Het is weer zover, 10u10 en ik zit terug op mijn oude stek in café Vogelzang, na de drukke dagen van de kerst-en nieuwjaarsperiode is het zalig om de rust te zien weerkeren. Onze Kathleen zit op een barkruk naar keiharde muziek te luisteren en verwezen te kijken naar de nog resterende kerstversiering die maar niet vanzelf wou verdwijnen. Kathleen is uitgeblust, haar batterijen zijn plat, die anders zo ondeugende ogen blinken niet meer. Nu moeten we opletten want we zullen de verstrooide Kathleen krijgen, we hebben dat nog al eens meegemaakt. Ik kwam eens snipverkouden binnen en gezeten op mijn vaste stek rechtover de spoelbak, goot ze beetje ammoniak in het water, (kwestie van de glazen te doen blinken of ontvetten), luttele seconden nadien goot ze terug een scheut ammoniak erbij, ik begon reeds argwanend te kijken, maar ja, ze was verstrooid hé, mijn neus die reeds dagen verstopt zat begon serieus los te komen, de tranen kwamen aan alle kanten uit mijn ogen, maar nog had Kathleen niets in de gaten want ze goot er nog een flinke scheut bij totdat alle klanten zo high waren dat ze niet meer wisten van welke wereld ze waren. en ja dan had ze het in de gaten, en met een onschuldig stemmetje vroeg "ik heb er een beetje veel in gedaan zeker". Mijn verkoudheid heeft nog nooit zo rap over geweest. Of die keer dat ze zonder gasverwarming zat, het vroor buiten zeker -6°, iedere klant die binnen kwam zei tegen Kathleen dat het binnen ook niet warm was, wij zaten ondertussen reeds met onze mantel toe, jaloers kijkend naar die ene persoon met een sjerp aan, waarop ze steevast naar de thermostaat liep en een draai hoger gaf, nog steeds gekleed in haar lichte pull van "esprit", want koud had ze niet, je moet weten dat ze een zeer goede verbranding heeft, waar een ander "normaal" mens drie tot vier maaltijden per dag nuttigt is dat voor Kathleen 12 keer, zonder de tussendoortjes. Uiteindelijk nadat iedereen zich aan het warm beven was zoals de honden doen, met ijspegels aan onze neus, druk doende warme koffie met dreupels te drinken, vroeg ze voorzichtig "zou de ketel leeg zijn misschien?" We hadden geluk want ze heeft nog elektrische verwarming en een half uur nadien zaten we gelijk in de tropen. Zo zie je, wanneer Kathleen haar batterijen plat zijn kun je van alles meemaken, daarom moeten wij de eerstvolgende keer dat we Luc zien hem er voorzichtig op attent maken ( indien hij dat nog niet ondervonden heeft) dat Kathleen vakantie nodig heeft, minstens een week, Luc indien je dit leest, doe het voor onze veiligheid en voor het uwe. En doe die kerstversiering weg en de kerstboom die vanachter ligt want dat werkt voor Kathleen als een rode lap op een stier. Uw trouwe klant,
