Cerro Lodge, 9 januari 2022.

De volgende tekst is niet bedoeld om jullie jaloers te maken.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: het is hier fantastisch!

Hotel Cerro Lodge bestaat uit een groot, bosrijk gebied, waarin een aantal bungalows zijn gebouwd. Elke bungalow heeft een terras, een ruime badkamer en airco. Dat laatste is nodig omdat het hier nu tussen de 27 en 31 graden is.

We ontwikkelen al vlug een dagelijkse routine : vroeg opstaan (kwart na zes) en onze eerste vogelwandeling. Dikwijls naar de uitkijktoren (op het terrein van het hotel) of anders naar de velden en weiden in de buurt van het hotel.

Rond negen uur hebben we dan ontbijt. Wij kiezen voor het typisch Costa Ricaanse maaltijd: Gallo Pinto. Eerst krijg je een glas sinaasappelsap met een schoteltje fruit. Dan komt 'de hoofdmaaltijd': zwarte rijst met bonen, gebakken eitjes (roerei of spiegelei) en gebakken banaan. Daarbij neem je koffie of thee à volonté. Dat ontbijt wordt geserveerd op het terras van het restaurant, waar (naast tal van andere vogels) de papegaaien (rode ara's) en de apen naar ons zitten te kijken.

Na het eten doen we ofwel een tweede wandeling, ofwel ga ik de vogelfoto's bekijken en bewerken terwijl An naar het zwembad trekt.

De derde dag bezoeken we het Carara National Park. De weg er naar toe is lastig: eerst een klein uur stappen door de weiden, dan de 'brug met de krokodillen' over en dan weer een dik half uur stappen, maar nu langs een naar Costa Ricaanse begrippen drukke weg.

Hoewel we heel vroeg zijn vertrokken (na het ontbijt, rond zeven uur, wordt het geweldig warm. We nemen ons voor, als we dit ooit nog opnieuw doen, in elk geval een taxi te nemen.

We huren een heel goede gids in en trekken een hele voormiddag rond in het park. Heel veel vogels, veel foto's (maar fototoestel doet niet altijd wat ik wil), kortom een mooie tocht.

We besluiten om met de bus terug te gaan als twee Amerikanen uit ons hotel ons zien staan en een lift aanbieden tot over de brug. Die brug is wel een toeristische attractie, want onder de brug wemelt het van de krokodillen en heel veel toeristen (meest Costa Ricanen) komen hier speciaal naar die beesten kijken.

Elke avond sluiten we af met een mooie zonsondergang (rond half zes) en een maaltijd in het restaurant van het hotel.

Deze levenswijze bevalt ons zo goed, dat we nog drie dagen bijboeken.

Daarna trekken we verder, maar daarover lees je in een volgend verslag.

De foto's van An vind hieronder, de vogelfoto's, voor de echte liefhebber: https://observation.org/users/50424/photos/