Zo! We zitten netjes klaar op de rand van ons pc-stoeltje, om de eerste schrijvelarijen over ons politiek denken, tijdens het komende weekeinde, te verkennen en u voor te leggen vanuit een zo neutraal mogelijk standpunt.
Het nodige cynisme zal niet ontbreken en dweilt, af en toe tussendoor, via een cursiefje, de droogte even weg.

Na vele jaren politiek actief meegeleefd te hebben hoe een politieke bestuurs(s)top zijn onderdanen derigeert en manipuleert, wordt het tijd dat we uit die opgedane ervaring, na een lange kleurloze rustperiode, even totaal ongebonden neerkijken op wat de huidige strebers er vandaag van terecht brengen.

De lente is op komst en het zonnetje streelt de eerste katjes op de willige takjes!
Zo willig gaan wij ze nu ook niet behandelen.
Want uit die ervaring weten we dat deze werkwijze zo goed als bij alle partijen gelijklopend is. Enkel en alleen gericht op macht en de jubel en traan van het score-resultaat van de behaalde stemmen. Regelmatig rijdt zelfs het op hol geslagen materialisme een scheve schaats en gaan de politieke hebberigen toch door de knieën.
Maar snel, heel snel wordt dit toegedekt met de gekende mantel en pot.
En na enkele dagen openbare mediaheibel, jaren op de rol, verjaart het feit en bejubelt de  zogezegde onschendbare zijn oh zo maagdelijke onschuld van toen.

Hoe dan ook het herhaaldelijk in de belangstelling komen is tegenwoordig dé maat van bekwaamheid geworden waarbij de holle slogans een gefundeerde inhoud overtreffen.
Een meerderheid heeft nu eenmaal verantwoordelijkheden.
Een oppositie druipt van de beloften om daarna snel te vergeten. 
Dat was vroeger zo. Vandaag niet minder.



"In het land van UILENspiegel" als titel spreekt voor de wijsheid en met de wesp duiden we vooral op het insect dat wat heftiger tekeer kan gaan dan de bezige bij.

Eerst even op verkenning wie naast ons in dit seniorenblogcircuit zijn blogjes onder de rubriek "politiek" draait en dan onze eerste vaststellingen met hopelijk een lange en opbouwende toekomst. Op het eerste zicht erg beperkt of persoonsgericht richting komende verkiezingen.
Eens de microbe... Allé je weet wel.
De interesse, opvolging en meningen blijven.
De knoop is nu doorgehakt en mijn koppigheid voorspelt alvast geen vlug einde.

Hopelijk vinden we mekaar of vullen we mekaar vlot aan.
Open meningen, open visier!

We hebben allemaal 'n eigen mening en zeker in de politiek heeft niemand de wijsheid in pacht.
Tot ergens in het zonnige weekeinde!

Wespie