Na een rustige nacht met onze 2 Duitse vriendinnen die oordopjes in hadden zodat ze Danny niet hoorden ronken, besloten we om 8u te vertrekken en ons ontbijt in Sahagun te nemen. Alvorens we daar aankwamen sloeg het noodlot toe. Ik (Herman) ging een foto nemen van de nieuwe provincieplaat die we betraden (Léon) en waagde zich iets te ver, ik verstuikte mijn voet in een greppel. De volgende uren waren een echte ramp, Danny moest alsmaar meer wachten. In Sahagun, waar we ons ontbijt dachten te nemen, was alles dicht en moesten we verder zonder eten. 10 km verder over saaie rechte wegen langs een grote hoofdbaan. In Bercianos del real camino namen we ons ontbijt en middagmaal in één keer. Daarna volgde 8km in de pletsende regen zodat we als 2 verzopen kiekens in onze albergue voor vanavond, uitgebaat door een uitbundige Italiaan, in El Borge Rameno aankwamen. Na een verkwikkende douche op zoek naar een pharmacia, maar die bleek gesloten te zijn tussen 13u en 16u30 wegens siësta. In afwachting gingen we op zoek om iets te drinken in een café uitgebaat door een Bulgaar en een Spanjaard die elkaar ontmoetten in 2013 op de camino en hier een plaatselijk café openden. Na het bezoek aan de apotheek, verband en zalf gekocht, gaan we vanavond eten waar ze de match Real Madrid-Atletico uitzenden. Hopend morgen op een betere dag.
Groetjes Danny en Herman.
|