Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Wees sterk bij het begin van deze dag, glimlach heel vrolijk nu het nog mag. Mijn glimlach is echt,die is niet gemaakt, die recht uit het hart op het gezicht geraakt.
Ik mailde naar enkele vrienden vorige week, ik werd heel blij omdat het meer bleek Dat zag ik aan de vele mailtjes die kreeg, ik was verwonderd dat ik eventjes zweeg.
Waarmee gaan we deze week beginnen? mails lezen terwijl zet ik op alles mijn zinnen. Of even met de hond een wandeling maken, om daarna door al mijn mailtjes te geraken.
Vanmorgen heb ik nog geen woorden klaar, maar dat komt wel het is de tijd van het jaar. Maar een ding vergeet ik voor jullie zeker nie, de groetjes aan allen van jullie vriend big ietie.
Een traan die uit zijn oude ogen rolt, die langs de wang op de grond bolt. Het is een traan van liefde en geluk, zijn liefde voor haar gaat nooit stuk.
Hij streelde haar lange grijze haren, samen waren ze een stel vele jaren. Zij is ziek met een heel brede glimlach, ze moet gaan,het is voor elke dag.
Een klein ventje komt wenend binnen, hij weet niet hoe hij moet beginnen. Zijn geliefde oma gaat naar de hemel, straks wordt het hier zeker een gewemel.
Even later geeft ze met een traan de geest, voor haar was het leven heel mooi geweest. Alleen de oude man en haar kleinzoon, brengen aan haar bed de laatste eerbetoon.
Ze is nu heen maar opa is niet alleen, de kleine woont nu bij hem zonder geween. Samen zijn ze nu de beste vrienden, omdat oma de eeuwige rust heeft kunnen vinden. big ietie
Ik droom zeker bijna iedere nacht, ik sta dan soms ergens op wacht. In een videotheek ben ik dan chef, die heel goed is met heel veel lef.
Dan ben ik weer ergens boswachter, ik loop met Prutske maar heel zachter. Dan weer leraar in een hogeschool, of ik ben voor een vriend op de dool.
In een andere droom was ik miljonair, maar als ik wakker werd was ik solitair. Ik droom soms van schone meiden, die me aankeken en nooit iets zeiden.
Dan gaat plots de wekker en het is dag, ik ben terug in de werkelijkheid met een lach, Dan ben ik blij,ik ben dan geen econoom laat maar het was de zoveelste gekke droom.
Zoek eens naar je zelf in je ziel, je vindt je IK zoals je altijd beviel. Je voelt je zelf als een bloem in de wei, je voelt je zo heel gelukkig en heel blij.
soms ben je even weg in een diepe put, je voelt of je bent bij het vergeten grut. Maar je wil is sterker en je komt er uit. je kunt terugkomen in je eigen schuit.
Soms zit ik dan ook in een diep gat, ik lees dan een gedichtje of ietwat. Ik voel me heel ongelukkig zo verloren, maar de wil en ik ben als herboren.
Hoop en liefde door de moeders gegeven, hoop en liefde het mooie begin van alle leven. De hoop opdat je gezond zou kunnen zijn, de liefde om van je moeder te houden fijn.
Voor je moeder zorgen al ben je een kapoen, met je moeder dagelijks boodschappen doen. De wil om voor haar je leven lang te zorgen, voor jou het eeuwige geluk dat begint morgen.
Moeder zijn is de moeilijkste taak van een mens, het is daarom dat ik voor moeder het beste wens. Ik mag ook niet de vaders vergeten onze mannen, ik zal nooit mijn ouders uit mijn hart verbannen.
Dit gedicht draag ik op aan alle moeders,vaders die er zijn of waren op dezze wereld,zonder hen waren zij/wij die dit lezen er nooit geweest.
Op zondag 23 Juli waren we bij ons neefje uitgenodigd op de camping voor zijn verjaardagsfeestje.Hij werd vier en vroeg heel veel geschenken. we waren daar om 14.00 en de jongen begon dadelijk de pakjes te openen.Hij was blij met wat hij kreeg:een tractor met caravan,een paar luchtmatrassen een bal en een boek over treinen. De taart werd aangesneden en dat moest ja nonkel Tjen doen.Ik moest mijn big ietie pet afdoen.De jongen zei me:Hier ben jij nonkel Tjen en op de comfoeter bij de bommas en bompas ben jij big ietie. hier onder enkel fotos van de camping en het feestje. big ietie
Een roosje snakt naar wat water, die kreeg het van het jongentje later. Het roosje kwam terug recht staan, het was blij,de dorst was gedaan.
Een meisje streelde het tulpje lief, het bloempje werd haar hartedief. Ze schonk het haar moeder als geschenk, ze pinkte met beide ogen als stille wenk.
Roosje en tulpje staan samen in de vaas, ze vertellen over hun leven bij de Baas. Ze zijn een paar dagen gelukkig te saam, ze kijken naar buiten door het raam.
Na een week zijn samen heen gegaan, en leven nu in de bloemenhemel bovenaan. Wie wil ook zo een bloempje bekomen? groetjes van big ietie met fleurige dromen.
Ik was even op de speelplaats met Prutske de hond die wou spelen met de kinderen en terwijl maakte ik dit gedicht onder nieuwsgierigheid van deze kinderen.
Ik zit rustig op de speelweide, Prutske ligt naast mijn zijde. genieten met haar pop in de zon, ze is vrolijk,ze vindt dat bon.
Een tweeling van naast de buren speelt met haar,dat zal even duren. De wolken komen wat dichter bij, terwijl het hondje speelt heel blij.
Een fris windje blaast in mijn nek, de kinderen spelen met Prutske als gek Ik zit dan even wat te dagdromen, gaat er vandaag wat regen komen.
Op de speelplaats is het gras half ros, laat de regen maar komen in het bos. Zolang genieten we van de natuur, en kunnen we rusten voor een uur. big ietie
Men vraagt zich soms af wat betekend de gezegde:Rond de kerktoren.Dat ge in de buurt bleef. Bij ons aan het spoor in de tijd dat ik nog werkte hadden wij dat ook. Wij noemden de korte treinritten rond de kerktoren.Nu weet ik niet of dat nog bestaat. Wij hadden een dienst in de week 4xMechelen.Dit was 4 keer omnibus naar Mechelen heen en terug. Elke rit was 28 minuten treinrijden,20 minuten rust en dan terug naar begin station. En zo was dat vier maal heen en terug dus acht treinen. Maar in de spits uren waren die klein ritjes zwaarde dan die treinritten naar Brussel of naar Gent. Zo hadden wij een dienst naar Turnhout op een zaterdag.We waren al van de vrijdag een week eerder aan het werk en die zaterdag was dus de negende dag op rij zonder een rustdag tussen-vroeger kon dat,nu mag dat niet meer. We begonnen die bewuste Zaterdag om 02.15 vroeg in de morgen.Ik kwam met de laatste tram werken en was al uur te vroeg op het werk.We moesten met een diensttrein van Antwerpen naar Lier om daar over te stappen.In Lier moest gewacht worden op een goederentrein om mee te rijden bij de machinist tot in Herentals.Die 19 kilometer werd gedaan tegen een snelheid van maximaal 40 kilometer per uur het was een rangeerlok met goederen wagens en die lok kan niet rapper dan veertig. Om 03.30 kwamen wij in Herentals aan waar onze trein al klaar stond,maar zonder lok-die pas tegen 04.45 zou komen.Drie rijtuigen type M1 houten bankskes met snel toegaande schuifdeuren. We vertrokken om 05.05 naar Turnhout met reizigers en zo gingen we vier keer heen en terug. De diensteinde was om 11.30 dus bijna 9.30 dienst. We hadden veel reizigers.De maximum die ik ooit had op die dienst was 57 reizigers waarvan de schooltrein daar tussen met 39 scholieren. Ik was dan thuis om 12.15 in de namiddag en weet ge wat de buurmensen dan zeiden als ge een half uur later in gewone kledij buiten kwam:Ah wel Etienne moet ge weeral niet werken en dan had ge negendagen dienst achtereen met in totaal 80 uur dienst-nu is de maximum 63 uur. Zeven dagen aan 9 uur.Dit was drei jaar geleden zo wanneer ik met pensioen ging. Ik ben soms blij dat ik zoveel uur niet meer moet kloppen. big ietie
De weg naar de vrede is bezaaid met bloed, op het einde schijnt de zon in een rode gloed. Wilt ge de weg op gaan komt ge de waarheid tegen, op het einde wacht dan de grote vredige zegen.
Gaat maar dapper heen en ontvangt veel vrienden, die het einde van deze weg ook zullen vinden. Het is een moeilijke weg,maar moeilijk gaat ook, de weg is bezaaid met vuur ook met veel rook.
Toch zal het zalig zijn op het einde van deze weg, zodat ik daar dan een geluksroosje neerleg. Deze weg wordt bewandeld met een traan en lach, vele groetjes van big ietie deze heerlijke nieuw dag.
In mijn droom was ik een witte duif, en kwam ik terug van een vredesfuif. Ik vloog rond met een palm in mijn bek, ik moest die ronddragen als een gek.
Het eerste palmpje schenk ik vrienden, die dat groene takje snel zullen vinden. Maar ik ben enkel een gewone man, ik wil enkel dat ik gelukkig maken kan.
Moest ik dan echt een vredesduif zijn, dan was er geen oorlog maar een festijn. Het palmpje dat ik jullie dan schenk, bewaar het in je hart dit is een stille wenk.
Vliegen kan ik niet maar wel wat dichten, en een vredesduif schenkt vredeslichten. Ik kan niet zingen maar wel schrijven, ik wil geen duif zijn maar jullie dichter blijven.
Ieder mens heeft donkere momenten in het leven, wie heeft die momenten toch aan ons gegeven? Opdat we zouden zien wat er in ons eens mis gaat, om te zien wat ons toch zo in de weg staat.
Uit deze momenten kunnen we zeer veel leren, hoe we het slechte uit ons moeten weren Het wordt tijd dat we in onze spiegel kijken, om met mekaar een hand naar het goede te reiken.
Blijf dat goede maar altijd stevig vasthouden, om veel liefde en vriendschap te kunnen behouden Zorg maar steeds voor het zonnetje in je eigen hart, en verdrijf door deze kracht al je leed en smart. big ietie
ik wou met dit gedicht niemand kwetsen,ik heb ook eens een zwart moment.
Struikrozen van verschillende kleur, staan langs de straat in primeur. Bijtjes vliegen op en aan om nektar, in zwart-gele outfit van roos tot spar.
Langs de weg een mannetje met hond, rust even uit,het hondje ligt op de grond. Wij waren met zijn allen naar zee per trein, Prutske voor de eerste keer mee heel fijn.
Het weer was heel mooi de lucht was klaar, de zon scheen fel en bracht warmte daar. Veel mensen en kinderen heel zonnig gekleed, de kleintjes hadden reeds hun speelgoed gereed.
In Blankenberge van het station tot de zee, ons hondje klein liep heel gezwind mee. Onderweg in een lokaal iets drinken en eten, Prutske genoot van alles heel goed geweten.
Gisteravond stond ik op de strooiweide, met een bosje rozen om neer te leggen. Mijn overleden vader stond aan de zijde, om mij even een goeden dag te zeggen.
Hij is al al elf jaar weg naar de Heer, vandaag zou hij tweeentachtig jaar zijn. Elk jaar leg ik daar zeven roosje neer, ik blijf ik dan stil staan denken heel fijn.
Ik neem zijn plaats in de thuiszorgen, ik probeer het goed te doen zoals hij, Ik denk dan aan de toekomst morgen, een tijd zonder zorgen zonder strijderij.
Nu ga ik met de famillie op uitstap, Prutske gaat voor de eerste keer mee. Alles gewoon doen maar niet te rap, de groetjes van big ietie op weg naar de zee.
Hoe mooi is toch bij ons de natuur? hoe mooier groeien bloemen bij de buur? Bloemen wiemelen altijd heen en weer. bijtjes en vlinders danken ook de Heer.
de bijtjes vliegen van bloem tot bloem, een statig vlindertje vliegt met een zoem. Kindjes spelen in de schaduw op het plein, zij vinden dit zonnige weer dan weer heel fijn.
terug naar huis zien wij een grote hond, Prutske trekt en valt bijna om op de grond. Snuffelen aan mekaar en zij zijn ook blij, dan vertrekt ze mee huiswaarts met mij.
Ik was vanmorgen in het shoppingcenter in wijnegem en zag een meisje met een kruk. Boven bij een kannetje thee,begon ik een gedichtje te schrijven.Ik hoop dat ik met dit gedicht niemand kwets. Mijn excuses op voorhand als het zo is.
Een kindje dat praat met een roos, in haar ene hand heeft ze een doos. Een musje komt zitten op haar hand, ze streelt het want ze vindt dat plezant.
Ze zegt:Ik wil zo graag als deze vliegen, ik wil het musje behouden om te wiegen. Stil met een traantje laat ze het musje vrij, ze gaat terug naar de rolstoel ze is heel blij.
Binnenkort wordt ze geopereerd aan de benen, dan kan ze terug lopen,ze begint even te wenen. Ze weent van blijdschap van het komende geluk, ze wordt geholpen haar vreugde kan niet meer stuk.
Laat ons bidden voor haar en voor iedereen, die een handicap hebben,de wereld is gemeen. Ze hebben het niet gevraagd om zo op d'aard te komen, ze kunnen alleen nog van het zalige geluk dromen.
hopelijk zijn jullie niet boos met dit gedicht. groetjes big ietie
Ik stond op en keek in de stralen van de zon, het wordt weer warm maar het weer is bon. Een vlindertje zuigt uit een bloem wat nektar, een merel zit heel hoog in een groene spar.
Een poes ligt te zonnen op een schoolafdak, een kleine tekkel blaft tegen een oude rugzak. Een paar kinderen spelen al op de speelplein, een echtpaar wandelt rond op een zonnig terrein.
Een vlucht ganzen vliegt over het grote bos, een zwaan zwemt heel fier er maar op los. Ik ga wandelen met de hond in deze natuur, het is nog heel vroeg het is nog maar zeven uur.
Hoelang gaan we van deze warmte nog profiteren? nog een paar dagen voor het weer gaat onweren. Geniet van dit weer lieve mensen nu het nog kan, groetjes van big ietie jullie vriend de rijmenman.
Ik deed met moeder boodschappen en we gingen een kannetje thee drinken en plots kwam er een gedichtje te binnen. Speciaal voor zij die zich eenzaam voelen.
Gebroken liefde.
Het roosje in zijn/haar hart wou niet meer groeien, een vriendschap was voorbij en stopte met bloeien. Ze/hij voelde zich leeg en helemaal alleen gelaten, De echtgenoot(e) had voor een ander hen verlaten.
Op de pece kwam een dame/man met tulpen voorbij, ze/hij keek ernaar en het roosje was weer heel blij Samen spraken ze af op een heel klein terras, er kwam vriendschap of dat er niks gebeurd was.
Ze werden voor eeuwig de aller beste vrienden, je ziet het geluk moet je zeker niet ver vinden. Vriendschap kan je zeker nooit uit het hart halen, vriendschap vindt je overal en dit in alle talen.
Als men een lied mocht zingen hoe men zich voelt, dan zou iedereen ooit eens begrijpen wat men bedoelt. De woorden klinken dan droevig of zalig op muziek, Je zou denken van de zanger die is gelukkig of ziek.
In dat lied komt de emotie dan toch boven water, de mensen voelen dan ook eens mee nu of later. Naargelang hoe de muziek hierop gaat klinken, zorgen anderen dat de moed niet weer gaat zinken.
De woorden die gevormd worden bij dat lied, zorgen voor een gevoelige harmonie is het niet? Dat lied komt dan echt ook recht uit het hart, en verspreid dan de toon van de pijn en smart.
Welke mens heeft het lef om dit lied te zingen, om gelukkig te zijn en de zorgen te verdringen. Ik kan niet zingen maar ik doe het met een gedichtje, groetjes van vriend big ietie die geeft jullie dat lichtje.
In de tuin van mijn ziel groeien rozen, die ik doorschenk zonder te blozen. Er is geen water toch kunnen ze groeien, er is enkel geluk waardoor ze bloeien.
Ik wil deze tuin graag heel rein houden, zo dat er meer rozen zijn dan in tien wouden. Maak van je ziel ook zulk een tuin, een roosje maar is genoeg,een fortuin.
Soms moet ik snoeien door het verdriet, maar dan is er terug geluk en dat geeft niet. Daarom lieve vrienden neem een van mijn bloemen, en behoud ze in je hart en ge zult dit geluk noemen. big ietie
Begin een nieuwe dag steeds met een glimlach, doe het gerust,nu het nog steeds kan en mag. Schenk die vredige glimlach aan al de mensen, het is het mooiste geschenk wat ze kunnen wensen.
Kijk in de spiegel altijd naar je eigen glimlach, kijk of die goed is en begin aan de nieuwe dag. Als je een traantje ziet vloeien veeg deze niet, het is de traan van het geluk die komt in het verschiet.
Laat onze glimlach dan ook nooit verdwijnen, laat deze gerust elke dag op je gezicht verschijnen. Het is de voorbode van het eeuwige geluk, is die glimlach weg dan is ook alles stuk.
de schoonheid zit niet het uiterlijke maar die zit bij jullie in het innerlijke. Vergeet deze woorden dan ook nie, de groetjes van big ietie
Zondag de dag met het magisch getal zeven, de dag waar we allemaal vroom mee leven. De meesten onder ons gaan naar de kerken terwijl er zijn die om hun broodje werken.
De zon schijnt en de kinderen zijn op de speelplein, anderen gaan met hun geliefde hond wandelen fijn. Op een terrasje zitten een paar mannen met een bier, ze babbelen van wat er de vorige week was hier.
Een paar omas zitten verder te breien en te haken, terwijl de bakkers om de hoek hun brood maken. Geniet van deze mooie dag de dag des Heeren, zijn rustdag waarop de mensen hem altijd eren. big ietie
Leef nooit in de schaduw van je eigen ziel, leef gewoon in het licht dat je ooit beviel. Ben je echt mooi laat dat gewoon even zien, verstopt dat niet achter een masker of tien.
Ben je niet mooi maar heb je een hart van goud, dat staat je heel goed al wordt je nog heel oud. Steek het nooit onder stoelen of banken, dat je vrienden hebt om te helpen en te bedanken.
Ik hou van al mijn goede en beste vrienden, ik moet nooit ver gaan om ze weer te vinden. Ik ga zeker altijd voor hen door het vuur, alle dagen en zeker ook elk moeilijk uur.
Het is moeilijk om nieuwe vrienden te maken, het is heel gemakkelijk ze weer kwijt te geraken. Daarom wees vrienden voor het hele leven, groetjes van big ietie die alles wil geven.
De schoonheid van een mens zit niet in het uiterlijk, maar in zijn/haar innerlijk.
Ik deed een avondwandeling met Prutske en we gingen bij de Biblos iets drinken en wat uitrusten.De hond ging zo als gewoonlijk aan de hondebar drinken,ik nam een apolinaris.Ik hoorde een man zeggen dat hij nog nooit stress heeft gehad.Ik maakte prompt een gedichtje en vraag nu of het waar is wat hierin staat.Als het niet goed is zeg het me.
STRESS
Stress is een ongezonde gewoonte van deze tijd, strees maakt ziek ge weet niet meer hoe ge zijt. Probeer stress te vermijden en rust leiver even, ge voelt ge beter met rusten dan met stress leven.
Mensen zonder stress hebben een gezond hartelust, pluk liever een bloempje terwijl je eens even rust. Maak je niet dik dun is nog altijd hier de mode, stress is een verkeerde steeds ontspanningsbode.
Doe alles rustig aan er is steeds veel tijd genoeg, wat heb je met de woorden:ik was weer te vroeg. Ach al duurt het hier op de aarde maar even, door stress verleng je nooit het aardse leven.
Dit gedicht schreef ik gisteren bij een wandeling met mijn hond Prutske,maar wou het pas nu op de groep zetten
De zon staat niet heel hoog meer, steeds valt ie weer in de zee neer. Van geel naar rood verdwijnt ie in de zee, de zon neemt dan een paar wolken mee.
De maan komt stilaan op aan de andere kant ze is half en heeft de hemel vrij heel genant. Sterren fonkelen hoog aan het firmament, er naar kijken kost niks zelfs geen cent.
Een late vogel vliegt door het licht van de maan, nog een lichtje en er is weer een dag gedaan. Vrolijk zit ik op een terrasje met een water, en profiteer ik van zonsondergang later. big ietie
Ik zag vanmorgen een jong meisje in een invalide wagen zitten en schreef prompt een gedichtje. Ik ken het meisje niet maar ze kwam gewoon voorbij met haar moeder in het shopping center.
Meisje
Je bent als een bloem in de groene wei, je maakt met je glimlach iedereen zo blij. Je witte tanden stralen bij een lach in de zon, je rode kaken blozen en dat vinden we bon.
Al wiegelend met je wagen kwam je voorbij, ach ik weet dat deed je niet alleen voor mij. Je glimlach is niet gemaakt,het is heel echt, het geluk is van je te lezen en in je wiegje gelegd.
In onze gedachten zijn wij bij je langs gekomen, het zijn enkel woorden uit de stoutste dromen. Het opschrijven hiervan op papier doet deugd, we voelen ons als vroeger jaren in onze jeugd.
Hij had verdriet omdat hij geen hoop meer had, hij was zeer bang tot hij stil tot de Heere bad. Hij was zo alleen en dat vond hij zeker niet fijn, hij wou zo graag onder mensen en vrienden zijn.
Zijn gebed werd verhoord en hij bekwam vrienden, hij was ineens blij om toch enkele mensen te vinden. Zijn verdriet werd omgezet in een grote blijdschap, zijn liefde naar zijn vrienden werd hersteld heel rap.
Samen kwamen ze bijeen in een heel grote groep, zijn vriendschap werd ontvangen met hoerageroep. Liefde en vriendschap liggen om een klein hoekje, dat staat geschreven in het hart en niet in een boekje.
Het geluk straalt nu alle dagen zo van zijn gezicht, omdat hij vond in die ene groep dat ene hartelicht. Hij is niet meer alleen en zit nu weer voor zijn pece, groetjes van big ietie dit woord telt zeker voor twee.
Tijdens het lezen van mails en kaarten kreeg ik plots een gedicht in het hoofd dat gebruikt kan worden als een kaart voor een overlijden.Ik hoop dat niemand kwaad zal zijn als ik dit hier op de groep zet.
titiel zelf invullen
Leef verder in je oude dromen, daarboven in die mooie hemel. Vraag nooit wat er gaat komen, leef maar mee in dat gewemel.
Je had hier echt een hemel op d'aard, je hebt ons verlaten met pijn en smart. Je verdiend de hemel je bent het waard, maar je blijf verder leven in ons hart.
Een bij zit in een bloem in de wei, mijn hondje aan de leiband staat erbij. Een koe graast wat aan het groene gras, haar kalfje plonst vrolijk in een veenplas.
Een merel vangt een klein stukje brood, dat een kind liet vallen in de grote goot De lucht is helder,de lucht is heel blauw, daarboven vliegt een sperwer en een kauw.
Kinderen spelen in die wei met een bal, ze staan telkens weer op na iedere val. Een opa en oma wandelen met de hond, een paar bladeren vallen op de grond.
Een stel fietsers rijden te samen voorbij, en ziet de gebeurtenis aan,in de wei. Is dit niet mooi die schone natuur? het is heerlijk wandelen ieder uur.
Genieten van de mooie zon iedere dag, ik ga met Prutske wandelen met een glimlach. De kinderen willen haar aaien en mag dat nie? de zonnige groetjes vanwege big ietie.
Goede morgen,ik sta op met een glimlach, jullie toch ook op deze heel mooie dag. Ik wil even de zorgen vergeten vandaag, daarom aan jullie een lieve groet heel graag.
Soms heb ik verdriet en toch wil ik een lach, een traan in de ogen laat zien dat het mag. Ik schaam me niet om ook eens te wenen, al is dat voor jullie nog nooit verschenen.
Ik wil liefhebben maar heeft zij mij heel graag? dit is een heel gevaarlijk vraag morgen en vandaag. Ach het is toch maar een traan en een glimlach, dit is voor mij de vreugde bij het begin van een dag.
Gewoon je zelf blijven met een lach en een traan, dit is de vriendschap die nu altijd blijft bestaan. daarom deze woorden vergeet dit nie, de groetjes van jullie kompaan big ietie.
Opgelet Fictief gedichtje.De IK in dit gedicht kan een ieder zijn die dit leest.Gewoon even lezen en dan reageren.
Een verloren vriendschap. -------------------------- IK heb door stommiteiten een vriend verloren, hoe is het toch zover kunnen komen verdore. Het was een van mijn allerbeste vrienden, die ge tegenwoordig nooit meer kan vinden.
IK wou dat dit nooit meer zou gebeuren, IK verloor ook de sleutel die opent deuren. De deuren tot een heel goede vriendschap, IK wil die deuren terug open krijgen en rap.
Na een groot gesprek onder vier ogen, ben IK weer bij hem/haar binnengemogen. De vriendschap is nu heel hechter moet ge weten, vrienden missen is het ergste zeer goed geweten.
Laat ons toch vrienden blijven met de glimlach, laat onze zorgen verdrijven en dit elke dag. Vriendschap en liefde is het mooiste geschenk groetjes van big ietie,IK die veel aan jullie denk.
Wie wil vriendschap om in liefde te leven? Wie wil liefde om veel vriendschap te geven? Vriendschap en liefde zijn twee mooie dingen, waarover mensen eeuwig zal blijven zingen.
Vriendschap kan je ook van bloemen krijgen, die kunnen daar nooit of gte nimmer over zwijgen. Ik hou van bloemen zoals van dieren en mensen, vriendschap onderling het mooiste dat ik kan wensen.
Laat ons een lieve bloem of een mooi dier zijn, laat ons vrienden voor eeuwig blijven heel fijn. Laat alle haat in de hele wereld verdwijnen, en in je hart zal de eeuwige roos verschijnen.
Een meisje van acht was met haar vijfjarig broetje en drieenhalfjarig zusje aan het spelen in de tuin. De grootvader die in de tuin werkte gaf de twee kleintjes een stuk van een frank om een snoepje te gaan kopen op de hoek. Samen met grote zus gingen ze een snoepje kopen. In de winkel werd aandachtig gezocht om zo weinig mogelijk uit te geven om zo veel mogelijk snoep te krijgen. Hand in hand gingen ze de vijftig meter naar huis. Thuis wilde de twee kleintjes de snoep opeten.Grote zus die geen centje gekregen had was zo jaloers dat ze van ieder de helft van de snoepjes afpakte en zelf op at. Het jongetje gaf zijn grotere zus een trap onder haar achterste.Natuurlijk kreeg die een trap terug. Dat ging zo telkens door tot ook het nog kleinere broertje en zusje ook om snoep mochten. De grote zus was inmiddels 12 jaar en nam van de vier jaar jongeren de snoepjes af. Toen grote zus 14 werd werd de famillie uitgebreid met een nakomeling.Tussen de oudste en de jongste lag al snel een verschil van 14 jaar. Later is de grote zus het huis uitgegaan om te huwen De jongste van de kroost was nauwelijks zes of zeven. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan grote zus die nu al bijna vier jaar heen is na een slepende strijd tegen de duivels ziekte kanker. Ik mis haar soms nog aan haar telefoontje:Etienne kun je me helpen,ik kan het niet-ik weet niet hoe ik dat moet. Vroeger moest de broer aan de oudere zus om raad.Nu is het de dochter van zus die me vraagt om raad. Zo zie je maar er is altijd iemand die om je geeft al woon je ver uit elkaar. big ietie
Een bloempje stond alleen in de wei, ze pinkt een traan weg,ze is niet blij. Tussen het gras staat ze blinkend in de zon, ze wil wat vriendschap,dat vindt ze bon.
Een ventje zag het bloempje daar staan, raakte het aan en keek het treurig aan. Hij streelde het bloempje heel zachtjes, en zag dat ze daar stond alle nachtjes.
Hij plukte het bloempje en nam het mee, zette het in een vaas en ze waren getwee. Als hij opstond praatte hij steeds met haar, en ze was heel gelukkig nog een halfjaar. big ietie
Een kleine jongen staat met opa aan een graf, in zijn hand hield hij een roosje vast met een wil. Zijn ouders waren overleden,hij stond even paf, hij legde het roosje neer en weende even heel stil.
Samen met opa prevelde hij een heel stil gebed, zodat vader en moeder het goed hadden boven. Een traan vloeide en viel naast het bloemenbed, hij zou heel goed leren dat ging hij nu beloven.
Jaren later stond hij met zijn eigen kinderen daar, en vertelde hen van zijn oma en opa daar boven. Hij vroeg hen om ook een roos te leggen elk jaar, zodat ze immer in het eeuwig leven zouden geloven.
Hoe meer lichtjes in jullie hart, hoe minder is de pijn en smart. Hoe meer glimlach op je gezicht, hoe meer je houdt van dat licht.
Het licht in jullie hart doet goed, het licht is de leidraad van het gemoed. Licht en glimlach siert alle mensen, mag big ietie jullie het beste wensen.
Ik zocht een persoon in mijn spiegelbeeld, ik zag een lieve man maar niet gespeeld. Een glimlach ontwaarde ik heel terecht, en een traan van geluk en die was echt.
Die gelukstraan wil ik als roos schenken, aan zij die aan de eeuwige vrede denken. Een vraag of de vrede eeuwig kan zijn. groetjes van big ietie het manneklein.
Ik stuur je een glimlach om af te koelen, om de hitte te trotseren wil ik bedoelen. Hou die glimlach vast in je kleine ziel, het houdt je goed zelfs als je omviel.
Een glimlach is het mooiste in je leven, een glimlach doorgeven zonder te beven. Ik hou van mijn glimlach als ik het zie, het is de goede kant van je ziel is het nie.
even een extraatje.
Het geluk is nu van mij en wil het altijd met jou delen, het geluk is een gave dat heel veel mensen niet zal vervelen. Aan je ogen kan je zien dat je het geluk hebt gekregen, aan je stem kan je horen dat je er nooit over hebt gezegen.
Ik was al heel vroeg wakker die dag om 02.45 en dat met een kater van een paar fleskes wijn. Om 08.00 ging ik al op mijn gemakske naar het Centraal Station.Ik nam tram 24 van Silsburg maar stapte een halt voor het station af om dat er aan het station gewerkt werd. Ik had nog een beetje hoofdpijn maar ik nam al mijn moed bijeen om het station in te gaan naar het buffetje beneden.In de monumentale hal zag ik joopy al.Die was daar om enkele treinreizigers op te vangen.We dronken samen iets wat mij al wat beter maakte. Het volk bleef weg,dus ik besloot naar boven te gaan kijken op het perron en ja daar zag ik Fox met een harem vrouwen.Al lachend zijn we naar onder gegaan,waar joopy stond te telefoneren met degene die met de latere trein zouden aankomen.Naar aanleiding van dit gesprek stelde ik vast dat de trein te laat was.Ze waren er niet en dus gingen we naar het Rooseveldplaats om de bus 28 te nemen.Daar aangekomen kreeg joopy een oproep op zijn GSM en dus hij terug naar het station en de mensen die bij mij waren namen bus 28.Een vrouw op de bus zou ons zeggen welke halte wij zouden nemen voor de Distelhoek. Aangekomen in het lokaal zagen ze mij aan of er een spook binnenkwam of ik een kalkput was gevallen. Ik zei tegen Nita dat ik misschien niet mee met de bus zou meegaan. Chauffeurke daar en tegen wou een tractor of een kraan gaan huren om mij toch in de bus te krijgen.Daar ik toch in de Distelhoek zou blijven kon er iemand anders meegaan. Om 11.30 begon voor mij de maraton van wachten op mensen die zouden komen om mij aan de klap te krijgen.Ik ging op het terras zitten wachten en af en toe maakte ik een wandeling naar de overkant de minigolf. Toen ik voor de zoveelste keer over en weer en mijn Duitse krant 50 keer gelezen te hebben zag ik de engel van Herentals M.I.T.C.H. en de lieve Moby Joke binnenkomen en samen gingen wij aan de tafel zitten.Even later kwam er een dame binnen die zich voorstelde als Dromer. Na een paar glaasjes PLAT WATER,een kort etentje voor de dames en prik voor mij kwam de bus aan. Al snel werd ik beter en zaten we aan de tafel voor het diner. Ahwel dat etentje lapte mij op. Na het dessert kwam er een damee binnen in de zaal die zo moelijk te been was dat ze wel door vijf jange ùmannen moest vast gehouden worden.Ze vertelde een verhaal dat ik door het snoepen van het dessert niet verstond.Ik dzacht eerst dat mijn eigen grootmoeder daar stond,maar toen zag ik het,het was Miss Seniorennet.Ik weet het niet,maar ik denk dat zij nog een pécé had die ze moesten in gang lopen. Na het eten gingen we met zijn allen op het terras zitten om te genieten van de avond.Er werd meer gelachen dan geweend.De parels op de gezichten van ons was niet van het geween maar van het zweet van de glazen te tillen. Mijn hele dag was nog heel mooi geweest. De mensen die met de trein naar huis moesten waren al heel vroeg weg. Een ding zeg ik:Mensen van welke groep jullie ook zijn-wij zijn vrienden voor het leven. big ietie
Ik was ooit op zoek naar ware vrienden, ik zocht,maar kon er eerst geen vinden. Toen vond ik een stel groepen met veel pret, ik was terrecht gekomen op het seniorennet.
Als ik eerst wou schrijven had ik wat schrik, maar doordat ze me lazen vond ik de ware ik. Soms waren de woorden echt stout van geest, maar er is altijd een groep geweest die dit leest.
Ik vond toen in het donker toch het licht, daar vond ik de woorden voor een gedicht. Ik zei dat mijn hartje was van hartekeek, maar neen,ze lieten me nooit in de steek.
Het is te warm om woorden te vinden, Dank jullie echt zijn mijn ware vrienden. Al zijn de gedichtjes niet even mooi is het nie, krijgen jullie toch de groetjes van big ietie.
Toen ik nog werkte als treinconducteur was ik met een stoptrein aan het rijden van Brussel naar Antwerpen. Onze trein kwam in Mechelen aan en ik werd er van verwittigd dat de direkt naar Antwerpen 20 minuten vertraging had en dat ik zou moeten wachten op aansluiting. Ik dacht aan mijn reizigers en het geval dat ik de dienst eindigde in Antwerpen.Ik vroeg aan de perrondienst in Mechelen om onze trein al te laten vertrekken met die reizigers zodat ze al op hun bestemming konden zijn op tijd. De chef zei me dat het niet mocht.Maar twee minuten later kwam hij zeggen dat hij zijn voorstel had gedaan om de trein op tijd te laten vertrekken.Hij wou met de eer gaan lopen. Wij op tijd weg.Maar in eens op de centrale dispatching waren ze in paniek-een hele trein vol met reizigers was spoorloos geworden. Toen ik in Antwerpen aankwam belde ik naar de dispatching.De dienstleider:Chef,man waar zit ge met die je trein,ze zijn die kwijtgeraakt juist voor Mechelen. Ik zei dat ik al in Centraal stond en dat we op tijd binnen waren. Wat was nu gebeurd-Mechelen gaf een verkeerde treinnummer door om te vertrekken en dus ik was weg van het grote scherm.Ik kreeg wel eer voor goed initiatief. Ik heb er eens goed over gelachen. big ietie
Ik schenk een roosje voor elke lieve man of vrouw, om te zetten bij hen thuis voor op de schouw. Omze steeds te aanschouwen en te aanzien, ik schenk daarom in eens een stuk of tien. Je mag ze steken en bewaren ook in jullie harten om je ter verlichten van jullie dagelijkse smarten. Bewaar ze gerust en dit voor een heel leven, ik heb ze met veel vriendschap gegeven. big ietie
