|
 
Decca - EP - 450.141
Kant 1
Zadel nog eenmaal mijn paard (Pater Mestdagh)
Dat de troebadoer ook een liedje wijdde aan Pater Constand Lievens is niet te verwonderen. Hij reisde in 1952 zelf naar India om er een film te maken over die grote ruiter. Lievens was een Westvlaamse boerenzoon, die paard en zadel liet staan om te Drongen, aan de Leie, jezuiet te worden. Hij vertrok naar India, waar hij de pionier werd van één der schoonste missies van Azië. Hij was een rusteloze ruiter, die op negen jaar tijds letterlijk drie paarden "versleet". Helaas, de ruiter was op die korte tijd ook versleten. Hij kwam terug naar de oever van de Leie om er aan de tering te sterven, negenendertig jaar oud.
Te Moorslede staat hij gestandbeeld. In het zadel natuurlijk.
Kruis en brevier (Pater Mestdagh)
In een bekend zeemansliedje zingt Freddy quinn van een zeeman, die zijn meisje verloor, maar toch nog twee vrienden over hield: zijn gitaar en de zee. Hier gaat het om een zeevaarder, de eerste grote missionaris der moderne tijden, Franciscus Xaverius. Hij legde waarschijnlijk even veel kilometers af als Freddy, maar niet à 12, maar à 3 knopen per uur. De twee vrienden (gitaar en zee) worden hier "kruis en brevier". Het staat vast dat Xaverius niets anders bij zich had, toen hij naar India vertrok. Hij bracht ook het geloof in Malakka, de Filippijnen en Japan, maar stierf, zesenveertig jaar oud, op het eiland Sancian, in het zicht van China.
Kant 2
Bistrot du coin (Pater Mestdagh)
Een liedje over pater Aime Duval sj. die enkele jaren geleden de eerste priester was om het met de gitaar te proberen. De patroon dus der troebadoers-in-soetaan. Het is vaak gebeurd dat hij met zijn gitaar cafés bezocht om ook daar op zijn manier de goede boodschap te brengen. "Bistrot du coin" beschrijft op schalkse toon de reacties op dit ongewoon optreden.
Zij denkt nog aan mij (Pater Mestdagh)
Nog een liedje over moeder. Een onderwerp waarover elk rechtgeaard en -besnaard troebadoer zo gauw niet uitgezongen is. Toen dit plaatje werd geperst was de moeder van Louis Merstdagh, vieren tachtig, maar... ze denkt nog steeds aan haar zoon-priester.
|
