De aanleiding voor het openen van deze blog is natuurlijk het heuglijke feit dat vannacht alle Belgen in een klap wereldkampioenen worden.
Deze titel hebben we allen te danken aan het feit dat we in een staat wonen die bestaat uit een eindeloze reeks tegenstellingen tussen de verschillende bevolkingsgroepen die dit landje rijk is.
Een voorbeeldje :
Een bevolkingsgroep vindt dat de deelstaten best verantwoordelijkheid nemen (en krijgen) voor die taken waar die groep denkt beter te kunnen presteren dan de federale staat. Wat denkt U dat de andere bevolkingsgroep hierover denkt ?? Inderdaad !
Wat vandaag in België gebeurt is ware democratie. Ware democratie laat toe om over ALLES een verschil van mening te hebben en geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen voor de gevolgen.
Over deze tegenstellingen en de berichtgeving hierover in de nationale pers wil ik regelmatig berichten in deze blog.
U bent natuurlijk welkom om deel te nemen aan deze blog.... misschien om tegenstellingen te illustreren ?
Ik heb een beetje een probleem met het vinden van het juiste woord voor het fenomeen dat ik onder jullie aandacht wil brengen.
Het gaat over het volgende :
Kunnen de internationale politici blijven treuzelen met het nemen van maatregelen omde bombardementen van de eigen bevolking in Libië aan banden te leggen ?
Kan een voetballer (die jarenlang tussen de Wereldkampioen bij Anderlecht heeft geleefd en gespeeld) zoveel geld vragen aan zijn nieuwe club, dat hij meer verdient dan de totale bevolking van zijn gast stad samen misschien verdient??
Kan onzen Elio zich veroorloven te spreken in naam van de meerderheid van de Vlamingen (nieuws van zondag) terwijlde regio waar hij wel verantwoordelijk voor is, bol staat van mankementen ??
Kan mejuffrouw Claes (dochter van onzen Willy) in Hasselt , de NVA verwijten tegen festivals te zijn, als deze partij aanklaagt dat de wettelijke procedure voor de aankoop van de festivalweide door de stad Hasselt, niet werd gevolgd ?
In het Engels wordt dit gedrag indecentgenoemd. Mag ik het vertalen als onfatsoenlijk?
De laatste tijd kunnen we getuige zijn van heel wat onfatsoen
De laatste dagen staat het nieuws volledig in het teken van de ongelooflijke catastrofe die zich voordoet in Japan.
Tijdens mijn professionele leven heb ik het geluk gehad te mogen werken onder een Japanse manager. Deze manager heeft mij niet alleen heel veel bijgebracht over management, hij heeft mij ook geïntroduceerd in de Japanse bedrijfscultuur . Ook heb ik het geluk gehad met deze Japanse manager een business trip te doen naar Tokio en natuurlijk heeft hij mij bij die gelegenheid laten kennis maken met de formele en informele geplogenheden van de Japanse samenleving.
Wat me vooral is bijgebleven zijn twee zeer merkwaardige ervaringen:
·De Japanse samenleving kent een personen hiërarchie die boven de zakelijke hiërarchie staat. Zo boog onze business partner(onze klant) dieper bij de begroeting dan mijn manager, omdat mijn manager klaarblijkelijk hoger in de hiërarchie staat dan onze business partner.
·Japan heeft eeuwenlang een zeer geïsoleerde samenleving gehad, U weet het, het waren de Nederlanders die als eerste de Japanse deur op een kier konden zette. Dit op zichzelf gericht zijn was heel sterk voelbaar . (Ik heb eenzelfde ervaring met mijn Koreaanse collegas en mijn ervaringen in Seoel.
We hebben ook kunnen zien dat de Japanse overheid heel zorgvuldig de informatie die naar de buitenwereld gaat blijft controleren en censureren. Het is pas u, drie dagen nade aardbeving en de Tsunami, dat de echte beelden (via het internet) tot bij ons komen en dat in een land waar letterlijk iedereen een smartphone heeft en een internet aansluiting .
Al die eeuwen van isolement zijn heel zeker niet weggeveegd met enkele decennia over communicatie.
We zien ook vandaag dat in ons wereldkampioenenland dat de mayonaise van Vlamingen en Walen na 1180 jaar roeren niet pakt. Tijd dus voor een scheiding.
Nu Wouter Beke in alle stilte het kwadraat van de cirkel probeert te berekenen krijgen de media de kans om zich te storten op ander belangrijk nieuws.
Neem nu het bericht over het ontslag van een dame die weigerde te werken zonder hoofddoek in de winkelketen Hema.
Voor nogal wat vrouwenorganisaties (onder anderen KAV) en zelfs onze nationale Joelle M.ging HEMA een brug te ver :Is hier sprake van discriminatie ?
Ik hoop dat we ondertussen allen weten hoe het er in de Arabische wereld aan toe gaat. We hebben de revolutie in Egypte, Tunesië en Libië op de voet kunnen volgen, een revolutie tegen de armoede, een revolutie nog niet tegen de Arabische Kerk, de Islam.
Wat de mensen in die landen nog niet voor waar willen/kunnen hebben is dat, net zoals hier pakweg 50 jaar geleden,de religie (wie dat ook mag vertegenwoordigen) de mensen gehoorzaam /braaf moet houden en de elite, zeg maar de burgerlijke machthebbers, de mensen moet dom en arm houden. De reden waarom ze zover nog niet zijn is dat ze het niet waar willen hebben dat AL deze pijlers waarop hun samenleving was gebouwd worden aan diggelen geslagen.
Wij zouden beter moeten weten. Het is pas nadat je bevrijd bent vandeze twee machtsfactoren dat je je als mens vrij kan ontwikkelen.
Ik doe dan ook een oproep op de wereldkampioenen om de eis om de symbolen van deze machtsfactoren publiek te mogen dragen,en de hoofddoek is ongetwijfeld daarvan een voorbeeld, te verwerpen en niet, onder het mom van vrouwen emancipatie, alsnog die machtsfactoren in stand te houden.
Er zijn ontelbaar veel meer mogelijkheden om (moslim)vrouwen te helpen in hun emancipatiedan het steunen vansommige van hun demagogen.
Als ik zo de commentaren hoor en lees van wat er zich zoal afspeelt bij de wereldkampioenen , maar ook op het internationale niveau bekruipt mij echt het gevoel dat Macht debiel maakt.
Beginnen we even met de oude machthebbers in de Arabische wereld : Libië, Egypte; Tunesië; de Golfstaten De oude machthebbers blijken stuk voor stuk al de symptomen van debiliteit te vertonen. Geen enkel gevoel meer voor wat zich in de buitenwereld afspeelt; geen enkel gevoel meer voor realiteit, de machthebbers leven in een eigen gecreëerde wereld die zelfs geen raakvlak meer heeft met wat er zich buiten de muren van hun paleizen afspeelt.
Eenzelfde vorm van debiliteit , of beginnende debiliteit meen ik waar te nemen bij de machthebbers in Wereldkampioenenland.
Voorbeelden ?
Wie herkent er nog onze nationale premier ? Een man die met een lach nog de Marseillaise zong in zijn vroege premierschap en die vandaag vele trekjes heeft die lijken op autisme.
Of wat te denken over onze Vlaamse premier? Die wordt de laatste weken openlijk aan de schandpaal genageld door collegas uit de Vlaamse regering of door de Vlaamse parlementsvoorzitter maar wat zien we ? Het raakt allemaal zijn koude kleren niet meer De werkelijkheid schijnt ook bij hem niet meer door te dringen
Of nemen we nationale Guy (het konijntje) die in de Franstalige pers een boekje opendoet over de nationalisten in Vlaanderen en in Europa.
De man die zichzelf faam toedicht een groot Europe-er te zijn, heeft niet begrepen dat het een realiteit is dat we evolueren naar een Europa van de regios, een Europa waar nationale regeringen zullen verdwijnen, niet omdat ze worden weggedrukt door nationalisten, wel omdat ze geen toegevoegde waarde meer zullen hebben. Ik vrees dat ook Guy te lang in het zonnetje van de Macht heeft gelegen.
Gisteren, 4 maart 2011 was het weer zover : een nationale actie van de wereldkampioenen tegen het Inter Professioneel Akkoord IPA dat alle loon/uitkering/pensioentrekkenden voor de komende 2 jaar een automatische aanpassing van hun inkomen aan de levensduurte koppelt ( de index) plus daarbovenop nog een extraatje van 0,3 % .
De index aanpassing wordt geschat op 4 % over de twee jaar, maar met de huidige ontwikkelingen inde Arabische wereld zou het wel eens kunnen dat de inflatie enorm versneld zou kunnen worden met misschien wel een derde index aanpassing tot gevolg (= 6 %).
Kortom, een IPA dat voor de vertegenwoordigers(?) van de werkende klasse, totaal ontoereikend is en om dat argument kracht bij te zetten werden allerlei acties en stakingen opgezet om het bedrijfsleven en diezelfde werkende mens (de werklozen en de gepensioneerden blijven liever thuis met zulke dagen J) die toch op zijn werk wil geraken.
Wat me opviel tijdens deze nationale protest dagwas dat, zoals gewoonlijk, het openbaar vervoer, Audi in Vorst en Sappi in Lanaken werden lam gelegd, dat in Wallonië tal van bedrijven , de luchthaven van Bierzet en zelfs een gedeelte van het onderwijs in staking waren. Wat me echter vooral opviel was dat die andere bijna fulltime stakers niet meedelen. Ik bedoel hier onze nationale cipiers, onze nationale luchthaven, het NMBS personeel, onze nationale VRT en de post.
Aan de handelswijze van de (para) statale instellingen is misschien niet veel te doen, (misschien na de splitsing van België ? ) maar voor de privé maatschappijen heb ik wel een advies. Ik heb geen enkele illusie dat iemand mijn advies opvolgt, maar het is mijn democratisch recht dit advies te geven:
Aan het management vanSappi in Lanaken en Audi in Vorst :
Binnen een straal van pakweg 1.000 km rond Brussel zijn er miljoenen mensen die WEL willen werken, die zelfs willen werken aan minder dan de helft van het loon van onze wereldkampioenen en die wel nog weten dat industrie de ruggengraat is van welvaart.
Sluit uw fabrieken in België en heropen ze op een plaats waar men wel wil werken voor een inkomen. De mensheid zal er U dankbaar voor zijn!
Hebben jullie het gisteren op het VRT Nieuws ook gezien,de reportage over het colloquium over de actualiteit van het feminisme in het Brusselse parlement ?
Hebben jullie kunnen genieten van de inspanning van Madame Milquetom in het Nederlands het colloquium voor te stellen ?Of waren jullie, zoals ik, verrast door de boute uitspraak van ons aller Miet Smet die onomwonden verklaarde dat vrouwen in veel gevallen beter zijn dan mannen !(Ik neem aan dat Wilfried de Grote voor haar de referentie is J)
Ik breng dit voorval onder jullie aandacht omdat onze koning-wereldkampioenschijnbaar nog steeds geen vrouw in het velddurft sturen om onze nationale malaise voor eens en voor altijd op te lossen (sic).
Ik las vanmorgen dat Wouter Beke van CD&V zowat de allerlaatste kans moet waarnemen om te komen tot een situatie waarin een regering kan worden gevormd.Maar is dit werkelijk de laatste kans ?
Waarom kan de koning Madame Non eens geen kans geven (of is hij bang een NON te krijgen? ) Waarom werd er gekozen voor Vande Lanotte in plaats van Carole Gennez of moet Caroline nog komen?
Voor mij is het duidelijk!Ons koningshuis is duidelijk nog niet zo ver als vele feministen zouden willen.
Jullie hebben het zeker ook met verstomming gelezen, dat bizarre verhaal van de begrafenis van een Armeense baby in Edegem enkele dagen geleden. Een begrafenis zonder de ouders en de familie van het overleden kindje.
De kranten illustreerden ten voeten uit hoe de betrokken partijen de zwarte piet probeerden door te schuiven. Ik heb nergens een zinnetje gelezen waarin ook maar iemand zich schuldig achtte.
In het bedrijfsleven worden natuurlijk ook fouten gemaakt en het zal U niet verbazen datook daar de eerste reactie altijd is om de verantwoordelijkheid bij anderen te leggen, niet bij zichzelf.
Het interessante van kwaliteitssystemen is dat die ervan uitgaan dat er niet direct iemand zal toegeven, ja ik heb dit of dat fout gedaan.
De 3 keer 5 waarom ? vragen moeten helpen om een goed inzicht te krijgen in het probleem. Een goede probleem analyseis een voorwaarde om effectieve correcties te kunnen doorvoeren.
De 15 vragen worden opgedeeld in 5 vragen over wat is fout gegaan; 5 vragen over waarom hebben we niet gezien dat het fout ging en 5 vragen over waarom hebben we die fout niet voorkomen ?
Laat me toe deze vragen te stellen, zonder ze te beantwoorden (ik was er namelijk niet bij).
Wat ging fout ?
1.Waarom waren de ouders niet op de begrafenisplechtigheid?
a.Waren ze niet geïnteresseerd om erbij te zijn ?
b.Waren ze niet uitgenodigd voor de begrafenis ?
c.Wisten de ouders waar de begrafenisplechtigheid doorging?
d.Wisten de ouders wanneer de begrafenisplechtigheid doorging?
e.Was de Armeense familie op de hoogte van de gebruiken in België tijdens een begrafenis?
2.Waarom is de dienst toch doorgegaan, ondanks de afwezigheid van de familie? (en alsnog het drama hadden kunnen voorkomen)
a.Waarom heeft de begrafenisonderneming haar opdrachtgever niet gecontacteerd om een bevestiging te krijgen dat het OK was om door te gaan met de dienst?
b.Waarom heeft de priester enkel op aanwijzing van de begrafenisondernemer de dienst gestart ?
c.Waarom waren de gemeentelijke diensten,de opdrachtgever van de begrafenisondernemer, niet aanwezig in de kerk om vast te stellen dat de opdracht correct werd uigevoerd?
d.Waarom is de dienst niet uitgesteld?
e.Waarom heeft de priester de familie niet gecontacteerd?
3.Waarom hebben we dit drama niet voorkomen?
a.Waarom hebben de gemeentelijke diensten niet geverifieerd of de Armeense familie correct geïnformeerd was over de dienst?
b.Waarom heeft de begrafenisondernemer het scenario van de begrafenis niet doorgenomen met de Armeense familie ?
c.Waarom heeft de priester niet voorafgaandelijk aan de dienst met de familie contact opgenomen om bijvoorbeeld de teksten van de dienst door te nemen?
d.Waarom hebben de gemeentelijke diensten geen begeleiding voorzien voor de Armeense familie tijdens die dag?
e.Waaromwas er buiten de familie van het Armeens gezin, niemand die wist van de begrafenis ?
Ik beweer niet dat de bovenstaande vragen de juiste zijn, noch dat het de relevante vragen zijn, het enige wat ik wil aanduiden is dat, indien de betrokken partijen zich deze vragen zouden stellen EN BEANTWOORDEN, ze alle elementen zouden hebben om de volgende keer wel hun verantwoordelijkheid te nemen.
Gisteren hadden we het in deze blog over Discipline, of beter gezegd, het gebrek aan discipline, in onze vaderlandse en Vlaamse politiek.
Vandaag hebben we mooi kunnen zien hoe het Open VLD partijbestuur heeft gereageerd op de publieke kritiek van Mathias De Clercq op zijn eigen partij.
Interessant voor mij is om deze tegenstelling (want daar gaat de blog van de Wereldkampioenen toch over ?) te bekijken vanuit het perspectief van de NVA.
De NVA heeft reeds herhaalde malen geprobeerd een opening te forceren naar de Liberalen, kwestie van een te links regeringsprogramma (met socialisten en Groenen) te vermijden. Die pogingen werden niet erg geapprecieerd door onder andere de PS en het Paleis.
Nu er eindelijk een doorbrak was met de aanstelling van onzen Didier kon NVA peilen naar de bereidwilligheid van MR en Open VLD om een regeerakkoord te sluiten dat, uitgaande van een verregaande staatshervorming, een meer centrum rechts economisch luik zou bevatten.
Nog voor Open VLD de kans gehad heeft haar bijdrage aan zulk een regeerakkoord af te geven, wordt de partijleiding geschoffeerd omdat ze wil antwoorden op de vraag van NVA, de partij die al wel vanaf de verkiezingen- actief deelneemt aan de onderhandelingen voor een regeringsvorming.
Het is makkelijk zeggen dat de NVA geen akkoord wil, en een verrottingsstrategie volgt, naar omgekeerd, wie wil nog met Open VLD in onderhandeling ? Een partij die de verkiezingen heeft verloren, een partij met een zwak leiderschap en een partij waarin de kopstukken zelfs niet loyaal zijn voor elkaar .
Open VLD lijkt me de partij die de klappen zal krijgen of misschien wel zal verdwijnen indien we toch naar nieuwe verkiezingen gaan. De liberale stemmen zouden weleens hun weg kunnen vinden naar diezelfde NVA.
Eerder hadden we het in deze blog over Normen en Waarden en de tegenstellingen die we bij onze Wereldkampioenendagelijks kunnen waarnemen.
In dat artikel maakten we melding van de normvervaging die we ook zien bij de politieke leiders van het Wereldkampioenenvolk. Herinnert U zich de houding van ons aller Elio en Bart in hun weigering hun mislukken (in het vormen van een nieuwe regering) toe te geven en zich te laten beoordelen door de kiezer. De kiezer geeft nog steeds het mandaat aan de politici. Als ze daartoe de kans krijgen van die politici natuurlijk .
In de kranten hebben we uitvoerig kunnen lezen dat 250 dagen van onderhandelen niets concreets heeft opgeleverd.
Er wordt nu een nieuwe poging ondernomen om met de liberale familie tot een mogelijke oplossing te komen. Er zouden zelfs een aantal contacten zijn achter de schermen om alsnog tot een opening te komen. Maar
Nog voor een van de Wereldkampioenen de mogelijkheid gekregen heeft om kennis te nemen van ook maar iets van de inhoud van deze gesprekken, is er Mathias De Clercq (Open VLD) die een boekje meent open te moeten trekken over de NVA.Voor mij is het opnieuw niet relevant of Mathias de Clercq gelijk heeft, ja of neen,ik kan niet begrijpen welk mandaat deze Mathias heeft ons deze boodschap op dit ogenblik de wereld in te sturen.
Ook mevrouw Milquet (beter bekend als Madame NON) laat zich niet onbetuigd.Zij lanceert de idee om terug te onderhandelen .Lazen we hierboven niet dat 250 dagen onderhandelen niets had opgeleverd ?
De titel van deze bijdrage is Discipline
De twee vormen van Discipline waar ik uw aandacht voor vraag heb ik bij de beide politici niet aangetroffen :
De discipline om zich te houden aan de besluitvorming van de partij (ik neem tenminste aan dat Open VDL zijn standpunten niet bepaald door individuele statements van partijleden in de kranten te publiceren en..
De discipline om zijn werk te doen, met de bedoeling om resultaten te boeken. Mevrouw Milquet, indien na 250 dagen totaal niets bereikt is, is dat omdat alle onderhandelaars zich niet de discipline hebben opgelegd, zich te houden aan het objectief!
