Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
28-12-2013
Johnny
Ikke
En de rest kan stikke.
Is het jullie ook opgevallen hoe we hoe langer hoe meer in een maatschappij zijn terechtgekomen waar alleen "ikke" telt - of het meervoud daarvan: "wij" is niet meer dan alle "ikken" samen?
En de ikken verenigen zich als wij aangevallen wordt.
Voorbeelden? Fientje Moermans had een tijdje geleden gelijk toen ze kloeg over het slechte imago waarmee de politici in de pers worden afgeschilderd. De verenigde pers (vooral bij monde van Walter Pauli) springt in de vuurlijn om Fientje in het ongelijk te stellen, en zelfs belachlijk te maken. Maar over de essentie van wat ze vertelde wordt niet veel verteld.
Johny Thijs wil niet werken voor 600.000 euro. Langs alle (rechter)kanten wordt zijn houding opgehemeld. Meer zelfs: voormalige regeringsleiders vallen de regering aan. Terwijl de essentie van de zaak haast vergeten wordt. Namelijk de vraag of iemand meer dan 50.000 euro per maand zou moeten verdienen omdat hij zijn job doet. Laat het ons eenvoudig en simplistisch houden: voor de helft van dat bedrag wil ik het ook nog doen! Héhé.
En wij die dachten dat die stamper uit Leuven strafverzwaring ging krijgen. We dachten iets in de aard van levenslang voetbalverbod of toch minstens twee jaar ...
Hij komt er begot vanaf met een dagje bankzitten en een gele kaart !!!
Cools
Ze mag later opblijven. Maar dat doet niet meer terzake.
De groten der aarde staan aan te schuiven om Mandela uit te wuiven. Naast hen staat een pipo met zijn armen te wapperen, in het gedacht dat de doven kunnen volgen ... Engelen geduld, was zijn excuus.
Voetbal
is oorlog en geen feest. Dat hebben ze in Leuven nog eens bewezen. Die terreuraanval werd niet eens bestraft met rood. Een nomale club schorst zo een man voor minstens vijf jaar.
Politiek
is oorlog en geen feest. Mevrouw Moerman heeft gelijk. Maar in elk beroep zitten er profiteurs en meelopers die het nest bevuilen. En onze pers doet er vrolijk aan mee. Zie de reactie van Walter Pauli.
Wat een heibel door die opgezette persmisleiding. De verenigde kranten konden met hun afkeer geen blijf over de zogenaamde gratie door de koning.
Nu moet men wel weten dat een commissie van Justitie daarover adviseert, dat de bevoegde minister een lijst opstelt en dat de koning niet meer doet dan dat lijstje ondertekenen, zoals van hem verwacht wordt. Men moet dus niet hoog van de toren blazen - zeker niet tegen Philippe.