druk te zetten. Wat zegt dat dan over het karakter van de jonge ouders van nu? Dat egoïsme de klok slaat.
Als je naar Televisieprogramma's gaat, hoor je gratis gezegend kerstmuziek. De vreugde van de Heere en de vrede van de Heere Jezus zal in je hart komen
. Ja, goede raad is duur. Wat voor garantie heb ik, dat het met mijn nieuwe blog ook niet gebeurd. Hoe kan je leren van je fouten, als je niet weet wat je fout deed. .jpg)
