14 juli 1881 William Henry McCarty, alias William H. Bonney, alias Kid Antrim, alias Billy the Kid (New York, 23 november 1859 – Fort Sumner (New Mexico), 14 juli 1881) was een crimineel uit het Amerikaanse Wilde Westen. Samen met onder anderen Jesse James, Calamity Jane en Butch Cassidy is hij uitgegroeid tot een van de meest legendarische revolverhelden uit het Wilde Westen. Volgens de overlevering vermoordde hij 21 mensen alvorens hij in 1881 op 21-jarige leeftijd zelf werd doodgeschoten door sheriff Pat Garrett. Zijn eerste moord zou The Kid gepleegd hebben toen hij twaalf jaar oud was. Overigens zijn maar vier van deze moorden daadwerkelijk bewezen; Frank Cahill schoot hij in de maag uit zelfverdediging naar aanleiding van pesterijen, Joe Grant werd in een saloon door The Kid in zijn kin geschoten nadat Grant probeerde hem te slim af te zijn, en hulpsheriffs James W. Bell en Bob Ollinger werden doodgeschoten tijdens een ontsnapping uit de gevangenis van Lincoln. The Kid was ook betrokken bij de moord op sheriff William Brady en deputy George Hindman, die hij samen met vijf anderen uit een hinderlaag neerschoot. Voor alle andere moorden die aan The Kid toegeschreven worden, is zijn betrokkenheid nooit onomstotelijk vastgesteld, al is het zeer waarschijnlijk dat hij erbij betrokken was. Billy the Kid was tijdens zijn leven al een legende en de kranten schreven met regelmaat over zijn daden. In 1881 kreeg hij grote bekendheid nadat gouverneur Lew Wallace een prijs op zijn hoofd zette. Naast zijn moordlustige reputatie was hij ook befaamd om zijn koelbloedigheid in penibele situaties en zijn ontsnappingen uit gevangenissen. Billy the Kid is vermoedelijk geboren in New York als zoon van Ierse immigranten. Zijn moeder was Catherine McCarty en wie zijn biologische vader was is tot op de dag van vandaag onderwerp van discussie. Nadat zijn moeder in 1874 aan tuberculoseoverleed moest The Kid het alleen zien te redden. Vanwege geldgebrek en gebrek aan aandacht van zijn stiefvader begon hij aan zijn criminele carrière. Hij kwam in contact met George Schaefer, alias Sombrero Jack, een dief en een gokker die waarschijnlijk een negatieve invloed had op de jonge Billy. In 1875 werd hij voor het eerst gearresteerd omdat hij gestolen kleding en wapens in zijn bezit had. Hij wist via de schoorsteen uit de gevangenis te ontsnappen en vanaf dat moment leefde hij constant op de vlucht. Hij werkte daarna samen met veedief John Mackie en samen stalen zij zadels en paarden, voornamelijk van het leger. Uiteindelijk werden ze gearresteerd maar Billy the Kid wist ook deze keer te ontsnappen. Zijn eerste moord pleegde The Kid op 18 augustus 1877. Na vele pesterijen en beledigingen brak een gevecht uit tussen The Kid en Frank Cahill. Nadat Cahill de jongen op de grond had gegooid en bovenop hem was gaan zitten, wist The Kid zijn pistool te pakken. Vervolgens schoot hij Cahill in de maag. Daarna leidde The Kid als voortvluchtige een crimineel bestaan en verdiende zijn geld voornamelijk als gokker en veedief, totdat hij ging werken op de ranch van de Engelse veehandelaar John Tunstall. Tunstall leerde The Kid veel over de filosofische kant van het leven en The Kid bewonderde Tunstall om zijn wijsheid. Tunstall was echter een last in de ogen van enkele plaatselijke rijkelui, die het op zijn land en handel hadden voorzien. Nadat Tunstall was vermoord zwoer The Kid wraak. Samen met een groep "regulators" begon hij een vergeldingsactie. Eerst vermoordden ze Bill Morton, Frank Baker en William McCloskey, daarna schoten ze vanuit een hinderlaag Sheriff William Brady en George Hindman neer. In korte tijd richtte hij een slagveld aan in New Mexico (ook wel bekend als de Lincoln County War) en vormde hij een beruchte posse, met onder andere Doc Scurlock, Dick Brewer, Dave Rudabough en zijn trouwe vrienden Charlie Bowdre en Tom O'Folliard (die beiden naast hem zijn begraven).
Wegens de moord op sheriff William Brady (die een groot aandeel zou hebben gehad in de moord op John Tunstall) en George Hindman werd Billy the Kid op 15 april 1881 door de rechtbank in La
Mesilla veroordeeld tot de dood door ophanging. Zijn advocaat was kolonel A.J. Fountain, die de New Mexico militia had opgericht. Verschillende brieven van The Kid aan gouverneur Lew Wallace(de schrijver van Ben-Hur) mochten niet baten, hoewel Wallace amnestie beloofd had. Billy the Kid ontsnapte op 28 april 1881 uit de gevangenis van Lincoln en doodde daarbij zijn twee bewakers: Bob Ollinger en James W. Bell. Tijdens afwezigheid van Ollinger wist The Kid Bell te overmeesteren en daarna dood te schieten, vervolgens schoot hij vanuit het raam Ollinger dood die gealarmeerd door de schoten kwam aangerend. Hoe hij aan het wapen kwam om Bell te kunnen overmeesteren is tot op de dag van vandaag onderwerp van discussie. Sommigen denken dat het wapen door vrienden was binnengesmokkeld, anderen denken dat hij Bell diens eigen wapen heeft kunnen ontfutselen. Hierna werd er jacht op The Kid gemaakt door Pat Garrett (een oude vriend van The Kid en zijn moeder), de sheriff van Lincoln County, en twee hulpsheriffs. In de nacht van 14 juli 1881 werd hij door Garrett in een donkere kamer doodgeschoten. The Kid kwam de kamer van Pete Maxwell binnenlopen en sprak de legendarische laatste woorden: "¿quién es?....¿quién es?" (wie is daar?). Garrett, die in het donker naast Maxwells bed zat, schoot hem recht door het hart. Ondanks zijn gewelddadige levensloop en reputatie was The Kid geliefd onder de plaatselijke Spaanstalige bevolking, die volgens gouverneur Wallace serenades brachten bij de gevangenis als hij weer eens vast zat. Hij was waarschijnlijk tweehandig, sprak vloeiend Spaans, kon goed dansen en was naar verluidt een knappe verschijning. Billy the Kid ligt begraven in Fort Sumner (New Mexico). Tot op de dag van vandaag wordt door sommigen bestreden dat Pat Garrett daadwerkelijk Billy the Kid doodschoot in die donkere kamer in het stadje Fort Sumner, in de nacht van 14 juli 1881. Het grootste mysterie hieromtrent werd zeventig jaar na dato in het leven geroepen door ene Ollie L. “Brushy Bill” Roberts. Vlak voor zijn dood in 1950 bekende deze man Billy the Kid te zijn geweest en vroeg hij om een generaal pardon voor zijn misdaden. Brushy Bill werd door velen geloofd, onder andere door een rechter. Na de dood van Brushy Bill oordeelde deze: “Billy blijft voor altijd in ons hart en onze gedachten. Hij stierf op hoge leeftijd, maar hij zal voor altijd Billy the Kid zijn.” Daarnaast is er ook nog een claim van een zekere John Miller die in 1938 beweerde Billy the Kid the zijn. In 2005 werd het lichaam van John Miller opgegraven om DNA te verzamelen en dit te onderzoeken. Tot op de dag van vandaag zijn er geen onderzoeksresultaten bekendgemaakt. Toch zijn er te veel onduidelijkheden en tegenstrijdigheden om te kunnen zeggen dat Brushy Bill of John Miller in werkelijk Billy the Kid was. Alleen al het feit dat twee goede bekenden van Billy the Kid (Pat Garrett en Pete Maxwell) bij zijn dood aanwezig waren, maakt deze claims onwaarschijnlijk. Billy the Kid had geen wettige nakomelingen, maar verscheidene Amerikanen beweren dat ze een achterkleinkind zijn van de desperado. Het waren deze vermeende nakomelingen die in 2010 een gratieverzoek indienden bij toenmalig gouverneur Bill Richardson van New Mexico. De gouverneur kan, net als de president van de Verenigde Staten, op zijn laatste werkdag naar persoonlijk inzicht gratie verlenen. De zelfverklaarde nakomelingen beriepen zich op een toezegging die de toenmalige gouverneur Lew Wallace in 1881 gedaan zou hebben. Richardson liet een en ander onderzoeken, maar vond niets terug over een voornemen van zijn verre voorganger. Hij wees het verzoek op 31 december 2010 af.