Het heeft heel de nacht onophoudelijk geregend, alles in de tent voelde vochtig aan.  Ik was om zes uur wakker en blijven liggen was voor mij geen optie.  Ik hoorde geen druppels meer neervallen op het tentzeil, een goed teken.  Met wat geluk konden we de tent inpakken zonder regen, het zal zo al een natte bedoening worden.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Om twintig voor acht zaten we op de fiets, het zag er grauw en donker uit maar het was droog en dat bleef het voorlopig.  We fietsten de vijf kilometer naar het centrum van Regensburg.  We hadden daar een afspraak met de kathedraal en nog een paar andere mooie plekjes.

Regensburg ligt in het oosten van de deelstaat Beieren in de Opper Palts en is gelegen aan de Donau, bij de monding van de Naab en de Regen.  De oude stad kwam ongeschonden uit de tweede wereldoorlog en daarom is ze een goed bewaarde, middeleeuwse stad gebleven.  Ze is ontstaan uit een Romeinse nederzetting en daarmee een van de oudste steden van Duitsland.  De naam van de stad is Keltisch.  De Kelten hadden in deze streek nederzettingen die ze Ratisbona noemden.  Al sinds de 8^ste eeuw is Regensburg een bisschopszetel.  De Dom, met z’n torens van 105m hoog, behoort tot de belangrijkste van Duitsland.  De Dom geniet ook enige bekendheid, omdat ze de thuishaven is van de Domspatzen, een van de oudste jongenskoren ter wereld.  Nog belangrijke bezienswaardigheden in Regensburg zijn het 12^de eeuwse stadhuis, de 12^de eeuwse Steinerne Brücke over de Donau en de Goldene Turm uit 1260.

In 2006 is het oude centrum, samen met het stadsdeel Stadtamhof aan de andere zijde van de Donau, tot werelderfgoed verklaard.

In het oude centrum van Regensburg, vonden we een bakker waar ook koffie geserveerd werd.  We aten er een paar verse koffiekoeken en dronken een warme chocolademelk, je kikkert er dadelijk van op.  Nog steeds bleef de regen achterwege maar het bleef donker, veel goeds hing er niet in de lucht maar het ging.  We volgden de instructies van de gps, want oriëntatie in een vreemde stad en dan nog de juiste weg vinden is niet vanzelfsprekend.  Eens de stad uit en terug op de route naast de Donau begon het terug te regenen.  Het regenjasje was niet meer voldoende en we trokken ons regenzeiltje aan, nog steeds de meest doeltreffende bescherming tegen de regen.

Al een tijdje hadden we een koppel in het vizier dat voor ons reed, wij reden een paar kilometer per uur sneller en na een tijdje werden ze ingehaald.  We hoorden dat het Nederlanders waren.  Ze kwamen uit Breda, een 25 km ten noord- oosten van Essen.  Natuurlijk maakten we een praatje en het bleken ook fervente fietsers te zijn.  Berlijn, bijna Santiago de Compostela maar wegens de grote hitte in de Meseta gestopt en nu fietsten ze naar Passau en vandaar naar München.  Vandaar werd de thuisreis met de trein verdergezet.

Wij fietsten aan ons tempo verder en inmiddels begon het onbarmhartig hard te regenen, we werden nat tot op onze blote buik.  Tot overmaat van ramp zakten onze zwaar beladen fietsen weg in de grijze steenslag want het fietspad was geen asfalt.  We besloten om er in Straubing een eind aan te maken, want wanneer je de eerste koude rilling krijgt is het te laat en dat was nog niet het geval.  Beter voorkomen dan genezen!

Het beste was een pensionnetje te zoeken, een tent opzetten in de regen die daarenboven al nat is was uitgesloten.  Bij de plaatselijke info voor toeristen waren ze vriendelijk en begripvol.  Het zoeken naar een kamer nam niet veel tijd in beslag, Voor 52 euro hadden we een “doppelzimmer” inclusief ontbijt.  Ze werd telefonisch voor ons gereserveerd en het was een kilometer buiten het centrum.

Het was een vriendelijke dame die ons ontving en ze was zelfs bereid om onze natte kleren in de droogkast te steken.  We maakten van de gelegenheid gebruik om een wasje te doen zodat ook dat mee in de droogkast kon.  Het was intussen iets na twaalven, we hadden nog wat proviand en nog wat restjes.  Alles samen werd dat ons middagmaal!  De regen werd wat minder, met wat geluk konden we misschien na de middag naar het mooie stadje.

Straubing heeft afgerond 45000 inwoners.  Het stadje heeft veel historische gebouwen waaronder de Sankt Jacobskirche uit de 14^de eeuw.  Maar het meest in het oog springende gebouw, al van heel ver te zien, is de mooie middeleeuwse toren midden op het centrale plein.  Het is een prachtig gebouw met een centrale toren in het midden en vier kleinere torentjes op de hoeken.  Onder de toren loopt de weg in één richting tot buiten de stad.  Het is er gezellig, met veel terrasjes en winkels.  Het was ondertussen vijf uur geworden en we besloten om een hapje te eten in een eethuis waar alles wat met vis te maken had te koop was, kwestie van wat afwisseling in het dagelijkse menu te brengen.  Het smaakte trouwens overheerlijk!

Het ritje met de fiets naar ons onderkomen duurde een kleine tien minuten.  We gebruikten de tijd voor het slapen gaan om onze fietsen nog eens na te kijken en hier en daar nog wat te smeren.  Ook de remmen kregen een beurt want de steile afdalingen noopten ons om ze nog eens bij te stellen.

Geloof het of niet, om 20.15u lagen we onder de wol.