We zijn donderdag en staan op een
camping in Erquy. Wie dat wil terugvinden, moet zoeken op de kaart
naar Saint-Brieuc en dan met zijn vingertje opschuiven naar rechts
langs de baai. Misschien vind je daar een gehucht dat Les Hôpitaux
heet. Nee, we zitten niet in het ziekenhuis. Gelukkig niet.
Vanwege het goede weer houden we hier
een rustdag. Vanmorgen hebben we gewandeld, kort weliswaar, van de
camperplek van gisteravond naar Erquy. Een leuk vakantieoord met veel
stranden, die er nogal verlaten bij liggen. We vragen ons echt af
wanneer de vakantietoeloop hier gaat beginnen. Bij dergelijk weer aan
de Belgische kust, liggen de zonnekloppers er in grote getale naast
elkaar. Hier kun je bij wijze van spreken in je bloot gat rondlopen.
Vier redders op een bewaakt strand, en slechts tien zonnekloppers!
Onvoorstelbaar. En nergens mag de hond op het strand! Waar wij dan
ook maar onze broek aan vegen. Net zoals de Franse baasjes hun broek
vegen aan de hondendrollen. Nochtans zijn er overal van die
zakkendispensers, waar je gratis en voor niets een poepzakje kunt
nemen. Hou je van je hond, kuis op die stront! Hier telt dit niet.
Soit!
De vorige dagen waren een mengeling van
leuke stadjes, weiden en wijde zee, veel wandelen en genieten. We
zagen de Abers van Lanildut tot Lannilis, helaas in de dichte mist,
de prachtige 'enclos paroissials' van Berven en andere dorpjes,
Lannion en de baai van Trebeurden tot Ploumanach, Tregieur, aten een
schotel fruit de mers in Paimpol, ontdekten de prachtige abdij van
Beauport, hebben dan de baai van Saint-Brieuc gerond, om uiteindelijk
dus in Erquy te belanden. Allemaal even mooi, op hun eigen manier.
Ons programma voor de volgende dagen is
redelijk dooreen gehusseld, dit door de Ronde van Frankrijk. Goed dat
JP zijn krant leest van vooraan tot achteraan. Want daarin ontdekt
hij dat de Ronde precies op dezelfde dag als wij de Mont-Saint-Michel
bezoekt. Twee van ons, dat is teveel. Want zo zien we alleen de Ronde
en niet de berg. Dus moet het anders. Zondag dus de Mont, dan
maandag via Honfleur, dinsdag via Saint-Valery-sur-Somme naar huis te
komen. Wellicht enkele dagen vroeger, als het weer ons parten speelt.
Maar van het weer hebben we geen klagen tot nu toe. Er is wat
bewolking, er is wat zon, de regen valt 's avonds en 's nachts, wat
wil je nog meer.
Deze namiddag was het platte rust in de
heerlijke zon. Maar intussen zijn we allebei weer binnen gekomen
omdat de wind te fel wordt en de zon verdwijnt. Alleen Zazoe houdt
het vol op het graspleintje rond de mobil. Ook hij geniet!
Geniet jullie van de foto's die ik mee
stuur en wellicht is dit de laatste blog. Ik zie wel waar we nog
komen op een camping.
Van horen zeggen en van lezen in de
boekskes, weten we dat het zuiden van Bretagne altijd beter weer
heeft dan de rest door de warme golfstroom. We denken dat ze de
gastoevoer van de golfstroom niet hebben aangezet, want warm is het
niet! En bovendien krijgen we bijna elke dag een regenbui, of is het
zwaar bewolkt. Maar we laten het niet aan ons hart komen.
We bezoeken de steden en streken die we
willen, zij het in aangepaste of verkorte vorm.
In Vannes kregen we een hartelijk
welkom van de buschauffeur. We stonden op camping op zo'n 4 km van
het centrum en zouden met de bus tot ginder gaan. Maar de
'vriendelijke' buschauffeur weigerde ons de toegang. De hond is te
groot! Alleen die kleine truttelekkertjes mogen mee. En die keffen
soms de boel overhoop. Enfin, daar stonden we dan! De auto dan maar
een stuk dichter geparkeerd. Best een mooi stadje. Veel
vakwerkhuizen, mooie winkels en een Place Gambetta!
We zouden hier in de buurt nog een
dagje gewandeld hebben, ware het niet dat het weer roet in ons eten
gooide. Dan maar naar de toespijs van Obelix, de menhirs en dolmen.
Deze megalieten, grafheuvels en stenen zijn soms van indrukwekkende
grootte. Je kan over een afstand van 7 km richting Carnac, elke meter
een foto maken. Er is een uitkijktoren, vanwaar je de rechte lijnen
van de stenen kunt volgen. De geleerden zijn er nog steeds niet uit
waarvoor de stenen stonden, zoals ze staan, voor
ster-en-maan-standen, een astronomische klok ....
De kust is ook heel bezienswaardig. Een
kijkje bij de Pointe de Kerpenhir, een wandeling bij de stranden van
Carnac, met de Plage Saint-Colomban, en zonder regen en zelfs in
korte mouwen.
We nemen een heel serieuze jodiumkuur.
We hebben de zee altijd links van ons en proeven de zoute zeelucht
echt wel op onze lippen.
Ook de stadjes mogen er zijn. Oud,
scheven huizen, mooie romaanse kerken, vakwerkhuizen en vooral ook
veel toeristenlokkende winkelstraten!
Elke morgen ons koffietje tegen 1,20 à
1,30 per kopje, een kleintje weliswaar maar een lekker. En je
krijgt er nog een koekje bij!
En van die Franse toiletten, geen kwaad
woord meer! In elk dorp, hoe klein ook, is een proper toilet, meestal
zelfs met toiletpapier! En gratis! Ze zijn in de leer geweest
bij de Engelsen! Dat kan in Vlaanderen niet gezegd worden.
Met deze frisse noot sluiten we deze
keer af. Tot de volgende!
Hou jullie goed, wij doen hetzelfde.
JP en Rita.
PS jullie hadden nog wat foto's te
goed. Veel kijkplezier
Sinds de laatste aanvulling van vrijdag
zijn we weer een eindje opgeschoven, richting Bretagne.
Dat dachten we toch. Maar vandaag
hoorden we van onze gids dat we nog in het Pays de la Loire zaten.
Nochtans, we zijn al voorbij Saint-Nazaire waar we over een
fantastische brug reden, met een lengte van 3,5 km en die 60 m boven
de hoogste waterstand uitsteekt.
Maar eerst zaterdag. We waren in
Noirmoutier uitgenodigd door de Regionale dienst van de Vendée. Men
had een receptie en een muziekmaatschappij gecharterd om ons te
verwelkomen. Alleen waren er naast ons ook nog zo'n 250 andere
toeristen en genodigden. Een blaaskapel zorgde voor de sfeer met
doedelzakmuziek, waar Zazoe absoluut niet kon van genieten. Wij wel,
en ook van de hapjes en de drankjes achteraf. De namiddag bracht ons
in de marais salines, de zoutmeren. Intensieve arbeid, als jet het
ons vraagt! We liepen er behoorlijk verloren en moesten de weg vragen
aan de paludiers, de zoutwerkers. Zondag hebben we gedaan zoals
de modale Fransman: geflaneerd langs de boulevard in Le Pouliguen,
een ijsje gegeten en wat uitgerust op een bankje.
Maar we vonden dat er nog iets meer
mocht zijn. Dus reden we naar Guérande, een middeleeuws stadje, ook
wel het Bretons Carcassonne genoemd. Zelf waren we nog nooit in
Carcassonne, maar ik vermoed dat de vergelijking niet helemaal klopt.
Enfin, een mooi stadje, verkeersvrij, leuke straatjes met massa's
shops en terrasjes. Onze overnachting lag aan het Parc naturel
Regional de Brière, het tweede grootste moerasgebied van Frankrijk,
na de Camargue. Een boottocht in de marais kon niet ontbreken. Alleen
Zazoe vond het niet fijn. Doodsbenauwd in het bootje, nog banger dan
ik! En dat wil wat zeggen!
Vandaag zitten we in een leuk oud stadje, La-Roche-Bernard. Een oud haventje met veel nieuwe boten, een oude kern en leuke straatjes en vooral, een gratis wi-fi bij de camping (waar we niet op staan, voor alle duidelijkheid) Leuk avn die Fransen! We rijden nu verder om morgen de stad Vannes te bezoeken en darna naar Carnac, dé megalitische plaats voor alles wat met dolmens en menhirs te maken heeft. Nog veel groetjes en tot de volgende!
We zijn intussen vrijdagavond. De uitstappen volgen elkaar op. Dinsdag zijn we vertrokken naar Auvillar, heel leuk stadje, dan naar Saint-Cirque-Lapopie, ook mooi. Veel foto's gemaakt en door de warmte zijn we er blijven plakken. Mooie plek gevonden in het dal onder de stad. Woensdagmorgen hek ik het lumineuze idee om mijn foto's over te zetten op de laptop. Wat blijkt? Er is iets mis met het kaartje van mijn fototoestel. Geen foto's! Goed, dan maar opnieuw naar boven en om zowat 9 u zijn we eigenlijk de eerste toeristen. Ook leuk hoor. We doen een rondje, nemen wat foto's en vertrekken dan maar. We kunnen niet blijven hangen hier. Woensdag. Onze Tomton-seute brenght ons via allerlei kleine wegen in mooie kleine dorpjes, waar we van alles zien, dat we anders niet zouden zien. Naar Rocamadour. Heel commercieel gedoe, maar best wel mooi om zien. De huizen staan bijnaz in elkaars nek. En helemaal boven staat de kerk. Daarna verder naar Uzerche, onze slaapplaats van vanavond. Verder kunnen we niet meer. Teveel kilometers voor de chauffeur. Aan een klein stationnetje zoeken we ons plekje. Donderdag. Een 200-tal km verder ligt Oradour-sur-Glanes, het dorp dat de Duitsers om nog steeds onduidelijke redenen letterlijk met de grond gelijk maakten. 642 mensen opgeofferd, alle huizen kapot en in brand gestoken. Een plek om te herdenken. En dan begint het te regenen. Precies de sfeer die nodig is om alle problemen van vandaag te minimaliseren! Wat de ene mans, de andere al niet aandoet. En ook vandaag gaat dit verder. Denk maar aan Syrië! Maar we rijden in stilte verder tot Pouzauges. Vrijdag. Via enkele mooie molens rijden we naar Ile de Noirmoutier via de Passage du Gois. Alleen te berijden met laag water. Honderden auto's staan aan de wegrand en de eigenaars zijn naarstig op zoek naar kokkels en oesters. Na lang zoeken vinden we de camping, aan de zeekant en in het bos. Leuke plek. We breien er morgen nog een extra dagje aan. Zazoe kan op het strand zijn ding doen en wij zijn al blij dat het jiet al te heet is. Wat bewolkt maar droog. Voila, weer een stukje dichter bij Bretagne. Verder rijden is voor zondag. Hopelijk niet te veel zondagsrijders op de weg! Nog een prettige avond en tot later.
PS.? Hopelijk heeft iedereen geizne dat de gsm van JP verdwenen is. Hij is alleen via mijn nummer te bereiken. Maar vermits we geen geheimen hebben voor elkaar ...
Paul en Magda in de auto, naar huis. Jan en Marleen in de trein, naar huis. Wij twee op de camping, in blijde verwachting van nog 4 weken vakantie. Dat het niet gelukt is met de blog, spijt ons ten zeerste. Blogs en ik, dat komt nooit goed! Maar allé, we blijven proberen. Na een leuyke en gezellige wandeling zijn we op ons einddoel, Moissac aangekomen. We sliepen onderweg van Conques naar Moissac in volgende plaatsen, waar wij met de camper altijd heel dichtbij konden staan op het domein. - in Livignac-le-Haut in een gite, waar we David uit Roeselare voor de eerste keer ontmoeten. Zijn verhaal kun je volgen op http://lepuycompostela.wordpress.com. Hij wandelt het hele traject van Le puy tot Compostela. Zelfs wij komen in het verhaal voor als hij wandelt naar Escayrac! - in Figeac, in een gite. Hier was de kok in permanente staking maar voor ons deed hij zijn keuken weer open. We wandelen nog wat rond in de stad, tot JP in een etalage een mooi hend ziet. Helaas, winkels gesloten. Maar zie, een zelfstandige wil toch altijd verkopen! Hij doet open en verkoopt het mooie hemd aan JP. Iedereen gelukkig! De wijn op een mooi terras smaakt zalig. Wij met de camper staan aan de overkant bij het stantion en zwaaien naar elkaar door de ramen. Door het regenweer ligt er overal veel slijk en de afdalingen zijn soms moeilijk. We voelen ons een beetje als het dikke varken van het hotel, vies en vuil. Zazoe is verschrikkelijk boos op het vette beest. - in Le Verdier, in gastenkamer bij een Luikse dame. Zij was heel blij om landgenoten te ontmoeten. Zij is in de streek verantwoordelijk voor het beheer van de molens. Stof genoeg om te praten dus. Helaas voor haar, kan ze zien wat we gegeten hebben, want de spagettisaus werd opgewarmd in de microgolf en de potjes kleurden achteraf behoorlijk rood! Sorry madame Dubois! Maar je hebt een schitterend terras met groen zwzmbad. Maar voor we de wandeling starten bezoeken we eerst Figeac en rijden een stukje met de auto om een flinke klim uit het dal te vermijden. - Limogne-en-Quercy, in een gite. Madame Zizi (of ook nog genoemd Mariline met een hoekje af) gaf geen avondeten, dus moesten we naar een restaurantje voor de nodige inname van calorieën. Er was nog een andere Vlaamse die vroeger wel onderkomen had, maar nu staat de gite te koop. Liefhebbers? - Le Pech in een gite. Madame Latour had een lekkere maaltijd. - La Rosiere in een gite in Domaine Les Mathiuex. De uitbater bleek een halve Belg te zijn. Zijn grootmoeder was van Peruwelz. Of de dame met een serieuse hoek af, zijn vrouw of zus was, hebben we niet kunnen achterhalen! We ontmoeten er ook Duitsers die we eerder op de tocht al gezien hadden. De steile klim vanuit Cahors is alleen voor doorzetters en Magda stapt in dee auto. De overige 3 zoeken moeizaam een weg naar boven en komen 1 uur later dan gepland aan, via allerlei omwegen. - in Escayrac in een schitterende gite met zwembad. Sommigen hebben geen badpak bij maar daar wordt een mouw aangepast. De uitbaatster heeft er een hele doos om uit te kiezen. Dus wordt er lustig geplonst. Buiten eten, verhalen vertellen en foto's bekijken om de avond te vullen. - in Lauzerte op de camping in yourtes, een soort vaste tent. Dit tot groot jolijt van Marleen, en een beetje tegen de zin van Paul. Vooral omdat er geen toilet bij de hand was 's nachts. Maar we kunnen in een rest iets verder avondeten en ook ontbijten morgen. - in Saint-Martin-de-Durfort in een gastenkamer. Wandelen in de gietende regen, niets is minder leuk. Zazoe blijft na de middag in de auto, de rest wandelt moeizaam verder. Droog wordt het niet vandaag. En dat is gelukkig de eerste regendag! 't Zag er in het huis allemaal niet al te verzorgd uit, de heer des huizes kwam in serieuze aanvaring met zijn echtgenote en kinderen, en er vielen zowaar tranen te bespeuren. Niet aangenaam. En tegen 6 uur roken we nog steeds geen etensgeuren, waardoor we dachten dat alle voorbereidingen voor het avondeten in de ruzie vergeten waren. Maar we kregen wel iets: rilletes met brood als voorgerecht, puree met worst als hoofdgerecht en kaas en chocomousse als dessert. En dat was dat. - in Moissac, bij de vrienden van de eerste dag van Paul en c°. De auto van Paul is daar blijven staan zodat we aan het einde niet meer terug moeten naar Conques. De kathedraal en het klooster bezocht, een grote crème gegeten op terras, naar de vespers waar 7 kloosterzusters formidale mooi zongen in nde acoustiek van de kerk. Daarena ons laatste avondmaal samen bij een uit Ierland uitgeweken koppel. Dus met ons beste Engels hebben we een leuk gesprek over hoe en waarom zij hier wonen. Wij worden hartelijk bedankt door de 4 stappers voor het geleverde werk van vervoer en ravitallering en we beloven dat het weer voor herhaling vatbaar is. Volgend jaar weer een stukje verder op de chemin.
Nu beginnen we aan ons tweede avontuur. We kruipen omhoog via Rocamadour, Saint-Cirque-Lapopie, Uzerche naar Oradour-sur-Glane en dan naar Bretagne. Hopelijk met mooi weer!
Ik beloof dat de blog vanaf nu zal aangevuld worden als we wifi-bereik hebben. Ik probeer in een afzonderlijke blog nog wat foto's mee te sturen.
Heel veel groeten van ons twee en een poot van Zazoe, die het schitterend gedaan heeft tijdens de wandeling.
Volgende week verlaten we het koude België om warmere oorden op te zoeken.Tis te zeggen, warmer? De temperatuur op onze bestemming loopt ook niet over van de graden. Het is er nagenoeg even warm, of koud, zoals hier. Maar je weet dus nog niet waar we naar toe gaan: naar Franrijk. We, dat zijn Paul, Magda, Jan, Marleen, Zazoe en wijzelf, stappen weer, zoals vorig jaar, een stukje verder op de Compostela-route, die we vorig jaar begonnen in Le-Puy-en-Velay. Ons einddorp was Conques, waar we nu weer beginnen. We eindigen dit jaar in Moissac. En daar liggen de temperaturen dus ook niet hoog! Maar tegen de koude kun je iets warms meer aantrekken. De regen daarentegen? Dan ben je nat hé! Een paraplu is niet echt handig in een bos, en daar heeft Zazoe ook niets aan. Ik ga dus een regenjasje kopen voor ons beest, zodat hij niet weer nat is tot op zijn velletje. JP vindt het geen zicht, maar ik doe het toch. Vorig jaar duurde het twee dagen voor Zazoe weer helemaal droog was. Na deze stap-10-dagen trekken JP en ik met Zazoe verder naar Bretagne, voor het moment ook niet zo'n warm oord. Maar alles kan beter, dus ... is er hoop.
Er rest ons alleen nog de laatste zaken te wassen, te strijken, te kuisen, op te ruimen en in de auto te plaatsen, de GPS en de landkaarten, de laptop, de radio mee te nemen, en ga zo maar door. Een hele lijst, maar we kennen het intussen wel. Nog veel werk in een veel te korte laatste week. Maar we geraken er wel.
Tot hoors of tot lezen JP en Rita en een dikke poot van Zazoe.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
We zijn donderdag en staan op een
camping in Erquy. Wie dat wil terugvinden, moet zoeken op de kaart
naar Saint-Brieuc en dan met zijn vingertje opschuiven naar rechts
langs de baai. Misschien vind je daar een gehucht dat Les Hôpitaux
heet. Nee, we zitten niet in het ziekenhuis. Gelukkig niet.
Vanwege het goede weer houden we hier
een rustdag. Vanmorgen hebben we gewandeld, kort weliswaar, van de
camperplek van gisteravond naar Erquy. Een leuk vakantieoord met veel
stranden, die er nogal verlaten bij liggen. We vragen ons echt af
wanneer de vakantietoeloop hier gaat beginnen. Bij dergelijk weer aan
de Belgische kust, liggen de zonnekloppers er in grote getale naast
elkaar. Hier kun je bij wijze van spreken in je bloot gat rondlopen.
Vier redders op een bewaakt strand, en slechts tien zonnekloppers!
Onvoorstelbaar. En nergens mag de hond op het strand! Waar wij dan
ook maar onze broek aan vegen. Net zoals de Franse baasjes hun broek
vegen aan de hondendrollen. Nochtans zijn er overal van die
zakkendispensers, waar je gratis en voor niets een poepzakje kunt
nemen. Hou je van je hond, kuis op die stront! Hier telt dit niet.
Soit!
De vorige dagen waren een mengeling van
leuke stadjes, weiden en wijde zee, veel wandelen en genieten. We
zagen de Abers van Lanildut tot Lannilis, helaas in de dichte mist,
de prachtige 'enclos paroissials' van Berven en andere dorpjes,
Lannion en de baai van Trebeurden tot Ploumanach, Tregieur, aten een
schotel fruit de mers in Paimpol, ontdekten de prachtige abdij van
Beauport, hebben dan de baai van Saint-Brieuc gerond, om uiteindelijk
dus in Erquy te belanden. Allemaal even mooi, op hun eigen manier.
Ons programma voor de volgende dagen is
redelijk dooreen gehusseld, dit door de Ronde van Frankrijk. Goed dat
JP zijn krant leest van vooraan tot achteraan. Want daarin ontdekt
hij dat de Ronde precies op dezelfde dag als wij de Mont-Saint-Michel
bezoekt. Twee van ons, dat is teveel. Want zo zien we alleen de Ronde
en niet de berg. Dus moet het anders. Zondag dus de Mont, dan
maandag via Honfleur, dinsdag via Saint-Valery-sur-Somme naar huis te
komen. Wellicht enkele dagen vroeger, als het weer ons parten speelt.
Maar van het weer hebben we geen klagen tot nu toe. Er is wat
bewolking, er is wat zon, de regen valt 's avonds en 's nachts, wat
wil je nog meer.
Deze namiddag was het platte rust in de
heerlijke zon. Maar intussen zijn we allebei weer binnen gekomen
omdat de wind te fel wordt en de zon verdwijnt. Alleen Zazoe houdt
het vol op het graspleintje rond de mobil. Ook hij geniet!
Geniet jullie van de foto's die ik mee
stuur en wellicht is dit de laatste blog. Ik zie wel waar we nog
komen op een camping.
