Adoptiegezinnen voor poesjes gezocht!

Door het slechte weer zijn veel mensen op vakantie vertrokken, dus zijn er weinig poesjes geadopteerd. In 't baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend" zit er momenteel dus veel "lief klein grut" op een baasje te wachten ... Als jullie een pootje toe willen steken, geef  Bieke haar mailadres misschien eens door aan jullie kennissen en vrienden die mogelijk mensen kennen die op zoek zijn naar een jonge gezonde poes! Bedankt!

Zaterdag, 14 juli 2007. Op het ogenblik kunnen we weer van stralende zomerdagen genieten hier in ons Belgenlandje. Mijn schoonzus was jarig en nodigde ons uit voor een heerlijke BBQ. In hun prachtige tuin nam ik deze foto's.

Gisteren ontving ik dit leuke verslag over Coco van Wim Klein, de buurman van Coco! Hij was het die Coco op Pets.be ontdekte en samen met zijn vrouwtje Malvine, zijn buren, Pierre en Josée, warm maakten om hem te adopteren.

Hallo Viva,

Hier komt het volgende "Coco" verslag!

Vanmiddag vond de eerste formele kennismaking plaats tussen Coco en onze Sam! De hierbij gevoegde foto's geven een aardig beeld van hoe dat is gegaan: namelijk vrij redelijk. Het enige probleem was, dat onze Sam graag eerst wilde weten of Coco nu een mannetje was of een vrouwtje, hetgeen bij Coco niet zozeer in de smaak viel en hij Sam behoorlijk afsnauwde! Ook al is Coco een stuk kleiner, hij werd behoorlijk agressief. We hebben toen maar deze eerste kennismaking beeindigd. Het ziet er echter wel naar uit, dat, na verloop van tijd, het tussen die twee toch wel zal gaan.

Mavine en Josée kijken toe hoe de kennismaking verloopt

Josée en Pierre zijn nog steeds erg happy met hun nieuwe huisgenoot alhoewel Josée ons wel toevertrouwde dat zij de eerste week stik kapot was: haar gewone gangetje en dan ineens een nieuwe veelvragende aanwinst erbij !!!.... Maar nu was zij daar overheen en beleefde veel genot aan de nieuwe omstandigheid. Het enige probleem is nog het feit dat Coco veel drinkt maar schijnbaar een kleine blaas heeft zodat er 's morgens nog wel eens een plasje in de kamer ligt. Onze dierenarts heeft aangeraden om Coco na 18:30 geen water meer te geven, maar dat vond Josée toch wel erg zielig en ik geloof dat ze wellicht liever 's morgens een plasje opruimt dan 's avonds een "zielige" Coco ziet !!!!

Coco wordt inderdaad al een mooie jongen!

Zoals je kunt zien, begint Coco al een behoorlijke vacht te krijgen en is hij in prima gezondheid, hij krijgt dan ook wel de beste zorgen die hij zich kan wensen en schijnt volkomen happy en vertrouwd te zijn met zijn nieuwe levensomstandigheden.

Ziezo, dat is het dan weer voor deze keer.

Hartelijke groetjes,

Wim

Bedankt Wim, voor dit mooie verslag.

Dat de aanpassing voor Josée heel zwaar was kan ik mij levendig voorstellen. Ook ik was die eerste week oververmoeid en dacht bij momenten: "Waar ben ik aan begonnen!" Het duurt een paar weken vooraleer alles in de plooi valt en zowel mens als dier zich aan de nieuwe omstandigheden hebben aangepast.

Ook voor Coco zal het zwaar geweest zijn! Stel je voor, een hond, een gewoontedier dat regelmaat  zo erg op prijs stelt ... Hij heeft zich na een lange periode van verwaarlozing in de laatste 2 maanden zo vaak moeten aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Dat kan voor hem niet makkelijk geweest zijn. Ik ben daarom ontzettend blij dat hij nu in een liefdevol en stabiel gezinnetje woont!

Zondag, 8 juli 2007. Het was de mooiste dag in een paar weken dus daar moesten Dréke en ik toch even van genieten! Ninne zakte ook af naar het Hageland om een paar inkopen te doen op het Gouden Kruispunt in Sint-Joris-Winge. Ik pikte haar en Zoety daar op en reed met haar enkele minuten verder tot in Lubbeek waar we in taverne/restaurant De wieling genoten van een drankje op het gezellige terras. De kaart is daar overheerlijk en we besloten ondanks de vroege namiddag een aantal lekkere scampi's te bestellen, klaargemaakt door de chef op de wijze van De Wieling. Een aanrader, zeker weten!

Ninne kocht voor Zoety een buggy, dat is heel handig! Leona kocht er al eerder eentje voor Beejee en vooral in winkelcentra doet dit echt zijn dienst. Ik had het nooit gedacht maar zoals jullie op de foto kunnen zien zag ook Dréke dit handige vervoermiddel wel zitten, hij was er met geen stokken uit te krijgen!  

Na ons lekker etentje reden we richting Diest, naar het domein "De Halve Maan". We maakten er een zalige wandeling langs het water en namen ook enkele foto's op mooie plaatsjes ...

Mensen waren er gezellig aan het vissen, vaak was de hele familie mee. Overal staan banken langs de waterkant en ook picknick tafels.

Zoety en Dréke stonden weer volop in de belangstelling en vooral de kindjes moesten de beide superstars een aai kunnen geven.

Daarna reden we via Scherpenheuvel (waar het ons iets te druk was) naar Rillaar, naar Brasserie De Kiezel. Hier was het gezellig vertoeven op het terras en Dréke en Zoety hadden hun pleziertjes met de honden onder de tafels rondom ons.  

Hier aten we ons dessert(je) , overheerlijk, dat beaamde zelfs Zoety ...

Thuisgekomen heeft Dréke zich na zijn avondmaal neergevleid op zijn kussen en tot nog toe heb ik hem niet meer gehoord!  

Nadat Coco eerst een tijdje verzorgd werd in het Refugio van A.C.E. door Fabiënne en haar medewerkers, werd het dringend voor Coco om te verhuizen. Hij was te zwak en de andere honden vielen hem aan. Hij had dringend meer attentie nodig wilde hij overleven.

Dana en haar vriendin, Amber, verbleven aldaar om stage te lopen. Zij namen de taak op zich. Lezen jullie even mee in haar dagboek?

Uit het dagboek van Dana ...


Dana

20-05-07: Lieve Coco
Vandaag was er op het asiel een Bric-a-Brac, een soort vlooienmarkt om geld in te zamelen voor het asiel en hopelijk nog wat honden te plaatsen. Het is een drukke dag geweest en we hadden aardig wat geld opgehaald en er was ook nog veel aandacht voor de honden.

Bric-a-Brac, 20 mei 2007 te Malaga

Daarna gingen we met een aantal medewerkers een hapje eten, we hadden het een beetje over de honden die extra zorg nodig hadden en toen vroeg Fabiënne ons of niemand het kleine, magere, witte hondje op kon vangen. Ik keek Amber aan, het meisje waarmee ik daar op stage was en zij wist meteen dat ik het wilde doen en ze knikte.

Coco

Ik zei tegen Fabiënne dat we het graag wilden doen en na het etentje zijn we dan ook meteen doorgereden naar El Refugio (het asiel). Daar heb ik Coco uit zijn hokje gehaald, in een handdoek gedraaid en mee op schoot in de auto genomen. Fabiënne bracht ons naar ons huisje en zei dat we moesten bellen als er iets was met Coco.

Toen Coco de eerste dag bij ons was kon je hem vergelijken met een pak melk, zo licht en mager was hij. De eerste dagen wilde hij nog niet echt goed eten maar ik bleef volhouden en na een tijdje had hij vertrouwen in mij en begon hij te eten. Elke dag begon hij er beter uit te zien, zijn haartjes groeiden, hij werd dikker, actiever en veel vrolijker!

Magere Coco

Vanaf de eerste dag was het mijn schaduw, waar ik was daar was Coco, ik nam hem overal mee na toe, uit eten, terrasje pakken, supermarkt, dagje Malaga, avondje Marbella ... en hij vond het allemaal geweldig als hij maar op schoot kon liggen.

   
Coco was mijn schaduw ...

Toen hoorde ik het geweldige nieuws dat hij in de opvang kon in België en ik was helemaal blij, zo hoefde ik hem niet achter te laten in Spanje als ik zelf weer naar huis zou gaan. Daarna vlogen de dagen om. Hij moest ook nog naar de dierenarts om gecastreerd te worden en gelukkig mocht hij diezelfde dag nog bij ons terug komen want ik miste hem die middag al verschrikkelijk. Toen hij terug kwam was hij alweer helemaal blij.

Toen hoorde ik dat Coco op 2 juni naar België zou vliegen, ikzelf ging 4 juni ook weer terug naar Nederland reizen. Ik heb de laatste dagen nog volop genoten van Coco en hem heel de tijd vastgehouden en geknuffeld. Het is altijd een makkelijk hondje geweest, hij liep nooit weg, luisterde naar zijn naam en naar een paar commando’s.

Nog even genieten van Coco ...

Toen brak de zaterdagochtend aan en Coco moest vertrekken. Het viel me zwaar maar ik wist dat hij het goed zou krijgen en dat maakte het iets minder moeilijk. Ik heb meteen contact opgenomen met Ingrid (Spaanse Honden In Nood, België) en die verwees mij naar het blogje van Viva. Gelukkig kan ik zo bijhouden hoe het met Coco gaat.

Fabiënne, president/voorzitter A.C.E.

Viva, heel erg bedankt voor het opvangen en het zoeken van een nieuw gezin. En alle mensen in Spanje van het asiel ook, goed gewerkt! Ga zo door ...

En Coco ... je zal altijd een plekje in mijn hart houden, mun lieve schat ... kusje ...


Dana Bergmans, opvangmama voor Coco en Stagiaire van A.C.E.

Klik op het logo en bezoek hun website.

30-06-2007



http://www.pets.be/my/huisdieren/stemmingihvhj_bekendmaking.php

Ik kreeg een mailtje van Dries Coucke (www.pets.be).
Ik was wel even verrast mijn foto daar te zien!!

Dit was alleen mogelijk dankzij jullie steun!
Bedankt iedereen, en vooral mijn 2 kompanen:

Leona & Ninne

alias, The BichonLovers

Ik kreeg vandaag nog bericht uit de Ardennen: Coco maakt het uitstekend en zijn baasjes zijn super gelukkig met hem. Josée had wegens haar leeftijd lang getwijfeld of ze nog een hondje zouden nemen maar nu zegt ze:

"Dit was een goede beslissing. Wij hebben weer een doel en krijgen zoveel vriendschap. Coco kan hollen in de omheinde tuin maar toch ga ik ook nog twee maal daags met hem wandelen. Coco is daar dol op en het is goed voor mijn gezondheid. 's Nachts slaapt hij in zijn mandje naast ons bed, hij volgt mij altijd en overal. Hij is heel slim en gehoorzaam. Wij kunnen al niet meer zonder Coco!"

Bedankt Corry, voor de prachtige animatie!
http://blog.seniorennet.be/corrybosters/
http://www.corrycreatief.nl/

Lees het verhaal van 19 juni, de dag dat we Coco naar zijn nieuwe gezin brachten!

Klik op: Coco is eindelijk thuis

Vrijdag, 22 juni 2007. Vandaag bracht Wim een bezoekje aan huize Coco. Hij schreef me:

Vandaag weer even gaan kijken! Mijnheer Coco slaat me het leven wel, wijkt geen moment van Josée en nestelt zich maar al te graag op haar schoot. Kortom een happy hondje. Ook ik kreeg een hartelijke begroeting bij mijn binnenkomst.  Iedereen blijft dus uiterst tevreden: de foto's zeggen genoeg.

Josée straalt van geluk terwijl Coco geniet!


en geniet ...

Happy summer!



Party time!

Dréke ging vandaag zich weer laten mooi maken bij kapster Nelly. Nadien nam ze enkele foto's ... met bril, terwijl hij in zijn draagtas zat. Ik toverde er even een mooie achtergrond achter ... en kijk! Dré is toch een coole gast, hé!!

Vandaag gingen ook andere buren op bezoek bij Coco. Het lijkt me daar echt een gezellige straat! Nadien kwamen ze bij Wim en Malvine verslag uitbrengen.

Wim schreef me:

“Bij hun binnenkomst werden ze meteen verwelkomt door Coco. Daarna begon hij te spelen met het zwarte pluche hondje die ze voor hem hadden gekocht: opgooien en opvangen en ga zo maar door. Ook het kleedje dat Josée in zijn mand heeft gelegd moest het ontgelden:

Eruit sleuren en over zijn kop gooien; kortom hij amuseert zich als de beste en schijnt het vreselijk naar zijn zin te hebben. Dat geldt ook voor Josée en Pierre!!! 's Nachts gaat hij in zijn mandje naast het bed van Josée slapen en overdag zit hij heel vaak op haar schoot.”

Na het avondeten kwam Pierre langs bij Wim en Malvine en natuurlijk werd er weer over Coco gesproken!

Wim vertelt:

“Uit alles blijkt dat Coco HET huis van zijn dromen heeft gevonden en al helemaal is ingeburgerd.

Zoals we al hadden gehoord eet hij als de beste : het is bij hem "laden en lossen"! En dat zit dus ook snor (zoals ze in Nederland zeggen). Verder speelt hij als de beste met het piepbeest en maakt speciale sprongen als het piept!

Behalve hij zijn ook zijn nieuwe bazen enorm enthousiast: Coco is gehoorzaam en zeer aanhankelijk en loopt Josée overal achterna, Pierre komt op de 2de plaats!

We hebben met Pierre afgesproken dat we morgen weer eens langs komen en zal dan zien of er nog aparte fotos gemaakt kunnen worden.”

Ik weet niet wat jullie voelen bij het lezen van dit nieuws maar ik, ik voel me heel gelukkig!

De natuur rond het kasteel is prachtig ...



Samen met Dréke, die vandaag weer helemaal mijn jongen was!
Na een drankje ... volgde een lekker etentje!


Zoety en Ninne, die vandaag haar lokken liet kortwieken ... heel knap!

Ja, Ninne en ik kennen er wat van om het nuttige aan het aangename te koppelen! Zaten wij gisteravond ook al niet samen te genieten van een overheerlijk maal in La Clochette in Celles-sur-Lesse??

Toen ik huiswaarts keerde zag ik mijn eigen dorpje, Waanrode, liggen in de gouden avondzon. Zo pittoresk dat ik er echt een fotootje van moest nemen ...

Mijn dorpje, Waanrode, in het Hageland ...

Coco laat alles heel gewillig gebeuren ...


En kijk met welk mooi resultaat!
Klik hier voor een bezoek aan Nelly's website

Na de middag vertrokken Ninne en ik, samen met Coco, naar de Ardennen, naar Finnevaux, 13 km van Dinant. Coco lag de hele rit op mijn schoot, bijna 2u lang sliep hij rustig en rekte zich af en toe eens behaaglijk uit.

Dankzij de GPS reden we recht naar onze bestemming en we waren aangenaam verrast hoe prachtig de streek er is en zeker het dorpje Finnevaux.

Dit is het mooie huisje van Josée en Pierre en ook de nieuwe thuis van Coco!


Dit zijn Josée en Pierre, samen met hun nieuwe zoon, Coco

Deze mensen gaven ons dadelijk een heel fijn gevoel. Ze stralen beiden warmte en rust uit en Coco gaat het zo naar zijn zin hebben bij hen! Na een half uurtje liep hij al binnen en buiten en snuffelde rond in hun prachtige tuintje. Nadat Josée hem een lekkere maaltijd had voorgeschoteld was het ijs volledig gebroken !

Pierre, Viva, Coco, Josée en Ninne


Samen met de buren, Malvine en Wim, die Coco vonden op www.pets.be

Of vannacht alles goed verlopen is en Coco zich al gehecht heeft aan zijn nieuwe baasjes zal ik straks weten. Hun buren, Wim en Malvine, hebben internet en MSN. Wim zal geregeld foto's van Coco doorsturen en ons van alles op de hoogte houden. Het zijn eveneens grote dierenvrienden en echt toffe mensen! Het waren ook zij die Coco vonden op de website www.pets.be.

Malvine en Wim, samen met hun adoptiehond, Sam in hun prachtige tuin.
Coco werd al uitgenodigd om te komen spelen

De rust en schoonheid voor hun woning zijn adembenemend. Coco kon in geen betere plaats beland zijn!

Toen we huiswaarts keerden stopten we aan een mooi restaurantje in Celles, La Clochette. Het was een schot in de roos want de bediening was er uiterst vriendelijk en het eten overheerlijk!

La Clochette in Celles-sur-Lesse   Klik hier voor meer info


Ninne geniet ... een heerlijke afsluiter van een mooie dag.

Toch was er ook dat andere gevoel ... Ik miste Coco en hoopte zo dat hij zich gauw thuis zou voelen bij zijn nieuwe baasjes. 's Avonds vloeide er toch nog enkele traantjes.

Morgen meer ... en hopelijk goed nieuws uit Finnevaux!

En dat goed nieuws kwam er!! Wij kregen dit mailtje van Wim toegestuurd en publiceren het met zijn toestemming:

Hallo Viva en Ninne,

Ben zopas bij Josée en Pierre langs geweest om te horen hoe het met Coco is gegaan en hier is dan het verslag:

Ik bel aan en meteen begint Coco enorm te blaffen, maar zodra ik binnen was, was dat gedaan en sprong hij tegen mij op om aandacht te krijgen (wat hij natuurlijk ook kreeg!) en ging daarna weer rustig naar zijn nieuwe mandje toe om uit te rusten; hij is dus al helemaal vertrouwd met de nieuwe omgeving.

Gisterenavond na ons vertrek hoorde hij ons buiten praten en werd vreselijk zenuwachtig: rende naar de omheining en het hek maar na een klein uurtje, zoals Ninne had voorspeld, was hij tot rust gekomen. Vannacht is Josée tot 3:00 bij Coco in de living gebleven en toen naar bed gegaan. Dat heeft geen enkel probleem opgeleverd. In de loop van de nacht moest Pierre er even uit en aangezien Coco dit kennelijk niet gewend was begon hij weer enorm te blaffen maar dat heeft niet lang geduurd. In ieder geval is hij dus een fantastische waakhond. Vanmorgen vroeg toen Pierre opstond ging Coco meteen naar de tuindeur en nadat Pierre hem uit liet heeft hij meteen zijn behoeften gedaan en kwam toen weer binnen. Hij schijnt dus al helemaal ingeburgerd en happy te zijn wat ook gezegd kan worden van Josée en Pierre die enorm enthousiast en opgetogen zijn, ook al omdat Coco zich zo keurig gedraagt!

Kortom everybody is happy: Coco omdat hij in een liefdevolle omgeving terecht is gekomen, Josée en Pierre die nu hun vriendschap kunnen geven, wij omdat onze bemiddeling succesvol is geweest en ten slotte, naar ik aanneem, jullie omdat Coco nu eindelijk een rustig en prettig tehuis heeft gekregen.

En dan nog even dit: ik heb Viva's fotos afgedrukt en aan Josée en Pierre gegeven die er mee opgetogen waren.

Ziezo, dit is dan het voorlopig einde van de "Coco in de Ardennen" sage. Later, als de aanvangsperiode afgesloten is en Coco zijn normale vacht weer heeft gekregen zal ik er voor zorgen dat er nieuwe fotos vanuit Finnevaux zullen komen.

Groetjes,

Wim

en ook de groeten van Malvine

Maandag, 18 juni 2007. Vandaag ging het super met de 2 honden. Ok, Coco is de baas maar vanavond zaten ze hier samen te hollen in de living dat het een lieve lust was! Ik hoorde op een zeker moment grollen, maar hé, het was niet Coco maar Dréke die vol enthousiasme van zich liet horen en genoot van het spel!

Ik kreeg telefoon van Carine van SHIN. Mensen die nog niet lang hun hondje verloren hadden, zagen Coco op www.pets.be en hadden hun hart verloren. Ze wonen in de Ardennen, 13 km van Dinant. Ze zijn franstalig. Hun buren en vrienden, een Vlaamse dame en Nederlandse heer, bemiddelden per telefoon. Ik heb lang met ze gesproken en ja, ik denk dat Coco heel gelukkig gaat worden daar!

Morgen gaat Coco eerst en vooral voor een wasbeurt naar hondenkapster Nelly en in de namiddag zullen Ninne en ik met Coco naar de Ardennen rijden, hopelijk naar zijn finale thuis bij lieve baasjes.

Via foto's, mail, msn, skype en webcam gaan we in contact blijven en Coco blijven volgen. Ik hoop zo dat het morgen klikt tussen Coco en zijn nieuwe baasjes! Al ga ik mijn jongen zo ontzettend missen, ik denk dat hem een mooie toekomst wacht in een liefdevolle thuis. Maar nog eventjes afwachten dus ...  Ik breng overmorgen verslag uit!

Vrijdag op zaterdag 16 juni 2007.
Even na middernacht ging ik nog even de tuin in met Coco, op de voet gevolgd door Dréke. Het is droog en opvallend zacht weer. De verlichting in de tuin gaat pas rond 01u00 uit en het is toch altijd even genieten van die feeërieke sfeer. Ik liet hen daar even alleen terwijl ik ondertussen binnen nog wat opruimde. Toen ik weer buiten kwam zag ik dat ook Nestje opgedoken was.

Toen mijn man in de vooravond thuis kwam stonden beide witte Bichons hem al kwispelstaartend op te wachten. Voor het eerst zag ik Coco in een echte speelse bui! Eén van Dréke's  favoriete speelgoedjes is een zijden roos die men gebruikt om zich bij het douchen te wassen. Wel, nu was Coco er volop mee aan het ronddraven. Als we ze op het gras weggooiden renden beide honden er naartoe en meestal was het ... Coco die de buit stal!

En nu vannacht weer ... Coco rende al een gek door de tuin en natuurlijk deed Dréke mee! Zwarte kater Nest is dol op die spelletjes en verstopte zich achter een haagje. Toen beide honden voorbij renden sprong hij in een boog over de haag en over de honden heen! Het leek wel een circusact en dat ging zo nog een tijdje door. Heerlijk!

Ja, ik ga toch weer content slapen , er is weer vooruitgang geboekt!

Deze laatste, speciaal voor mijn mamsje, Utta.
Dat haar gebroken pols vlug mag helen!

Bedankt voor het prachtige boeket, Leona!

Donderdagmiddag, 14 juni 2007. De beestjes liggen te slapen. Zwarte Nest is ook binnen gekomen en heeft er zich gewoon bijgelegd. Geen probleem, ook niet voor Coco ... hij gebruikt Nest gewoon als kussen !

Het is een mooi tafereeltje, maar toch ... Spijtig dat Dréke nog steeds timide is. Zelden durft hij spontaan naar me toe komen als Coco in de buurt is. Ik probeer hem zo vaak mogelijk te knuffelen en gerust te stellen maar de honden hebben onderling uitgemaakt welke wetten er gelden. Nog een klein beetje geduld, lieve Dré!

Woensdagavond, 13 juni 2007. Vandaag was het mijn 47-ste verjaardag!

Wel, het was een heel leuke dag met tal van leuke verrassingen. Ik kreeg ook van jullie massaal wensen en mailtjes. Sjoeke zette mij op haar blog "Madammeke" nog eens extra in de bloemetjes! Nadat ik ook al het "Gouden Hart" op het blogje van Lana ben deze maand, kreeg ik het er echt warm van! Bedankt aan elkeen!

Dréke ging vanmiddag naar Utta en ik ging naar de kapper. Ik dacht Coco voor dat uurtje thuis te laten maar hij keek me zo smachtend aan dat ik hem maar mee genomen heb. Ik wist niet goed wat ik er van moest verwachten maar hij was ongelooflijk braaf! Ik nam hem uit de auto op mijn arm en ging naar binnen. Hij bleef zo kalm als wat en liet alle aandacht over zich gaan. Hij is niet van mijn arm afgeweest en legde zijn kopje tegen mijn schouder ... Ieder die dit ziet is dadelijk verliefd op hem .

Vanavond ging ik samen met mijn man een hapje eten in een restaurant. Als test namen we Coco ook daar eens mee naartoe. No problem, altijd even braaf en lief. Toen we langs een Malthezertje liepen die vriendelijk tegen hem kwispelde volgde een grol ... Nee, andere honden liggen hem niet. Toen we nadien Dréke gingen ophalen was hij daar ook niet al te happy mee. Ook daar volgde weer wat gegrom, al durft hij niet meer naar Dréke bijten. Thuis gekomen had Coco weer een aanval van bezitterigheid want toen ik in de achterkeuken bezig was met wassen, drogen en afwassen, zat hij ostentatief de wacht te houden zodat Dréke niet in mijn buurt zou kunnen komen .

Mijn man nam bovenstaande foto's in het restaurant, vanavond. Coco is op die korte tijd bij ons ongelooflijk herkomen. Binnen een paar maanden is dit een hondje om te stelen! Wordt vervolgd!