Inhoud blog
  • Erin geloven
  • verlies
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Waar blijf je dan?
    ....
    26-11-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Erin geloven

    Ik wil erin blijven geloven, in mezelf, in mijn recht om voor mezelf te zorgen. Ik wil niet meer bang zijn voor al die addertjes onder het gras.

    Niet meer gebukt gaan onder emotionele chantage of schuldgevoel, onzekerheid, angst.

    Natuurlijk wil ik ze graag iets geven wat ze leuk vinden. Maar is het wel wat ze leuk vinden? En is er niets wat ze nog leuker vinden maar wordt hun keuze bepaald door de hare?

    Moet ik me schuldig voelen dat ik het niet meer kan opbrengen om geld te geven aan spulletjes die ze al in grote hoeveelheid hebben of die onderhevig zijn aan mode en zo vlug in de vergeethoek belanden?

    Toen ik een keer mee met haar ging om sintkadootjes te kopen schaamde ik me bijna voor de overvolle kar die ze meehad met bijna uitsluitend hele dure spullen. :-(

    Voordien konden we de kinderen nog eens verrassen maar er is bijna niets meer waar we dat mee kunnen doen... zoveel brengt ze mee en niet alleen op de feestdagen :-( .

    Wat zou ik graag iets duurzamer kopen of iets van eerlijke handel. En misschien ga ik dat ook doen, zo zijn er mogelijk andere kinderen die ook een deel van de koek krijgen.

    Daar kunnen de kleintjes niets aan doen... want zo wordt het gestuurd... .

    Ik voel me er waarlijk ellendig bij, bij altijd weer die druk, die stille dwang en dat overdadige kopen van speelgoed, van niet een brief voor de sint maar een half boek.

    Waar is het spontane, het kunnen geven met je hart, en binnen je mogelijkheden, de eenvud van een briefje voor de sint in plaats van een ellenlange verlanglijst. :-(

    Al die valstrikken en addertjes.

    Het werd een hachelijke onderneming in plaats van een fijne omdat ze ook met de scepter zwaait over zelfs aardig spullen, die ze leuk vinden.

    Ze worden weggestopt. Ofwel krijgen ze even erna al eenzelfde speelgoed maar duurder, indrukwekkender... en wordt dat andere achteloos behandeld.

    Ik word ziek van dergelijke wijze van handelen. En het maakt zoiets fijns als de feesten tot een hel.

    Ik snak naar de gezellige eenvoud waar de kille berekening het overnam en alle warmte en blijheid verwoest.



    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)


    Archief per week
  • 25/11-01/12 2019
  • 28/10-03/11 2019

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!