DAG 14 : Donderdag 23 februari 2006

 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Tasman Bay – Nelson  – Picton – Overtocht – Wellington – Geschatte afstand: 96 km

Het is 08 u 45 bij 16°C. Het zonneke schijnt en er waait een fris windje, kleine witte wolkjes steken af tegen een blauwe lucht.

Als bij wonder zijn alle kleren droog, dus alles vliegt de valiezen in, naar de kindjes gebeld, ontbeten en naar James gebeld om de sleutel te overhandigen. De brave man heeft blind vertrouwen in ons en we mogen alles openlaten en vertrekken. Nu op weg naar Picton via baan 6, N-NO. Voorbij Hira klimmen via een bochtige weg tot 400 m hoog de heuvels in, we blijven dalen en klimmen en weer dalen...Rai Valley langs de vallei naar Pelorus Bridge. Langs groene heuvelende weiden (koeien) tot Havelock en daar getankt.

Queen Charlotte Drive langs de sounds , 10 u 10 stop op Cullen Point Lookout. Kronkelend naar beneden. Het werd al een aangenamen 20° C. Ondertussen, na veel bochtenwerk bereiken we de lookout over Picton, een cruiseschip vaart de haven binnen. Zoeken een parking om huurauto af te leveren. We weten waar en hoe we de auto kunnen achterlaten (op publieke P vlak naast de ferry). Stappen naar een parkje waar we onze bookes eten op een bankje. Donkere wolken komen opzetten, we zijn net terug aan de auto en de eerste druppels vallen. Regenvesten uit de valiezen gehaald en dan naar de bagage-check-in. Voucher omgeruild voor onze Boarding Pass. Naar het bureau van BudgetCar de sleutel van de auto afgeleverd en papieren geregeld. We reden in totaal 2.772 km op het zuider eiland. Kaartjes gepost aan de ferryterminal en nu de boot op. René vindt voor ons een tafeltje voor 4, vlak voor het grote raam op dek 8 (denk ik). Ondertussen schijnt terug de zon en zitten we lekker warm. Om 13 u 20 varen we af. 14 u 00  we zoeken onze route door de Sounds, het wolkendek wordt terug dichter. Om 14 u 15 varen we door de „poort“ East-West Head, de open zee in. Zware deining duwt de boot op en neer, de golven zijn danig hoog en beuken meedogenloos op de ruiten van dek 8 omder luid geroep van de passagiers. Ruwe zee in Cook Strait!!!Vele passagiers worden zeeziek, braakgeluiden rondom ons! De een na de andere wordt afgevoerd door het gedrild personeel.De steward doet zijn ronde om aan iedereen te vragen of het gaat. We varen tussen Palmer en Pencarrow Head de baai van Wellington in. Op slag is alles terug rustig, de zieken worden beter, de lucht wordt blauw en het zonneke toont zich opnieuw. 16 u 10 We naderen de stad, met buildings? Wellington lijkt een grote stad. Het duurt een eeuwigheid voor we van de boot geraken. Nieuwe auto ophalen en alles regelen terwijl de vrouwen wachten op de valiezen. Het is erg winderig, wel zon. 17 u 22 We betrekken onze tweede auto en begeven ons op weg via baan 1 richting noord naar ons motel in Newlands, dus buiten het centrum. Het is geen grote luxe; 1 koppel slaapt in de living en 1 koppel boven – er is geen kookgerief.  We winkelen en rijden dan naar het stadscentrum. De beehive (Bijenkorf of parlement) gezien en naar Café Leuven getrokken: 3 blonde Leffe en 1 Stella plus 4x mosselen met friet en 4 Stella’s. Het zijn groene Nieuw-Zeelandse reuzen mosselen en dito frieten.  Na kort avondwandelingske (wegens te veel wind) terug naar motel, Internet in motel, pintje drinken en slapen zonder slaapmuts.