Begin november ging ik met mijn Belgische wagen naar de autokeuring. Aangekomen bij de roetuitstotinghal stapte ik uit (na mij was er niemand). De keurder vroeg de autopapieren. Ik nam mijn mapje om ze eruit te halen en kreeg tegelijkertijd de onvriendelijke opmerking dat ik ze er op voorhand had moeten uithalen. De verdere keuring dan. De lichten : "Mijnheer uw lichten staan te hoog, staan die op de laagste stand ?" Ik wist niet onmiddellijk wat hij bedoelde, "Kijk dan" snauwde hij. Toen besefte ik dat je de lichten inderdaad hoger of lager kan zetten binnenin. De verdere procedure verliep woordenloos. Ik betaalde, geloof ik, 49 Begin december ging ik met mijn Franse wagen naar de keuring (hier in Frankrijk uiteraard). Het is steeds op afspraak en ze zijn steeds stipt. Aangekomen plaatste ik mijn wagen op de parking en ging me op het bureautje aanmelden. "Les clées sont sur la voiture ?, ok, ga maar naar het wachtzaaltje, neem maar gerust een koffie en de krant van vandaag ligt er ook" "Je m'occupe de votre voiture" Na een 20-tal minuten mocht ik betalen (63) en "mijnheer uw auto staat aan de poort vertrekkensklaar" Vriendelijkheid doet een mens zo'n deugd ... Ik was vorig jaar (december) ook bij die zelfde autokeuring om mijn "utilitaire" te laten keuren. Het is een Citroën Mehari van 1976. Prima wagentje om in de zomer mee rond te toeren. Maar tijdens de winter wordt hij niet zoveel gebruikt. Bovendien is de motor uitgerust met "une boite courte" waardoor je haast altijd op de motor remt. Die keuring dan. Tijdens het keuren kwam mijnheer me roepen om te laten zien dat de remmen geen gelijkmatige kracht vertonen. "Wordt deze wagen veel gebruikt ?" "Neen, niet zo heel veel en zeker in de winter niet" "Ok, wacht dan even, ik zal eens een toertje gaan doen en de remmen veel gebruiken" Na 10 minuten was hij terug en nu viel de meting net binnen de toegelaten afwijking. Vandaag kwam een artisan langs met een kramikkelige, oude, Ford Fiesta. De bumper achteraan rechts was kapot en hing los. Het glas van de achterlichten was stuk. Het is een wagen die hij gebruikt om klein materieel te vervoeren en voor de jacht. Ik zei hem dat er reparatie aan was vooraleer naar de keuring te gaan. "Mais monsieur, ik zeg daar dat hij voor de jacht dient en dan is het geen probleem, maar men zet dat wel op het keuringsbewijs"
Bovenstaande feiten om te zeggen dat het één van de heerlijke verschillen is tussen België en Frankrijk.
A table ! Manger bon, manger bien en Midi-Pyrénées (1)
Frankrijk is verdeeld in een aantal regio's (zie kaart). Ons departement behoort tot de regio Midi-Pyrénées, regio die 8 departementen omvat. In het tweemaandelijks infoblaadje verscheen een lang artikel over eten in deze regio (zie titel bericht). In een volgend bericht zal ik hieruit de voornaamste dingen uit vertalen. Maar nu dus de situeringskaarten.
Even een vreemd berichtje tussendoor. Sinds een week worden we elke morgen (steeds tussen 7.45u en 8u) gewekt door ... een meesje. Het beestje zit gedurende minutenlang op het raam te pikken en hard ! Ik ken de reden niet. Het kan toch niet zijn dat het zijn nestkastje komt reclameren dat iets verder van het raam hing en dat ik wegnam om te herstellen ...
Het onweer met daarbijhorende storm van vorige vrijdagnacht had dan toch veel meer schade aangebracht dan ik op het eerste zicht dacht. Bij een rondrit in het dorp bleken er vele daken beschadigd en vele dikke bomen ontworteld. Op het marktpleintje sneuvelde een 60 jaar oude tamme kastanje. In de lente werden er reeds 4 of 5 evenoude bomen geveld wegens ziekte. Met deze erbij heeft het pleintje veel van zijn charme verloren en vinden we moeilijker een schaduwrijk plaatsje om te parkeren. Ze zijn wel vervangen door lindebomen. Even buiten dorp viel er een grote boom op een huis. De eigenaars, die dit huis betrekken als 2de verblijf, zullen verrast zijn als ze binnenkort aankomen.
Men had (voor gisteravond) onweer voorspeld maar de daarbijhorende storm niet (alhoewel men dat hier normaal vindt). Veel takken en bladeren eraf. Wijzelf lichte schade : tafel van boventerras gaan vliegen, de grote aarden pot (waarin de olijfboom staat) kapot. 't Had erger gekund. Net even langs de franse buren geweest : de vrouw was met dat onweer terug opgestaan want ze gaat zeer vroeg slapen (ong. 20.30u), dat is nog een gewoonte van toen ze als boerin nog actief was. Maar ze is ook vroeg uit de veren (ten laatste om 5 uur !). In de voormiddag verzorgt ze dan haar konijnen, kippen en eenden. Ook de groententuin is voor haar rekening. Het zijn erg vriendelijke mensen, we krijgen regelmatig groenten.
Een tijdje geleden berichtte ik over mijn trouwe distelvinken. Helaas, niet lang daarna hebben eksters het nestje met jongen geplunderd. Ander jong leven is er ook. Een koppel wilde duiven (type reisduif) nestelen onder de dakoversteek van de schuur. Twee mooie, bijna vliegklare, duifjes. Maar enkele dagen geleden redde ik één van de ouders. Ik hoorde in de kachel een eigenaardig geluid en ja hoor, de duif was in de schoorsteen terecht gekomen en 8 meter naar beneden gevallen tot in de kachel. Met veel moeite een deel van de kachel gedemonteerd om het beestje te redden. En nog meer jong leven. Bij een controlebeurt van het zwembad van de buur ging ik het ondergronds pomplokaal binnen. Helemaal donker behalve een horizontale verluchtingsbuis (diam. 100) die een tikkeltje licht binnenlaat. En ze vlogen me rond de oren, de roodstaartjongen, vijf in totaal. Mussen, merels en eksters plunderen ook op dit ogenblik de kersenboom. Een groter beest ontdekte ik deze morgen in de groententuin : een konijn had er mijn slaplantjes gevonden. Vorig jaar hetzelfde probleem met een haas, hij kwam telkens terug. Maar op een morgen hoorde ik iets zwemmen in het zwembad ... de haas ! Eruit geschept en ver gaan weg brengen. Maar enkele dagen later vond ik hem verdronken in het zwembad. En dan zijn er nog de kleinste maar vervelendste beestjes, de slakken en escargots die héél graag sla lusten.
