Na mijn afzwaai, in 1960 ben ik nog tot 1966 in de prive gaan werken, maar na een hersenvliesontsteking kreeg ik de raad van mijn arts om een job te zoeken in de buitenlucht. Dus viel mij Duitsland met zijn vele bossen terug in het geheugen. En toen heb ik bijgetekend. Met vrouw en twee kleine kindjes naar Duitsland. Inderdaad tussen de bossen in Büren bij 30 Cie TPT. Maar aangezien ik terug onderofficier wilde worden moest ik terug een jaar naar de schoolbanken in Heverlee. Mijn echtgenote zat dus met twee kleine kindjes in een land waar zij de taal (nog) niet van kende. Maar wij waren selfmade mensen, en dus trok ziij haar plan en leerde Duits. Maar toch, in de winter lag daar wel centimeters sneeuw en van het Natodorp naar de stad was toch wel enkele km.

Enfin, in juni 1967 had ik mijn 3 strepen terug en kon ik beginnen aan een loopbaan bij den ABL ( ook wel het Arm Bels Leger genoemd).

wordt vervolgd