Deze morgen heel vroeg, opgeschrikt door een SMS van onze vriend Kees, met de beste wensen voor Jeanine haar verjaardag vandaag ! We zitten wel 8 uur verschil met België ! Maar inderdaad ons Jeannineke verjaart vandaag, zelfs de Amerikaanse- en staatvlaggen hangen hier allemaal halfstok, hoe kunnen ze het weten !

Door dit plots ontwaken zijn we dan maar wat vroeger opgestaan en konden we ook vroeger onze tweede Off-Road tocht aanvangen. Vandaag gingen we de Cottonwood Pass doen tot aan Mirror Lake als we daar geraakten. Het eerste deel steeg vrij snel tot we een hoogte van 12126 feet (bijna 3700 m) bereikten. De wind was vrij fel en de temperatuur dan ook maar fris (6°C). Hier staan we op een punt dat het continent juist in twee deelt, met links de Atlantic Ocean en rechts de Pacific Ocean, maar langs beide zijden een even mooi panorama van de Rocky Mountains. Eigenaardig genoeg veranderde ook de wegverharding en daalden we op een onverharde weg tot in de vallei aan het Taylor Park reservoir. Dit was voor onze chauffeur opletten om zoveel mogelijk putten en stenen te vermijden aan een relatief trage snelheid. Het meer was hemelsblauw en in de weilanden eromheen stonden honderden bruine en zwarte koeien te grazen met hun kalfjes, hebben die een mooi beestenleven. Rond het meer volgden we de weg langs kleine mooie nederzettingen en RV campings. We reden verder en de weg werd nog slechter. We kwamen in een oud dorpje Tincup op 3300 m hoogte. Allemaal houten huisjes met zelfs een kerkje en aan het begin van het dorp de auto van de sheriff, maar geen mens te bekennen ! Het Mirror Lake wilde we bereiken. Over een rotsige weg bolden we stapvoets verder en af en toe passeerde er in de andere richting,een Off-Road motor of een luidruchtige kwat met veel gebrul zonder respect voor de stilte in deze wildernis.

We waren waarschijnlijk het meer(tje) al voorbij toen we besloten om terug te keren. Inderdaad het meertje lag aan de linkerkant van de weg, maar het was niet meer dan een grote plas. Op dat moment zagen we enkele herten over de weg lopen en verder het bos in. We stopten de auto en bleven geruime tijd wachten … en met succes, een kudde herten passeerden door het bos langs de auto, tot er weer zo een kwat langs kwam en de dieren opschrikte. Als de rust terug gekeerd was, zagen we even verder weer herten in het struikgewas ons steeds beloerend. Dit is een prachtig gebied voor deze dieren.

Omdat de zon op een andere plaats stond zagen de vergezichten er weer anders uit en kan men hier blijven fotograferen.

Alhoewel de pass van gisteren spectaculairder was, waren we toch tevreden dat we dit gedaan hadden en we hadden vandaag meer wild gezien.

Terug aan het hotel om 17 uur trakteerde Jeanine voor haar verjaardag met een lekkere koffie of cappuccino op het terras in het zonnetje en babbelden we nog wat bij van vroeger

Vanavond gingen we nog eens eten bij Quincy’s en met vier bestelden we 9 oz, rare, Yes,Yes ! (begrijpe wie begrijpe kan)

Het heeft heerlijk gesmaakt en we waren vroeg terug op onze kamer, morgen inpakken en wegwezen naar Denver en nog steeds geen bison gegeten !