Volgens de 'filosofische' gedachte,: "Vandaag is de eerste dag van wat er nog rest van je leven" in combinatie

met "Van uitstel komt afstel", ben ik gisteren wezen varen. Inderdaad, als je alles uitstelt tot morgen heb je

vandaag niets te doen. Maandag en dinsdag LL waren wij aan de andere kant van het eiland en daar was het

miezerig weer. Je liep er met je hoofd in de wolken en het zeverde  (=heel fijne, zachte regen). Gisteren

woensdag was het hier aan de westkant van het eiland "Sky's the limit". De oceaan was een spiegel en zeer

uitnodigend om te varen.

***

***

***

Onlangs las ik een reactie van een FBvriendin en zij schreef,: "Daar mogen wij wonen" Een zin om even bij

stil te staan. Zeker als je onder een blauwe hemel op de oceaan dobbert en van verre het eiland bekijkt.

Je wordt van minder filosofisch. Een kwart eeuw leef ik op die rots midden in de oceaan! Het was de mooiste

tijd van mijn leven. Pre-La Palma komt zelfs niet meer in aanmerking. In feite wil ik hier ook sterven en m'n

as laten uitstrooien op de oceaan. Hopelijk mag ik nog vele malen (bij leven) de oceaan opvaren en is dit niet

de laatste keer, ik zal maar hout vasthouden (Wat een zwartgallige gedachte). Maar ja! Aan alle mooie dingen

komt een eind, ook aan het mogen leven op La Palma.

***

Ik ben in feite geen visser, toch had ik een lijntje uitgegooid en weet je wat? Een nieuwsgierige vis kwam

kijken. Hij vond mijn aas en visserslatijn helemaal niet de moeite waard en zwom ongeïnteresseerd verder.

***

Meeuwen op het water is steeds een schouwspel en zeker als je hen het vuur aan de schenen legt ;-)

***

***

***

***

***

***

***

***