Als een rechtbank eindelijk één van de vele jodenhaters in Vlaanderen veroordeelt, dan zijn ze bij Unia stiekem teleurgesteld en worden er interne mails gestuurd over de 'kromspraak', die in beroep toch hopelijk weer wordt rechtgezet. 

Als een 19-jarige schone uit Brugge op Instagram een 'foute' emoticon gebruikt in een reactie op een vriend, dan staat Unia klaar om de pasverkozen Miss België met pek en veren in te smeren, een dossier te openen en een heel proces in de media te voeren.

Als moslims en joden het privilege eisen om dieren onverdoofd te kelen, tegen de algemene regelgeving en tegen de wensen van een overweldigende meerderheid van de Vlamingen in, dan is er Unia om dat religieuze voorrecht met hand en tand te verdedigen. 

Als extremistische moslimbruiden weigeren om een mannelijke schepen de hand te schudden bij de huwelijksceremonie, ook al is die schepen de vertegenwoordiger van onze seculiere samenleving, dan is er Unia om deze middeleeuwse bekrompenheid goed te praten.

Als de vrijheid van (islamitische) godsdienst afgewogen moet worden tegen de gelijkheid tussen man en vrouw, zoals in de debatten over gescheiden zwemmen en burkini's in openbare zwembaden, dan is er Unia om godsdient boven gelijkheid te plaatsen. 

Als er eens een moedige wetenschapper is die de bedreigingen binnen de islam benoemt en zijn standpunt onderbouwt met academisch onderzoek, dan is er Unia om deze professor in een tweet weer af te serveren en weg te zetten als een ordinaire racist. 

Als het Europees Hof van Justitie bevestigt dat werkgevers het recht hebben om werknemers te ontslaan als ze vasthouden aan hun hoofddoek, dan wil Unia zich daar niet bij neerleggen en zet het de juridische jihad onverminderd voort. 

Als de Vlaamse regering inspanningen doet om afspraken te maken met verhuurders over de strijd tegen discriminatie, dan publiceert Unia een handleiding om 'racistische' verhuurders van huizen en appartamenten in de val te lokken. 

Als Islamitische Staat verschillende aanslagen begint te plegen op Europese bodem en veel mensen bang en bezorgd zijn, dan pakt Unia in maart 2016 uit met een campagne die zegt "Belgen willen zich niet aanpassen". 

Als een vriendelijke weerman de kijkers van RTBF niet alleen waarschuwt voor koolstofmonoxiden of aanvriezende mist, maar ook voor rondtrekkende zigeuners, dan opent het onvermijdelijke Unia natuurlijk meteen een dossier tegen de man. 

Matthias Storme ziet bij Unia 'een onderhuidse trend naar linkse kitsch'. De professor is veel te beleefd. Joachim Pohlmann omschrijft Unia nu onomfloerst als 'een vijandige entiteit'. Maar ook dat is veel te vriendelijk voor wat Unia geworden is.