|
Heel vroeg al horen we de een na de andere de badkamer gebruiken. Om 8h00 zitten we alle zes aan de ontbijttafel bij de familie van de Loo. Peter, onze gastheer bedient ons met veel zwier, we zullen geen honger hebben de eerste uren. De vrouw des huizes Dora, die blijkbaar een gekende kunstenares is, krijgen we helemaal niet te zien.
Peter vertelt ons dat er heel veel stappers bij hen overnachten, de meesten doen: Het Pieterpad een langeafstandswandelroute welke door Venlo loopt. Deze wandelroute loopt van Pieterburen aan de Waddenkust tot
de Pietersberg bij Maastricht en is zon 480km lang. We vermoeden dat onze route van vandaag parallel zal lopen met deze LAW9.
Het is fris maar zonnig, al vlug verlaten we Venlo en moeten terug over de brug naar Blerick. Vanaf de buitenwijken, met tamelijk veel hoogbouw, kunnen we opnieuw het traject van de LF3 langs de Maas volgen.
We kunnen zalig in een trosje rijden, er is heel weinig verkeer op de dijkweg.
We zijn echter verplicht om het veer Kessel-Reuver te nemen en onze route aan de ander zijde van de Maas verder te kunnen zetten. Het is een autoveer, de boot is een kabelveerpont met motor. Men trekt de boot via een kabel verbonden aan een soort boei en een aantal lieren naar de andere oever.
We vervolgen onze weg tot Roermond. We moeten via enkele kronkels tussen grote plassen of zijn het grindputten, richting Horn. Na een poosje rijden we op de kanaalkaaimuren en over een sluizencomplex naar Maasbracht.
Via Osen, Weerd en Linne komen we in Maasbracht en verder in Stevensweert.
Het is bijna middag, ik heb een afspraak gemaakt om te eten bij Bongaarts in Ohé en Laak bij Maaseik. Hier hebben we, een uitzonderlijke avond doorgebracht op onze 4° dag van onze Vlaanderen Fietsroute 2008
(zie dagboek 2008 op blog : http://blog.seniorennet.be/viadelaplata/ )
We worden door Madame met een hartelijke uitbundigheid ontvangen.
Haar zoon weet van onze komst en zal ons verwennen met een grote biefstuk uit de beenhouwerij
..van eigen gekweekte beesten. We willen alvast beginnen met een frisse Grimbergen en fijngesneden gedroogde ham. We kennen de kwaliteit van die gedroogde hesp. We worden echt verwend.
 
De patroon komt ons groeten en blijft ook een biertje met ons meedrinken. We nemen onze tijd waardoor het oponthoud veel langer uitvalt dan voorzien. We zullen moeite hebben om de ons resterende kilometers met dit goed gevuld buikje af te werken. Afrekenen en daar gaan we dan weer
.Uitgewuifd door de familie Bongaarts. We hebben ook nu weer hier uitzonderlijk kwaliteit vlees gegeten.
De Maas is ondertussen een kleine rivier geworden en scheepvaart zie je niet meer, dat gaat via het Julianakanaal. We blijven langs de Nederlandse zijde van de Maas fietsen en moeten echt bekennen dat de Belgische zijde aantrekkelijker is. Zijn we nu chauvinisten? Neen
. we geven een pluim aan onze Limburgers. Deze Belgische provincie blijven we nog steeds als het fietsparadijs beschouwen.
Na Berg, waar we een pauze nemen aan het veer, komen we in Elsloo. In dit dorp moeten we linksafslaan en de LF034 volgen. We komen onder een drukke snelweg in Beek en daarna zijn we in Geverik. Het reliëf wordt wat heuvelachtig, af en toe voelen we een flauwe helling het is eerder vals plat. Om 17h zijn we in het onvoorstelbaar drukke Valkenburg.
Overal zijn er uitnodigende terrassen en eethuizen met een charmante Bourgondische toets. Er heerst hier een gezellige vakantie stemming, dit hadden we helemaal niet verwacht. Na een paar bochten komen we aan een plein met toegang tot de mergelgrotten. We beginnen aan de beklimming van de gevreesde Cauberg.
Het lijkt een molshoop, maar we weten dat deze 1,5km lange beklimming niet van de poes is. Menig ervaren beroepsrenner vreest deze kuitenbijter uit de Amstel Goldrace. We beginnen er rustig aan, hier en daar hoor je wat tandengeknars en schakelproblemen. Het is tenslotte onze eerste echte helling sinds verleden jaar. Het is hard aan het stuur trekken en het op één na kleinst verzet omhoog klauteren. De hellingsgraad varieert van 5 tot 10%. Traag komen we één na één boven, niemand waagt het zich om af te stappen. Macho eergevoel! Wanneer we boven zijn is het nog een 100tal meter en we rijden Camping de Cauberg binnen. We worden hartelijk ontvangen in het sappige Limburgs door Jan en Marja Klerkx.
Terwijl we de gebruikelijke formulieren invullen, lessen we onze dorst in de kantine. De campinguitbaters zijn benieuwd welke tocht wij maken. Na een lange babbel, vergezelt Jan ons naar de twee stacaravans.
Jacques voelt zich in zijn element, dat is mijn biotoop zegt hij. Onze vriend is inderdaad juist terug van een overwintering op het Iberische schiereiland met zijn mobilhome. We maken bijna alle zes gelijktijdig gebruik van de onberispelijke douches en zijn heel vlug klaar om de stad aan de Geul te bezoeken. We beslissen per fiets naar het stadje te rijden. Met een rotvaart zijn we na enkele minuten beneden en stallen onze fietsen bij de mergelgrotingang.
We slenteren door de overvolle straatjes en belanden algauw op een van de gezellige terrassen
hier kan iedereen zijn eigen favoriete bier bestellen. Na enkele biertjes overlopen we onze Veluwetocht. Na onze lange praatavond willen we nog een kleinigheid eten. We bestellen een bord asperges met een wit wijntje. Het wordt laat en we moeten nog de Cauberg op. Het is opnieuw hard zwoegen om boven te geraken
Al vlug zullen we na deze prachtige maar zware dag in dromenland belanden
.en snurken.
Start : Venlo 8h30
Aankomst: Valkenburg 17h30
Afstand : 106km Totaal 573km
Weer: Zonnig, weinig wind +/- 20°C
Verblijf: Jan en Marja Klerkx
Camping de Cauberg Kamperen op "hoog niveau".
Rijksweg 171
6325 AD Valkenburg aan de Geul
Nederland
Tel: +31 43 60 123 44
info@campingdecauberg.nl
www.campingdecauberg.nl
|
