Deze morgen was hier heel wat frisser en zo ook de nacht, want ik heb de airco ’s nachts moeten afzetten, allé … toch nog 80°F (26°C). Ons ontbijtje verorberd en om 9u30 de auto in. Eerst gingen we even langs bij de Toeristische dienst, juist over de straat, om wat plannetjes en info te krijgen. Een lieve ‘oude’ dame, ik denk toch al van achter in de zeventig jaar, van voor ook, gaf ons heel fier interessante uitleg en vroeg natuurlijk vanwaar we kwamen en of we ons wilden inschrijven in haar register. We vertrokken naar Montezuma Castle en via de Rt 260 was het niet heel ver en reden door de Verde Valley en waren we voor 10 uur al in het park. Op 1600 meter hoogte was het al behoorlijk warm (boven de 100°F) als we uit de auto stapten. We bewonderden de indianenwoningen die in de rotsen waren uitgekapt, die van de indianenruïnes één van de best bewaarde (>90%) in de USA blijken te zijn. Op dat moment vloog er juist een Turkey vulture over (een Kalkoengier), één van de grootste giersoorten met een spanwijdte van 2,5- 3 meter. Edy heeft ze goed in close-up kunnen fotograferen. Om 10 uur begon een gids (Michel) met zijn uitleg over het leven van de Southern Sinaqua indianen (van het Spaans “sin aqua”) waar we aandachtig naar luisterden samen met een tiental gepensioneerde Amerikanen en … ook enkele Nederlanders ! Hij vertelde over hoe ze daar leefden, waarom ze zo hoog leefden en waarom ze er nu niet meer leefden, allemaal de moeite waard. Het park is niet groot dus trokken we verder naar Montezuma Well, een bron die continue duizenden liters water geeft voor de irrigatie van de streek, ook al in 1100 bij deze Sinaqua indianen. Ook hier was het nog uitzonderlijk stil en ook zeer weinig toeristen. Na de mooie foto’s die we daar namen, trokken we nu naar Sedona aan de rode rotsen. 30-40 miles verder zagen we de prachtige aftekening van de Red Rocks bij het binnenrijden van Sedona. Ook hier was alles veranderd sinds 6 jaar geleden, heel mooi afgewerkte wegen leiden ons naar Down-Town, het oude Sedona, dit herkenden we nog, het grote bronzen paard en de gezellige cowboy bars. Een echte oude cowboy, volledig uitgedost, liep over de straat met zijn botten en sporen sleffend over de grond en zijn revolver klaar om te schieten in zijn holster.

Het was al 14 uur gepasseerd en we hadden honger. In de Cowboy Grill aan de overkant stapten we binnen en werden we verwelkomt door een echte cowboy. Hier gingen we al warm eten en vanavond een kleinigheid, dus deze keer namen we met vier elk een kippenschotel, rijkelijk gevuld met een halve kip, de nodige groentjes en gebakken aardappeljes … een feest, met daarbij een aangepaste lokale pint, heerlijk !

De oude shuttle-bus die ons vroeger gratis naar Tlaquepaque voer, hier vlakbij Sedona, bestond niet meer; dit is een Mexicaans dorp met zeer exentrieke winkeltjes, prachtig aangelegd en heel rustig, dus deden we het maar met de auto. In een lokaal bierbrouwerijtje, dat 7 soorten bier produceert, moesten we natuurlijk ook eens gaan proeven, het was prijzig maar wel lekker !

Vier uur, dus tijd om terug naar het hotel in Cottonwood te rijden. Onderweg zagen we, waarschijnlijk ergens aan Prescott een bosbrand woeden, want boven de bergen stegen enorme rookpluimen op.

Nog even langs de supermarkt voor onze proviand voor vanavond en gaan zwemmen. Het water was minder warm en verfrissend deze keer.

Morgen trekken we verder naar Chinly, eerst nog een hotel geboekt voor twee dagen; dan passeren we Flagstaff, Winslow en de Petrified Trees en daarna zien we wel weer.