Zoetje, kijk je even naar het kraantje, het lekt.
En schattebout, terwijl je toch bezig bent, wil je dan ook eens het toilet controleren, dat blijft ook maar lopen
Ach, en voor ik het vergeet, sjoeke, er zijn weer eens drie halogeen spotjes stuk in de keuken
Zou het leven niet eenvoudiger zijn met een handige Harry aan mijn zijde?
Hulpvaardig, aantrekkelijk, rechtschapen, rijk en yang
Er is een minuscule uitsparing waarin ik mijn schroevendraaier kan wurmen en met enige moeite wrik ik het blauwe dopje eruit. Ik speur naar een vijs die ik kan losdraaien. Helaas, de tijd staat niet stil, en de techniek dus ook niet. Ik heb een getand gat blootgelegd met een buisje in schroefdraad. Ik keur mijn assortiment bitsleutels zonder iets naar mijn gading te vinden. Eens proberen wat ik zonder hulpgerei kan, een ferme ruk en daar sta ik met het ding in mijn handen. Nog steeds geen spoor van het te vervangen leertje. Mijn steeksleutels zijn te klein, dus ga ik de bout te lijf met een flexibel exemplaar, dat ik naar believen wijder kan zetten. Het enige dat bougeert is de kraan zelf, en dat is niet de bedoeling. Ik raak er op den duur zelf het noorden bij kwijt, is naar links nu dicht, of is het net andersom?
Ik zoek mijn heil op internet en mijn zoektermen leveren een waaier aan bruikbare stap voor stap handleidingen op. En hupsakee, voor ik het zelf besef, werkt mijn sanitair druiploos. Hoe heb ik dit in hemelsnaam voor elkaar gekregen?
Vele dagen later hoor ik op zussenavond een simulair verhaal. Ook Koekske trok zich uit de slag met schroevendraaiers en aanverwant alaam. Zes uren spendeerde ze aan het ontbloten èn weer aankleden van de dampkap. Ze plukte de vruchten van haar volgehouden arbeid toen het apparaat eindelijk zacht zoemend zijn taak volbracht. Het gaf een ongelooflijk goed gevoel. Helaas, een drietal dagen later gaf hij reutelend de geest en diende ze alsnog een nieuw exemplaar te monteren.
Vroeger had ik binnen onze familie en wijde omstreken - het feminieme monopolie op het fiksen van dergelijke karweitjes. Ik was indertijd een lichtend voorbeeld bij het aanleggen van elektrische bekabeling, timmerwerk en loodgieterij. Niet dat ik een vakvrouw was, maar dergelijke karweitjes schrokken me niet af. Tegenwoordig zorgt de daling van de koopkracht voor een grotere handvaardige creativiteit bij wie het niet breed heeft
Reacties op bericht (14)
17-03-2008
.
ik sta er telkens weer van te kijken, wat een handige harry jij wel bent, Lieve! 't Geeft toch ook veel voldoening hé, als je weer zo'n klus alleen hebt kunnen klaren. Ben momenteel enkele badkamertegels aan het vervangen: de slechte uitprutsen, nieuwe inkleven, terug opvoegen, nog wat siliconen...en dan wat stoefen natuurlijk! Mus heeft overschot van gelijk : wat zie je er goeoeoeoeeoed uit! knuffel
17-03-2008 om 11:33
geschreven door paz
11-03-2008
*
Hey, wat zie jij er knap uit op die nieuwe foto!!!! Liefs.
11-03-2008 om 02:04
geschreven door huismusje/troubadoerke
08-03-2008
die karweitjes vond ik
altijd een welkome afwisseling met het werk, zodanig dat ik er een beetje aan verslaafd ben geraakt maar om een aantal van die moderne kranen open te krijgen is en handleiding toch soms wel handig.
08-03-2008 om 00:17
geschreven door Ollie
07-03-2008
..
Moest je nog wakker zijn en op je PC'ke
07-03-2008 om 00:23
geschreven door Ludovikus
06-03-2008
Let er maar eens op
een van beiden is handig en de andere minder of helemaal niet, alsof daar rekening mee gehouden wordt bij het begin van een romance!
Mijn man doet alles van klusjes in huis maar zodra er electronica , telefoon, TV, fax, PC , GSM bij komt kijken, steekt hij de handen in de lucht en zegt: dat kun jij veel beter. Ik kan dat niet maar ik blijf de handleiding lezen tot ik het voor elkaar heb. En ik ben hélemaal geen techneut! Maar ik vertik het om dan op te geven.
P.S. die stofzuigerzak vol mieren heb ik verbrand, zodat ze absoluut niet meer te voorschijn konden komen. IK zou anders geen uur hebben kunnen slapen!!!
06-03-2008 om 23:18
geschreven door Michelly
Jaloers
Dag Lieve,
Ik ben altijd jaloers geweest op jouw technische capaciteiten. En dat meen ik echt hoor. Er moest bij jou een douche geplasseerd worden en hupsakee, jij fikste dat. Een nieuw stopcontact, een bed, jawel geen probleem voor Lieve. Ik moest enkele weken geleden een nieuwe buitenverlichting steken en dat lukte me perfect, alleen... dat ding is een eigen leven aan het leiden. De bewegingsmelder doet het licht aanslaan op klaarlichte dag maar vertikt het om aan te floepen als er mensen (in het donker) voor onze deur staan.
Dus Lieve, 't wordt hoog tijd dat je nog eens langskomt en mijn buitenverlichting eens controleert.
Tot in Deurle,
Rein
06-03-2008 om 17:13
geschreven door Rein
05-03-2008
*
Als alleenstaande moeder die niets van bouten en moeren kende hielp het een beetje dat ik in de horeca werkte. Klanten met allerlei metiers. En ik die dan zo langs mijn neus weg liet horen dat ik een probleem had met dit of dat. Steeds was er iemand bereid om mij uit de nood te helpen. Het gevolg is echter dat ik er nog steeds niks van ken, en nu schandalig gebruik maak van mijn knuffel. Maar het technische gedoe laat hij wél voor mij!
05-03-2008 om 00:54
geschreven door huismusje/troubadoerke
04-03-2008
***
Geen reden om daarvoor een man in huis te nemen, want als ge der eentje vangt gelijk de mijne staat ge gene stap verder.
04-03-2008 om 20:44
geschreven door venus
"
Via Paz van jouw blog gehoord en even komen piepen. Altijd plezant om een interessante blog te ontdekken. Ik trek ook behoorlijk mijn plan maar als het te technisch wordt ,heb ik ook een manusje voor alle werk in huis die heeel handig is.
Groetjes
04-03-2008 om 19:22
geschreven door natoken
03-03-2008
Mijn grootvader aan moeders kant...
... was loodgieter/electricien. In de wintermaanden kluste hij bij met het monteren van schakelkasten. Op ù'n zesde mocht ik die gekleurde stukjes draad op lengte afknippen (tong tussen de tanden, wat ik af en toe héél goed volede ook). Een jaartje later leerde ik hoe ik de uiteindjes van hun isolatiejasje kon ontdoen. Weer een jaartje erbij en ik mocht ze volgens een schemaatje plooien, zodat ze enkel nog op hun plaats moesten gemonteerd worden. En aldoor de stem van "pepe": geef de KNIPtang eens aan, krijg ik de KRUISschroevendraaier eens..." Als een chirurg die een scalpel vraagt. En zonder het te merken rolde ik in de handigheidjes die me nu nog altijd goed van pas komen.
03-03-2008 om 20:45
geschreven door affodil
02-03-2008
Ai ai
'k Wilde dat ik zelf ook zo handig was. Wie weet ben ik dat wel, maar in zulke zaken ben ik liever lui dan moe en biep ik mijn vader of moose op. Dat geeft hen weeral het gevoel dat ze een weerloos vrouwtje uit de brand hebben kunnen helpen.
02-03-2008 om 19:58
geschreven door zapnimf
01-03-2008
..
Waarom zou een vrouw dat niet evengoed kunnen als een man. Soms is een beetje logisch redeneren al voldoende. Helaas zijn veel van de nieuwe dingen niet zo gebruiksvriendelijk meer, alles moet een beetje moeilijker maar niet altijd beter. Natuurlijk is een waterkraan geen oude jurk anders kon je doen zoals Bojako, en voel je die warme hand van haar,... problemen met het PC'ke..??.(ze heeft juist een nieuwe!!). Ach, mijn moeder kon ook alles, van schoenen lappen tot een zekering steken met een koper draadje. Dat kunnen de meisjes van tegenwoordig niet meer. "De jongens ook niet", zegt Lea, die weer per toeval achter mijn rug staat. Och, het is meestal een kwestie van willen en durven. Al doende leert men. Lieve Groetjes, lieve Lieve.
01-03-2008 om 16:15
geschreven door Ludovikus
...
Ook mijn wederhelft is van nature best erg handig, maar ja de tijd zit hem niet mee en dat soort karweitjes kost hem bergen energie. Dus spring ik af en toe bij met mijn boerenkennis van al dat soort dingen en toch soms lukt het ook mij om het een of ander apparaat weer aan de praat te krijgen. Je kunt je wel voorstellen dat ik dan berentrots ben op mezelf.
01-03-2008 om 14:10
geschreven door thea
..
Ik heb ook nooit anders geweten. Bij ons thuis was moeder, haar moeder, haar zusters de Handige Harriet en mijn zus is ook zo, mijn twee broers kunnen ook alles. Mijn vader daarentegen had twee linkse pollen. In het begin van ons huwelijk vond ik het vanzelfsprekend dat ik net zoals mijn moeder die taken op mij nam, alhoewel het bij mij niet gemakkelijk ging, ik was duidelijk erfelijkk belast door mijn vader. Gelukkig ben ik dan wel met een Handige Harry gehuwd, alhoewel hij afstand neemt van alles wat met electronica of electriciteit te maken heeft. Zoon 2 kan alles, zoon 1 heeft mijn genen en beroept zich op de kennis en handigheid van zijn vader en broer. Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat als het moet men héél veel kan. Enfin, dat heeft mijn moeder me toch altijd gezegd. Ik ben geen naaister, maar mijn gezond verstand zegt me : trek de oude versleten jurk uit elkaar aan de naden, leg deze stukken op een nieuwe stof en naai deze op dezelfde wijze terug aan elkaar en presto : een nieuwe jurk. Toch blij dat je weer even tijd hebt gevonden om wat te schrijven. Ik las daarnet ergens in een reaktie dat je ook PC problemen hebt gehad, hopelijk zijn ze nu opgelost. Lieve groetjes!
01-03-2008 om 10:05
geschreven door bojako
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
