XML:NAMESPACE PREFIX = O />
WK Wielrennen 2010:
Het WK dat Gilbert niet mag verliezen
Dit jaar vinden de wereldkampioenschappen wielrennen op de weg voor beloften en profs plaats in Geelong, Australië. Het hoogtepunt wordt zondag 3 oktober wanneer de mannen elite de wegrit rijden. In deze categorie hebben de Belgen de torenhoge favoriet in hun rangen: Philippe Gilbert.
Het WK wordt voor het eerst Down Under betwist. Geelong ligt in het zuidoosten van Australië, in de deelstaat Victoria. Het is er acht uur later dan bij ons. Een trip naar het land van kangoeroes en didgeridoos betekent dus een jetlag. Daarom vertrokken de renners enkele dagen eerder dan gewoonlijk om zo rustig aan het uurverschil te kunnen wennen.
Op zondag 19 september reisden bondscoach Carlo Bomans, de beloften en vrouwen af naar Australië. Net als Mario Aerts. De andere profs volgden later. Onze kopman Philippe Gilbert vertrok daags na de Vuelta. Op woensdag was het dan de beurt aan de overige zeven eliterenners.
Het parcours
Melbourne is de startplaats van de wegrit voor mannen. Van daaruit wacht de renners een tocht van 85 km naar het plaatselijke circuit in Geelong. Daar moeten elf ronden van 15,9 km worden afgelegd. In totaal bedraagt de afstand 262,7km.
De weg van Melbourne naar Geelong mag normalerwijze niet voor problemen zorgen. Het is nog maar het begin van de wedstrijd en het stuk is volledig vlak. De wind kan echter een spelbreker zijn. Er is kans dat er een sterke zijwind staat en dat er waaiers worden getrokken. De boodschap is dus: vooraan zitten! Het valt echter af te betwijfelen dat er een team is dat daar de koers al wil openbreken.
Het parcours in Geelong is pittig. Er liggen twee hellingen op. De eerste is de Challambra Crescent die slechts één kilometer lang is, maar waarvan het gemiddelde stijgingspercentage wel 8% bedraagt. Tegen de top is er zelfs een stuk van 13%. 3,6 km verder ligt de tweede hindernis. Daar gaat het 700 meter bergop. Deze tweede helling, die geen naam heeft, is niet zo lastig als de eerste. Doordat ze zo dicht op elkaar volgen en er elf ronden gereden worden zal het echter wel in de benen kruipen. Ook de laatste hectometers van de plaatselijke ronde zijn in stijgende lijn.
De Belgen: Gilbert als grote troef
België mocht negen renners Down Under sturen. Onze absolute kopman is Philippe Gilbert. Na zijn uitmuntende prestatie in de Vuelta, waar hij twee ritzeges wegkaapte en vijf dagen de rode leiderstrui droeg, is hij nu meer dan ooit topfavoriet. De Belg duikt in zo goed als alle pronostieken op. Daardoor, en door het feit dat hij duidelijk in topconditie verkeert, is dit het WK geworden dat Gilbert niet mag verliezen.
Phil wordt in elk geval bijgestaan door een, op papier toch, sterk team. Om te beginnen is er Björn Leukemans. Hij zegt zich volledig in te willen zetten voor Gilbert. Wel voegt Leukemans er aan toe eventueel zijn eigen kans te gaan als de omstandigheden dat mogelijk maken. De renner van Vacansoleil liet de laatste weken zien goed in vorm te zijn. Zo plaatste hij een demarrage in Parijs-Brussel en eindigde hij zesde in de Grote Prijs van Wallonië.
Mario Aerts wordt beschouwd als wegkapitein, een belangrijke functie op een WK waar geen oortjes mogen worden gebruikt. Volgens Bomans wordt dat een cruciaal aspect in de wedstrijd. De bondscoach ziet Aerts als zijn verlengde in het peloton.
Naast Aerts krijgt Gilbert nog vier ploegmaten van Omega Pharma-Lotto mee. Jan Bakelants is één van hen, hij verkeert duidelijk in goede doen, want werd in de Vuelta 19de in het eindklassement. De andere mannen van Omega Pharma-Lotto zijn Greg Van Avermaet , Jürgen Roelandts en Leif Hoste. Hoste was er in de oorspronkelijke selectie van bondscoach Bomans niet bij. Na het forfait van Devolder mocht hij echter invallen.
Frederik Willems is er ook bij in Australië. Op hem kan altijd gerekend worden om kopwerk te verrichten. Vraag maar aan Vincenzo Nibali. Kevin De weert is de negende man.
Voor de sprinters of niet?
Volgens Carlo Bomans is het parcours iets voor explosieve renners. Voor Gilbert was het ideaal geweest als de streep op de tweede helling had gelegen zegt ie. Nu ligt die dus enkele kilometers verder. Bomans vindt het een parcours voor een type als Gilbert en minder voor iemand als Mark Cavendish. Andere snelle mannen zoals Farrar en Hushovd ziet hij als grotere kanshebbers dan The Manx Express. Doordat de aankomststrook bergop loopt is het volgens Bomans een kolfje naar de hand van Hushovd. Als andere te duchten concurrenten duidt hij Pozzato, Visconti en Nibali aan. Italianen dus. Ook het Australische team zal sterk zijn denkt Bomans.
Over het feit of pure rassprinters er op het eind nu wel of niet zullen bij zijn, zijn de meningen verdeeld. Zo werd Robbie McEwen niet in de Australische selectie opgenomen wegens een te zwaar parcours. Paolo Bettini, de Italiaanse bondscoach, liet sprinters Daniele Bennati en Alessandro Petacchi thuis. Duitsland aan de andere kant rekent wel op spurtbom André Greipel.
En wat met Mark Cavendish? Kan hij meespelen voor de wereldtitel? In de Vuelta toonde hij in elk geval over goede benen te beschikken. Cav won er namelijk drie etappes. Bondscoaches Bettini en Bomans denken dat het parcours te zwaar is voor Cavendish. Vorig jaar was de Brit echter wel de snelste in Milaan-Sanremo tot grote verrassing van velen. Cav bewees zo op een lastig parcours ook zijn mannetje te kunnen staan. Een andere spurter die Milaan-Sanremo al op zijn palmares heeft staan, zelfs drie keer, is Oscar Freire. De Spanjaard kan een vierde wereldtitel veroveren. Dat zou een record zijn. Freire kan in elk geval rekenen op de hulp van mannen als Luis Leon Sanchez, Samuel Sanchez en Carlos Barredo. Cavendish daarentegen wordt op het WK maar bijgestaan door twee renners: Jeremy Hunt en hardrijder David Millar.
Noorwegen is een andere land dat maar drie renners mocht afvaardigen. Met Thor Hushovd en Edvald Boasson Hagen, twee snelle mannen, kan het op twee paarden wedden.
Spartacus strijkt neer in Australië
Fabian Cancellara hakte afgelopen dinsdag de knoop door en besliste naar Geelong te trekken. De Zwitser zal er zowel de weg- als de tijdrit rijden. Tegen de klok verdedigt hij zijn wereldtitel. In de Vuelta werd hij derde in de tijdrit na Denis Menchov en Peter Velits. Cancellara had het parcours wel veel vroeger afgelegd dan de Rus en de Slovaak. Toen Menchov en Velits aantraden was de wind helemaal gekeerd en dat speelde in hun voordeel. Toch leek Cancellara toen een mentale knak te hebben gekregen. Twee dagen later verliet hij de Vuelta. Na enkele verkwikkende dagen bij zijn familie en een geruststellende trainingssessie besliste Spartacus toch af te zakken naar Australië.
Cancellara heeft al een lang en sterk seizoen achter de rug. Hij won zowel de Ronde Van Vlaanderen als Parijs-Roubaix en in de Tour won hij de proloog en de afsluitende tijdrit. Hopelijk heeft de Zwitser nog voldoende panache in de benen om niet onopgemerkt te blijven op het WK. Het zou immers zonde zijn voor zon groot kampioen om het seizoen in mineur af te sluiten.
Italië als bondgenoot
Net als België is Italië een ander groot blok zonder sprinter. Paolo Bettini maakt in Australië zijn debuut als bondscoach. Hij volgt Franco Ballerini op die begin dit jaar overleed. In de Italiaanse selectie zitten ronkende namen als Marzio Bruseghin, Enrico Gasparotto en Vincenzo Nibali. En natuurlijk ook Filippo Pozzato. Hij is de absolute kopman. Bettini is de laatste dagen echter wat onzeker over de conditie van Pipo.
Aangezien de Italianen en Belgen er beiden baat bij hebben dat de koers hard is, aangezien ze over geen sprinter beschikken, zouden de twee landen wel eens de handen in elkaar kunnen slaan. Afwachten of ze elkaar vinden in de koers.
Het Australische publiek hoopt uiteraard op een overwinning van een landgenoot. Met Cadel Evans hebben de Aussies alvast de titelverdediger in hun ploeg. Als Evans zichzelf wil opvolgen, moet ook hij de snelle mannen kwijtspelen. Misschien dat de Belgen dus ook van het thuisland hulp krijgen om de koers open te breken.
En nu maar hopen dat we zondag mogen wakker worden met een Belg als wereldkampioen. Wie live wil zien of Philippe Gilbert wereldkampioen wordt of niet zal er zijn nachtrust moeten voor laten. Of toch tenminste vroeg opstaan om de finale te volgen.
