Back Home. De week is voorbij gevlogen, maar hier zit iemand naast mij die vindt dat de week een eeuwigheid geduurd heeft.

Gisterenavond een geweldige slotceremonie meegemaakt. Er waren optredens van tenoren, violistes, goochelaars,... kortom de Kazachen hebben kosten nog moeite gespaard. Tijdens het daaropvolgend feestje werd ook uitgebreid verbroederd.

De Kazachstaan die de reuzeslalom en combiné gewonnen heeft was op de slotdag ook de beste op de slalom. In het landenklassement moesten de Kazachen evenwel de Zwitsers laten voorgaan, de Belgen zijn op een verdienstelijke 7e plaats geëindigd.

Nog wat de Belgen betreft werd de vrees van Ruben bewaarheid; hij heeft in de laatste run een poort gemist en werd naar de laatste plaats verwezen, maar onze benjamin is nog jong en heeft nog alle tijd om zich te bewijzen. Maar veel belangrijker dan onze prestaties is de vriendschap die we daar opgebouwd hebben en de beleving van het gebeuren aldaar. Een ervaring die we nooit zullen vergeten.

Een speciaal dankwoord wil ik ook nog richten tot onze coach Erik en delegatieleider Philippe; zij hebben ervoor gezorgd dat alles op wieltjes verliep.

Bedankt volgers om deze blog te volgen, misschien tot binnen vier jaar op de volgende USIC-games