Concert door het OKK op zaterdag 21 mei 2005.
Met rolstoel en krukken de taxi in. Sybil zingt op een groot koor, maar kan nog niet meedoen, want staan is nog niet vol te houden, maar... ze wilde de uitvoering niet missen!
Het Oratoriumkoor Kennemerland, háár koor, gaf afgelopen zaterdag een concert, waarin werken van Antonio Caldara en van Antonio Vivaldi gepresenteerd werden. Het zal louter toeval zijn dat dit evenement plaatsvond in de Antonius-kerk hier in Haarlem. Medewerking werd verleend door de sopraan Wieke Ubbels en de mezzosopraan Paula de Wit. Er was een klein muziek-ensemble voor de noodzakelijke begeleiding samengesteld, bestaande uit strijkers, hobo en fagot. Haast vanzelfsprekend werd de orgelbegeleiding verzorgd door onze huisorganiste Gerrie Meijers.
Het viel mij op, dat de nieuwe dirigente van het OKK, Annelies Smit, met een wijds gebarende zwier en een haast messcherpe manier van dirigeren zowel de zangers als de orkestleden voortdurend bij de les hield. Een keer zag ik, dat ze een van de violisten met een duidelijk vinnig gebaar aanduidde, dat hij beter moest meespelen! De laatste jaren heb ik vrijwel alle uitvoeringen van het OKK meegemaakt en daardoor ook de verschillende manieren van dirigeren goed bekeken. Door haar duidelijk overwicht op de uitvoerenden wist ze het concert tot een boeiend geheel te maken. Ze liet de zangsolisten volledig in hun waarde, terwijl ze de hoboïst en de cello-solo uitstekend hun kansen wist te bieden in het grote geheel. Daardoor kregen alle solisten de mogelijkheid om op het juiste moment met hun eigen stem of door hun krachtig en meeslepend spel hun individuele bijdragen te leveren.
De Missa in G van de Venetiaan Antonio Caldara (1670-1736) waarin het persoonlijk geloof van die tijd in een niet uitbundige maar een gedragen vroomheid werd uitgedrukt was daardoor een echt luisterstuk met klankrijke variaties binnen de mogelijkheden van de menselijke stem.
Zijn tijdgenoot Antonio Vivaldi (1678-1741), die óók in Venetië geboren was, trachtte in al zijn muziek een vrolijkheid in te bouwen met goed in het gehoor liggende, regelmatig herhaalde motiefjes. Het begin van het Gloria (wv 589) is terstond een groot feest, waarbij de engelen van Bethlehem als het ware door de gewelven duikelen.
Het Gloria (589) duurt niet zo lang. Annelies Smit heeft kans gezien om haast naadloos delen uit een ander Gloria van Vivaldi (wv 588) in te bouwen. Daardoor werden gedeeltes voor de zangsolisten apart en in duet in het concert ingevoegd.
Ik moet eerlijk zeggen, dat ik het een prachtige uitvoering vond, waarin de zangers van het koor meer wisten te leveren, dan ze zelf voor mogelijk hadden gehouden!
Wasbeer.
22-05-2005, 21:24 geschreven door Wasbeer
|