Het is 30 juli, goed weer , zelfs warm. Na een busvakantie in Zweden en Finland http://blog.seniorennet.be/rond_de_oostzee/ Zijn we weer gaan fietsen. Als we weer thuis zijn, staat de teller op 40,2 km. 'sMorgens is het op het water nog behoorlijk heiig, dus rond 10 uur met de boot over, het is behoorlijk druk.
Richting HoofdplaatNa aankomst in Bres
Na aankomst in Breskens via het fietsroute netwerk via het dorp richting Hoofdplaat. Gedeeltelijk door de polders, en onder de zeedijk langs, op naar de koffie.
Verder
Na koffie met, verder richting braakman. Genietend van alles, de natuur, de beesten, het uitzicht, en van de camera's. Ook komen we nog langs een monument, herdenking van de laning october 1944, van de Canadezen. Hier besluiten we ook ons boterhammetje op te eten, langs de waterkant.
Heerlijk zittend op de dijk
Heerlijk zittend op de dijk, een praatje met andere genietes, besluiten we toch maar langs de waterkant terug te fietsen. Het zicht wordt beter, en het zonnetje brand aardig door. Hier heeft men ook nog slikken en schorren, beschermd natuurgebied
Het Voorland Nummer Een
Het Voorland Nummer Een vraagt wat uitleg. Het is een buitendijks gelegen gebied dat in 1994 heringericht is voor natuurontwikkeling. Het ontstond na de Deltawerken. De nieuwe dijk kwam op de plaats van de oude inlaagdijk. De oude zeedijk waar je nu op fietst dient nu als onderhoudspad. Het gebied links van je is nu broedgebied voor tal van vogels. Je mag er niet in. Overal staan borden. Ook hier: tekst en uitleg in overvloed
*
Zeekraal Foto 1 Zeekraal is een plant zonder bladeren met dikke, sterk vertakte en gelede stengeltjes (de 'kraaltjes')
Zeekraal verkleurt in het najaar van groen naar rood, wordt dan helemaal houterig en is niet meer eetbaar.
Zeekraal groeit in het wild op buitendijkse gebieden langs de Waddenzeekust, in Zeeland en in het Lauwersmeer-gebied. lamsoor foto 2
De zeeaster, beter bekend als lamsoor, groeit van nature op de slikken en schorren van de Waddenzee en in Zeeland op de grens van eb en vloed.
Soms is het groene blad van de lamsoor lichtgrijs van kleur doordat de plant het overtollige zout uitscheidt; daar heeft de plant waarschijnlijk de naam lamsoor aan te danken.
In Zeeland wordt de zeeaster 'zulte' genoemd.
De zeeaster is tegenwoordig in Nederland in de meeste natuurgebieden een beschermde plant (en mag helemaal niet of niet zonder vergunning geplukt worden).
De enige Nederlandse kweker van lamsoor zit in Ferwerd ( Friesland ).
Verder komt er lamsoor uit Frankrijk en Engeland op de markt ( lamsoor mag daar nog - overigens ook meestal alleen met een vergunning - verzameld worden).
*
Weer terug
Na nog enkele keren gestopt te zijn, wat gedronken, genoten van het uitzicht over de Westerschelde en aan de overkant Vlissingen, komen we weer in Breskens. De boot is net weg, dus 25 minuten wachten. Een uurtje later zijn wij thuis, moe maar voldaan.
*
05-08-2009
2009
2009
*
06-08-2009
Een dagje "het ZWIN"
Goed weer , dus de fiets maar weer eens gepakt, en op naar de boot, Fiets-voetveer Vlissingen <> Breskens. Zo smorgens tegen 10 uur was het nog te doen. Toen we in de middag terug gingen, Rijen voor de kassa's. maar wij hadden een retourtje.
07-08-2009
Over de duinen naar Retranchement
Langs de duinen, via de vuurtoren, Cadzand en een bankje, om wat te rusten en te drinken. Bezoekerscentrum 't Zwin ligt middenin het gelijknamige natuurgebied. Het Zwin was in de Middeleeuwen een zeearm (waaraan Brugge en Sluis hun welvaart dankten). Het Zwin als natuurgebied kent een internationaal belang, omdat het zowel op Nederlands als op Belgisch gebied ligt.
Bezoekerscentrum 't Zwin Retranchement
Het Nederlands deel wordt beheerd door Stichting Het Zeeuws Landschap, die mede invulling geeft aan het bezoekerscentrum. Het centrum geeft in woord en beeld uitleg over het natuurgebied, dat overigens niet zonder gids betreden mag worden. In de vitrines wordt een aantal vogels en planten in hun natuurlijke omgeving getoond. Heel speciaal is de verzameling in- en uitheemse vlinders en insecten. In het bezoekerscentrum zijn ook de fossielen van het Zwin, waaronder de bekende haaientanden te zien.
08-08-2009
De grens over
Na het bezoekerscentrum was het nog een klein half uurtje tot de ingang van
Het Provinciaal Natuurpark Zwin .
Het Zwin was het eerste natuurreservaat in België. 1952 .Bovendien was de eigenaar– de Compagnie het Zoute – zélf initiatiefnemer om het ganse zoutwatergetijdengebied van 150 ha (waarvan 25 ha op Nederlands grondgebied) te vrijwaren. Ongetwijfeld lag het enthousiasme en het doorzettingsvermogen van Graaf Leon Lippens aan de basis van die beslissing. Hij was niet enkel de directeur van de Compagnie het Zoute, maar was ook een natuurliefhebber en een vogelkenner, die oog had voor de ecologische samenhang. Bovendien vond hij het erg belangrijk dat mensen de natuur leerden kennen en leerden waarderen
Het vogelpark
In oktober 2006 kocht het provinciebestuur de gronden, de vogelcollectie, het onthaalgebouw, de koninklijke villa, de cafetaria en de belendende gebouwen die gelegen zijn in een 18 ha groot duinbos van de Compagnie Het Zoute en doopte dit tot Provinciaal Natuurpark Zwin (PNZ). Het eigenlijke reservaat, ‘de Zwinvlakte’, is eigendom van de Vlaamse Overheid (Agentschap Natuur en Bos). Zowel in het Natuurpark als in de Zwinschorre worden tal van vernieuwings- en beheerswerken gepland. In afwachting blijft het gebied het vertrouwde vogelkijk- en wandelpark, met tal van mogelijkheden.
Ontdek snel op deze site wat er allemaal te beleven valt!
Het Zwin natuurreservaat strekt zich uit over een kustlengte van ongeveer 2,3 km in het Nederlands-Belgisch grensgebied. Ongeveer 2 km van deze kustlengte ligt op Belgisch grondgebied, de rest op Nederlands grondgebied. Het reservaat heeft een oppervlakte van 158 ha waarvan 125 ha op Belgisch en 33 ha op Nederlands grondgebied. Het bestaat uit een duinregel met daarachter zilte slikken en schorren.
Ter hoogte van de Belgisch-Nederlandse grens is er een bres in de duinregel over een lengte van ongeveer 250 m waardoor Noordzeewater bij vloed het natuurreservaat kan binnendringen via een slufter, een geul die zich in het gebied vertakt in verschillende geulen en kleinere kreken.
Foto's geven een indruk, maar met een verrekijker, heerlijk op een bankje uitrustend, blijft het genieten.
Nog een Rondje
Veel te vlug moeten we weer richting huis, dus nog even gekeken bij de vijvers, de de koninklijke villa, nog wat eten, en weer op de stalen ROS.
Weer naar huis.
Weer 19 km naar de pont, terug naar Vlissingen, en daarvan weer naar huis. Totaal 47,5 km gefietst. Plus nog 2 uurtjes in het park geweest, dus zin om te koken was er niet meer, dus in het dorp eerst naar de afhaalchinees.
Maar het was een fantastische dag,alleen de wind had wel iets minder gemogen.
