Beurscommentaar  26/01/2012  xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Dow Jones Industrial :  12759 ptn      Nasdaq Composite : 2809 ptn

Bernanke schakelt een versnelling hoger!

De beurzen hebben het jaar zeer positief ingezet. Logisch is het niet, maar wie maalt daar nog om.

De beslissing van de Fed gisteren om de rente tot ‘einde 2014’ op 0% tot 0,25% te handhaven, bevestigt alleen maar wat we in onze vorige commentaar schreven.

Niettegenstaande betere (?) macro-economische cijfers halen Bernanke & co alles uit de kast om het tij te doen keren. Met andere woorden: de toestand van de Amerikaanse economie is zeker niet zo rooskleurig als men wil laten uitschijnen.

Het gevaar op inflatie is ‘volgens de Fed’ quasi onbestaande zodat ook dit geen belemmering kan zijn om de rente zó laag te houden. Een slabakkende economie drukt de grondstoffenprijzen, de hoge werkloosheid drukt de lonen, enz …

Er wordt ook gehint naar een nieuw rondje kwantitatieve versoepeling indien de werkloosheid hardnekkig hoog blijft. Dit zat er al een tijdje aan te komen, maar gezien deze maatregel op felle tegenstand stuitte, werd die gewoon een tijdje uitgesteld.

Nu vindt men blijkbaar het ogenblik geschikt om er nog eens tegenaan te gaan. De sympathie van Fed-voorzitter Ben Bernanke voor president Obama is hier niet vreemd aan. Geld bijdrukken kan alleszins geen kwaad in het vooruitzicht van de Amerikaanse presidentsverkiezingen op 6 november van dit jaar. Lage rentes en drukkende geldpersen zorgen ongetwijfeld voor stijgende aandelenkoersen … en dat is goed voor het moreel van het Amerikaanse volk. Althans voor diegenen die nog aandelen (kunnen) bezitten.

Onmiddellijk na de aankondiging van de Federal Reserve ging ook de goudprijs de hoogte in met ongeveer 3%. Vandaag stijgt de prijs verder door en bedraagt 1730 dollar per ounce. Onzekere tijden en verdere muntontwaarding kunnen deze goudprijs nog behoorlijk de hoogte injagen.

Wat president Obama betreft, die was dinsdag tijdens zijn “State of the Union” gewoontegetrouw in grote doen. Het werd opnieuw een begeesterende speech om duimen en vingers van af te likken. Hillary Clinton werd bijna gek van hysterie en liet zich ontvallen dat het zijn beste speech ooit was. Helaas blijft het bij deze charismatische president steeds bij woorden en haalt men daarmee geen Amerikaanse economie uit het slop.