Thuis wacht ons een heerlijke gourmet. Gisterenavond was het wat laat, dus gaan de kinderen wat vroeger aan tafel en krijgen ze de gelegenheid hun buikje rond te eten. Dan volgt stilaan het avondritueel van het slapen gaan : wassen, tanden poetsen, vertelske voorlezen, enz...
Rond acht uur kunnen wij dan aan tafel en de gourmet laat zich smaken samen met een goed bierke of een lekker wijntje..Wat opruimen en alles laten bezinken brengt ons op 22 uur, tijdstip waarop de kwis wordt hernomen. De strijd gaat ongeveer gelijk op tot aan de fase waar de naam van een bekend persoon moet gezocht worden. De hints gaan heen en weer tot de R K E ploeg "Kelly Verbier" vindt... (inside joke voor "kè liever bier") Het is dan weerom juist iets voor of juist iets na 24 uur geworden en er wordt besloten te gaan slapen want to morrow is a other day en die klein mannen zijn altijd (zeer) vroeg wakker.
We beëindigen ons bezoek aan de carnavalstad met een kleine wandeling door Binche. We komen voorbij het stadhuis waarin het belfort is geïntegreerd. Het dateert uit de 14de eeuw, wat blijkt uit de stijl van de sokkel en de spitsbogen van de drie gotische portalen op de gelijkvloerse verdieping. In 1554 werd het belfort door Franse troepen in brand gestoken, maar het werd vrij snel in Renaissancestijl gerestaureerd aangezien het uurwerk reeds een jaar later opnieuw bevestigd werd. In de 18de eeuw werd de façade voorzien van een afwerking in classicistische stijl met neoklassieke decoraties. Na een belangrijke renovatie in 1901 vond het stadhuis zijn renaissance aspect terug. Een bolvormige koepel bedekt het belfort, dat een beiaard met verschillende 16de eeuwse klokken herbergt. De wapenschilden van Karel V en zijn zus Maria van Hongarije versieren het gebouw Omwille van de slechte staat waarin het stadhuis verkeerde, werd het geheel meermaals met afbraak bedreigd. Dit werd verhinderd door de koppigheid van de Commissie voor Monumenten en Landschappen en van burgemeester Derbaix, die het gebouw in 1896 grondig liet restaureren. Ook de stadsomwalling is zeer bijzonder. Ze werd gebouwd rond 1230 onder hertog Boudewijn IV. Op een paar gaten na om wegen door te laten, is deze omwalling nog ongeveer intact. Er waren 6 stadspoorten, maar die verdwenen tijdens de 19e eeuw. Er waren ook een dertigtal torens. De stadsomwalling is 2,1 km lang, en omsluit 22 ha. Hier en daar zie je nog kantelen en schietgaten.
Het wordt nogal fris en rap donker zodat we rond 16 uur besluiten terug te rijden naar Hennuyères.
Wellicht één van de bekendste carnavalvieringen in België. Reeds in januari starten de repitities van de trommelgezelschappen. Voortaan behoort deze carnavalsviering tot het Unesco Werelderfgoed.
Voor de toerist begint het carnavalfeest in Binche eigenlijk op zondag 6 februari 2005. Vanaf 9 uur komen de gezelschappen op straat in vol ornaat met draaiorgels en trommels. Om 15.30 uur is er dan de stoet van de carnavalgezelschappen. Vertrek aan het station, verder via de avenue de Burlet, Wanderpepen, Ch. Deliège en eindigend op de Grote Markt.
Op vette maandag 7 februari zijn het de jongeren die met hun draaiorgels het mooie weer maken tussen 9 en 13 uur. Om 15 uur komen de muziekgroepen op straat om de kinderen te begeleiden bij hun rondedans op de Grote Markt. Er is dan nog een sinaasappelworp. De dag wordt beëindigd aan het Stationsplein. Om 19 uur is er aldaar een groot vuurwerk.
De grote dag is vette dinsdag 8 februari. Kies je voor één dag, dan moet je zeker de dinsdag uitkiezen want dan komen de Gilles buiten. Reeds om 9 uur zijn ze samen met de Paysans, Pierrots en Arlequins op straat. Ze vertrekken aan het station gaan dan verder via de rue de Robiano, rue de la Gaieté naar de Grote Markt. Ontvangst in het stadhuis. De Gilles en de Paysans dragen een wassen masker en drinken de ganse dag uitsluitend Champagne.
Om 15.30 is er een grote stoet van al deze figuren. Ze vertrekken aan het standbeeld van de Paysans (Av. Deliège) en gaan richting Grote Markt. Nu dragen de Gilles hun verenhoed en gooien ze appelsienen naar het publiek. Langs het parcours zal je merken dat alle ramen afgeschermd zijn met traliewerk want de Gilles gooien er niet naast. Ze zijn trouwens al van vier uur 's morgens Champagne aan het drinken! Op de Grote Markt is er een rondedans. Om 19.30 uur is er daar nog een lichtstoet en ze eindigen de dag om 21.30 uur met een groot vuurwerk.
Onze eigen carnavalgewoontes mogen natuurlijk niet ontbreken. In verschillende ruime vitrines wordt het verloop van de carnavaldag van een Gilles van Binche geschetst en van alle andere figuren, zoals de trommelaar, die er bij betrokken zijn. Hier eindigt de bijna twee uur durende rondleiding. De vele vragen, die gesteld werden aan de deskundige gids, bewezen onze interesse voor het bezoek.
Daarna trekken we hogerop naar de zalen waar de carnaval uit Brazilië wordt ten toon gesteld. Een ganse reeks zuid-amerikaanse schonen uitgedost in prachtige kostuums. Er loopt ook een film waar je de dansrealisaties kunt volgen van de verschillende sambascholen in de carnavaloptochten. De typisch ritmische muziek ondersteunt de dansbewegingen.
We starten met het bezichtigen van maskers. Ze zijn enerzijds geklasseerd vanaf de oudheid tot heden en anderzijds volgens hun afkomst uit verschillende culturen. Ze zijn uitgestald in meerdere zalen en er zitten verscheidene prachtexemplaren tussen. En de notie "masker" mag je niet in de enge zin interpreteren : er staan volledige "kostuums" waarmee bij voorbeeld de medicijnmannen uit vreemde volkeren zich tooiden.
Iets voor twaalf uur zitten we in de auto op weg naar Binche, stad van de Gilles. De rit gaat via Soignies en Le Roeulx en we hebben afspraak in het Museum van de Carnaval. Daar loopt iets mis want de persoon, die we moesten ontmoeten blijkt spoorloos. Niet getreurd, we gaan in een café aan de overkant van de straat ons boterhammekens opeten met een "lekkere (???)" Blanche de Binche... Om half twee zijn zowel de museumbedienden aanwezig als onze nederlandstalige gids. Klaar voor een boeiende rondleiding in carnavalwereld
Het wordt een originele uitstap en zowel voor de kleine als "grote" kinderen wordt het een leuke bedoening. Maar we moeten terug voor een volgende activiteit en rond 11 uur 30' rijden de Ferme du Planois terug binnen.
Het tweede dier werd gezadeld opdat Lotte, Lynn, Jenne (en ook de kleine Riete een beetje) er op zouden kunnen rijden. Dit wordt de echte clou, want éénmaal de schrik wat overwonnen, ontpoppen ze zich vlug als echte ruiters. Elk om beurt mogen ze er een eind op rijden.
Eenmaal dit werkje achter de rug wordt één ezel ingespannen : hij zal een karretje trekken waar drie kleine pagadders kunnen inzitten. (grote ook wanneer ze moe of lui worden...) De kinderen nemen plaats en om 10 uur 15 is de ganse stoet klaar om te vertrekken
Daarna volgt één van de hoogtepunten voor de kleine en grote kinderen : een bosrit met de ezelskar, plus een tweede ezel.
Er worden twee dieren van de weide gehaald en vooraleer één in te spannen moeten ze grondig geroskamd worden : een werkje waar de kleine mannen duchtig aan mee helpen.
Het wakker worden op zo'n weekend is meestal uitgesmeerd over een zeer ruime tijd maar wordt steeds "veel te vroeg" gestart door de jongerenbende. Dat "glijdend ochtendlijk uurrooster" laat wel toe dat iedereen de badkamers een tijdje voor zich heeft zodat iedereen 9 uur fris (?) aan het ontbijt verschijnt.
Het eten verteerd... De kinderen in bed ... Nu volgt het echte werk, want Els en Ivan hebben een meerkeuze-kwis ineengedokterd! De groepen nestelen zich comfortabel in de kussens van de ruime zetels in het salon : Pa, Mieke en Johan tegen Rik, Kris en Elly. Nu nog de haard aangestoken, een zeer goed pintje bij de hand en de strijd kan losbarsten... Wat die goeie pintjes betreft, vindt U in het volgende berichtje het keuzelijstje van Ivan... Om één uur 's nachts wordt beslist er mee te stoppen, bij een zeer lichte voorsprong voor de R K E - ploeg en om morgenavond de handschoen opnieuw op te nemen.
Voor de eerste avond staat er stevige kost op het programma : Platte patatten, boerekool en worst. Het is reeds 20 uur en iedereen heeft serieuze honger (en dorst); dus zijn een uurtje later alle schotels leeg geschraapt... Daarna volgt het ritueel van de afwas (hoera voor de afwasmachine) en het in bed stoppen van de kinderen, wat ook al vlug een uurtje in beslag neemt....
Terug thuis nestelde iedereen zich in een zetel met het dagblad of een stripverhaal en het eerste biertje werd genuttigd.
De tweede groep liet wat op zich wachten, want blijkbaar hadden ze dezelfde "moeilijke" laatste kilometers meegemaakt als wijzelf plus dat ze in het donker moesten zoeken. Maar iets voor 19 uur was iedereen ter plaatse en het verblijf werd voor de tweede keer gekeurd en zeer goed bevonden, want :
* de gîte (3 aren), is voorzien van alle comfort : centrale verwarming, volledig ingerichte keuken, afwasmachine, microgolfoven, douche, wasmachine, droogkas, TV, vidéo * een zeer ruime living met open haard * op de eerste verdieping bevinden zich 4 kamers voor 2 personen, een grote slaapkamer waar de 3 "klein mannen" konden slapen en 's morgens lawaai maken, 2 badkamers en afzonderlijke WC's * Op de tweede verdieping bevond zich nog een kamer, die door Rik werd ingepalmd.
"Met de ogen toe" zijn we naar Hennuyères gereden, behalve de laatste kilometers, want om 14u 45' waren we reeds ter plaatse. De vriendelijke mevrouw liet ons binnen, hoewel we nog te vroeg waren. Het logement verkennen, de slaapkamers verdelen en het uitladen nam maar een uurtje tijd in beslag, want we wilden vooral al een verkenningswandeling maken. Het werd een stevige wandeling van ongeveer een uur en half in het bos . Juist op tijd binnen, want het begon al goed te donkeren.
Donderdag 10 november was het zo ver en was iedereen klaar voor het weekend. De verplaatsing zou echter gebeuren in twee shiften van elk twee wagens.
De Van Rysselberghekens moesten nog werken, school lopen en/of slapen en kwamen dus achter. Ook Elly moest nog een dagje werken vooraleer van het weekend te kunnen profiteren.
Rik had om 10 uur afspraak bij Pa, waar ze zijn wagen halfvol stouwden met gerief. Een half uur later werd Kris opgepikt en ging het richting Colruyt, waar nog een pak vlees moest worden opgehaald.
Om 11 uur stonden ze in Oosterzele bij Els en Ivan, waar nog een grotere hoeveelheid gerief, eten en vooral drinken werd ingeladen in beide wagens.
Op de middag was er een broodmaaltijd en om 13 uur werd het vertreksein gegeven, richting Braine-le Comte via Geraardsbergen, Enghien en Quenast.
De gîte, ingehuldigd in september 2001, is ingericht in de bijgebouwen van een vierkantshoeve uit de 18de eeuw.
Haar buitengewone ligging heeft ons laten genieten van een uitzonderlijk panoramisch uitzicht.
Ze bevindt zich op enkele kilometers van het centrum van Hennuyères, aan de rand van het bos van Houssière, dat zich over verschillende honderden hectaren uitstrekt en waarin verschillende wandepaden werden aangelegd. Ze boodt ons een eerste klas verblijf aan in een vredig oord en de boerderij is speciaal ingericht voor kinderen en dus zeer geschikt ook voor de allerkleinsten.
Naar jaarlijkse gewoonte rond mijn verjaardag in de maand november, zijn we opnieuw met de ganse familie op weekend vertrokken.
De organisatie wordt bij beurtrol door één van de kinderen waargenomen. Dit jaar waren dat Els en Ivan en ze hadden een verblijf uitgekozen in Braine-le-Comte, gelegen in de voor ons minder bekende provincie Henegouwen.
Deze fusiegemeente, 's Gravenbrakel in het nederlands, bestaat uit : * Steenkerque, * Ronquières, * Petit-Roeulx-lez-Braine, * Henripont, * Hennuyères. In dit laatste dorpje hadden ze de "Ferme du Planois" ontdekt, die ons vierdaags verblijf moet worden.
Hennuyères ligt "slechts" 75 km van Laarne en precies tussen Bergen en Brussel, op zon 30 km van beiden.
CARNAVAL VAN BINCHE:
