Wat blijft er vandaag van het gebruik van de mijnen van lood en zink van "Bleyberg"? sintelbanen... Dat lijkt belachelijk en nochtans vormen scories afkomstig uit de behandeling van de uitgetrokken ertsen van Bleyberg hoofdzakelijk aan de 19e eeuw een beetje het image van dit kleine dorp van het uiterste Oosten van ons land. Historische positie van het onderwerp calaminaires vormen haldes van Plombières een van de laatste overblijfsels van het mijngebruik aan Plombières. De gebouwen van de fabriek zijn bijna volkomen buiten de oude elektriciteitscentrale van de fabriek verdwenen. De herinneringen eveneens vervagen zich in de geheugens naarmate de laatste mijnwerkers en de kinderen van mijnwerkers overlijden. De schriftelijke sporen (plannen van galerijen, documenten van gebruik, verzamelingen van ertsen) bestaan nog dat en daar, maar zonder reële garantie van hun behoud. De winning van het lood en het zink is aan het einde van de eerste wereldoorlog afgelopen. In de jaren zestig, was deze industriële plaats aan het verlaten een terrein van avonturen voor de kinderen van de wijk, een traject van motor-cross geworden waar plaatselijke concurrentie plaatsvonden, tot de dag waarop de eigenaars van deze terreinen hebben besloten om "te valoriseren" wat het kon zijn.

Vernieling van de oude gebouwen van de fabriek voor de terugwinning van de materialen. Verkoop van de sintelbanen aan een plaatselijke ondernemer die ze wilde gebruiken als bodem van weg, basis van grondwerk van bouw.. wij zijn in 1985 en een handvat van burgers, de groep ECOLO in dit geval, heeft van de gevaren van een wilde verrichting een voorgevoel, verzet zich energiek tegen de uitvoer van de sintelbanen van de plaats. Dezelfde groep laat een toxicologische studie van de sintelbanen bij het landbouwkundige instituut van Gembloux en van Reid verwezenlijken. Gezien het enorme gehalte van deze residuen in zware metalen (plomp, zink, cadmium), zijn alternatieve voorstellen teneinde opgesteld: - om de winderosie te vermijden buiten de plaats - om de verontreiniging van de Bek per afvloeiing te vermijden - om op oorspronkelijke wijze de specifieke flora en de fauna van deze plaats te beschermen, erkend als als zijnde van het grootste wetenschappelijke belang. Deze voorstellen bestaan uit: Gematigde vernieuwing van de slakkenbergen. Réensemencement van calaminaires planten om de bodem te stabiliseren. Samenstelling van een natuurreservaat. Op verzoek van het Waalse gebied, verwezenlijkt de gemeentedienst van België een plan van rehabilitatie van de plaats. Maar de groep ECOLO stelt het weinig aangewezen karakter van een project vast dat daarin bestaat om een bos te planten na een laag van 50 gelijk gemaakt te hebben en toegevoegd hebben cm. van aarde. Een nieuwe versie van het plan blijkt aanvaardbaarder. Intussen de gemeente die van een souçi om de bevolking te beschermen ten opzichte van de giftigheid van de zone, vraagt een wijziging van de plannen om de zone aan reverdurer te vergroten aanvoert. De wetenschappers van UCL, die door dit nieuwe plan radeloos worden gemaakt, dat de bescherming van de biotoop volkomen schaadt lanceren een schreeuw van alarm. De gemeente staat dan een vermindering van 16000 toe tot 8000 meters vierkant als zone aan reverdurer. De werkzaamheden worden betreffende de plaats, maar niet altijd met een uiterste maatregel ondernomen:

Moeras (d' die oligotrophe worden een zogenaamd zeldzaam soort dat wil zeggen door het phréatique blad worden gevoed) omgevormd en pelletés zonder zorg door een grote engins;ils blijven momenteel nog zeer gewijzigd. De plaats van reverduration in surplomp zal voortaan zich in de moerassen droogleggen; hij werd bovendien door aanzienlijke hoeveelheden zuiveringsslib geamendeerd (eutrofiëring of verstikking van het water). De nivelleringsverrichtingen van de slakkenbergen schaden toekomstige réimplantation van calaminaire flora door hun te grote vlakheid een van de moerassen rebouché ronduit ondanks de vragen van VZW "Ardennen en Gaume", aangezien de calaminaires grasvelden het entourrant tot de bulldozer hebben overgegaan. conclusie De huidige versie van de zone behouden en gevormd in natuurreservaat bedraagt 5 hectaren, het is zeer weinig vergeleken met de 30 hectaren van eerste calaminaire plaats het geheel van de mijnplaats is van een hoog biologisch belang. Er blijven belangrijke oppervlakte die natuurlijk door de vegetatie worden gekoloniseerd, die in het nieuwe park van Plombières worden geïntegreerd; het is absoluut nodig ze te handhaven in hun huidige stand, bepaalde overblijfsels van het gebruik te behouden (opgeruimd van onderzijdes van gieterij, oude pavages van de spoorweg..)et om het verkeer op de plaats te beperken. De invordering van de paden met residuen van asfalt doet vermoeden nog ongepaste projecten inzake aanpassing. Het is dringend voor de toekomst van het dal van de Bek om projecten inzake aanpassing te ontwerpen die gecoördineerd met de wetenschappelijke autoriteiten zijn zodra een biologisch belang wordt verdacht. Een reëel beleid van aanpassing van het bekken van de Geul is in overleg met de naburige gebieden uit te werken (plan Euregio Maas - Rijn).