PAS vraagt nul-tolerantie tav discriminatie in hoger onderwijs .

(30/03/2010) Vandaag stelde het Platform Allochtone Studenten, dat de allochtone en interculturele studentenorganisaties verenigt, haar Zwartboek Discriminatie-Witboek Diversiteit voor. Hoewel België de twijfelachtige eer heeft koploper te zijn in de Eurobarometer wat racisme betreft (22% is tegen diversiteit) en vier op tien Vlaams jongeren geen vertrouwen heeft in allochtonen, gaat men er vaak van uit dat het hoger onderwijs hieraan ontsnapt. Het Zwartboek Discriminatie toont aan dat niets minder waar is. De geanonimiseerde verhalen maken duidelijk dat discriminatie voor veel allochtone studenten dagelijkse realiteit is. Het witboek bevat constructieve beleidsvoorstellen. PAS vraagt een nul-tolerantiebeleid inzake discriminatie en duidelijke klachteninstanties in het hoger onderwijs voor àlle discriminaties. Gegronde klachten moeten aanleiding geven tot tuchtprocedures en sancties. Anoniem quoteren moet worden ingevoerd voor schriftelijke examens en papers. Indirecte, onbewuste en structurele discriminaties wegwerken vergt echter ook een doordacht diveristeitsbeleid. Het PAS geeft 22 voorzetten voor overheid en hoger onderwijsinstellingen, gaat deze voorleggen aan de beleidsmakers en vraagt dat allochtone en interculturele studentenorganisaties als volwaardige partner worden erkend.

De vastgestelde discriminatie gaat om racistische opmerkingen tijdens de les, bedreigingen en intimidaties op het examen. Allochtone studenten worden door docenten soms genegeerd. Ze staan ook bloot aan discriminatie bij het quoteren: een strengere beoordeling of op basis van irrelevante criteria, ze krijgen niet de punten waar ze recht op hebben of een lichte – net niet delibereerbare buis. Uit de getuigenissen blijkt dat discriminatie meestal gebeurt met medeplichtigen. Vaak gaat het om meerdere docenten per faculteit of departement. Proffen hebben de neiging elkaar te beschermen en discriminatie te banaliseren. Racistische uitspraken worden goedgepraat onder het mom van academische vrijheid. De bevoegde instanties nemen klachten vaak niet serieus. Zelden of nooit leiden ze tot tuchtprocedures - laat staan dat er sancties volgen. Ook medestudenten bezondigen zich aan discriminatie met kwetsende opmerkingen, scheldtirades of zelfs geweld. Discriminatie in het hoger onderwijs is misschien subtieler maar niet minder nefast voor het welbevinden en de studieresultaten van allochtone jongeren.

Het Witboek Diversiteit doet enkele voorstellen om discriminatie te bestrijden, te bestraffen en te voorkomen. PAS vraagt duidelijke klachteninstanties komen voor àlle discriminatieklachten in het hoger onderwijs. Dit vergt een bevoegdheidsuitbreiding voor de ombudsdienst, de Raad voor Examenbetwistingen en de installatie van een gelijke kansencommissie aan elke instelling. Gegronde klachten moeten een gevolg krijgen in tuchtprocedures en tot sancties leiden. Schriftelijke examens en papers moeten anoniem gequoteerd worden. Brits onderzoekt toonde aan dat dit de resultaten van black students met 12% doet stijgen.

Discriminatie gebeurt soms ook indirect, onbewust en is vaak structureel van aard. PAS lanceert daarom ook voorstellen die werk maken van een effectief diversiteitsbeleid: in het personeelsbeleid, in het curriculum, in de academische kalender, diversiteit als criterium in het kwaliteitszorgstelsel. Allochtone studenten moeten net als andere kansengroepen aanleiding geven tot een extra weging in de instellingsfinanciering. Een uniforme registratie van allochtone studenten bij in- en doorstroom in het hoger onderwijs is nodig om het beleid te evalueren. Een goed diversiteitsbeleid ziet verschil niet als een tekort maar wel als meerwaarde. Academisch Nederlands mag bijvoorbeeld niet worden misbruikt om allochtonen tegen te houden (het is geen eindterm in het secundair onderwijs), maar meertaligheid moet worden gevaloriseerd (door het aanbieden van keuzevakken Turks, Arabisch, Farsi…). En last but not least vragen de allochtone studentenorganisaties dat ze als gesprekspartner structureel én financieel worden erkend. Dat is aan veel instellingen nog niet het geval terwijl racisitische studentenorganisaties wel erkenning krijgen.

Bron : Politics.be : dd : 30/03/2010