
Dag 2 St-Amands a/d Schelde - Turnhout dinsdag 22-04-2014

Na een zalige nacht zitten we op het afgesproken uur aan een rijk gevulde ontbijttafel. Altijd leuk om samen met de familie te ontbijten. De gasten worden extra verwend, er is werkelijk alles aanwezig wat je maar kunt denken. Onze gastvrouw Lut heeft haar best gedaan, ze weet dat fietsers flinke eters zijn. We blijven uitzonderlijk lang aan tafel. Terwijl we gezellig babbelen, beseffen we echt niet hoe laat het wel is. Frans laat zelfs uitschijnen dat hij ons benijdt en liever met ons zou willen meerijden in plaats van zijn melkronde te doen. Uiteindelijk moeten we met ons drie vertrekken. Onze gastheer is en blijft een plichtsbewuste ondernemer.

We krijgen nog enkele aanwijzingen van Frans. Onze 2° fietsdag kan beginnen. We rijden traag door de smalle straatjes naar de Scheldeoever. Tot we aan een uiterst opmerkelijk huis komen. Het is een galerij “Sahara Art Stones”. De gevel bestaat uit alle soorten ornamenten. Er zijn kunstwerkjes met fossielen ten toon gesteld. We lezen dat de creaties in de Sahara gemaakt zijn. Maar ze zijn duidelijk niet ons ding!

Iets verder, na wat kasseistraatjes, komen we aan de kerk en bij de oever van de Schelde. Het is een schilderachtig en alom bekend beschermd dorpsgezicht.

Wanneer we de dijk oprijden komen we aan het grafmonument van dichter “Emiel Verhaeren”. Het lijkt een nieuw aangelegd en veel hoger gebouwd monument dan vroeger. De nieuwe inplanting en opvatting zijn volgens ons eerder een verminking van het natuurlijke uitzicht van deze mooie Scheldebocht. Iets wat hier helemaal niet thuis hoort vinden we.

We geraken maar niet weg uit Sint-Amands…..Allé jongens wegwezen! Rustig vertrekken we richting Mariekerke dan voorbij Branst naar Weert. We beslissen de dijk verder te volgen tot aan het Sas bij de brug van Temse. Al enkele keren deden we deze rit met onze vriend Antoine. Bij de Notelaar houden we een korte pauze. We beseffen dat we nog heel ver moeten vandaag. We vinden ons ritme niet…. Lijkt het wel.

Bij het Zeekanaal moeten we over de grote sluis van Wintham. We komen op een eiland tussen het kanaal en de Rupel. Het ziet er een ruw opgespoten natuurgebied uit. Bij het veer staat een vogelspotgebouwtje. We moeten wel heel lang wachten op de veerboot. We blijven nu op de Rupeldijk richting Niel.
Na het Hellegat komen we in Noeveren.

Deze streek is alom bekend voor zijn steenbakkerijverleden. Zo komen we voorbij het “Boomse Baksteenmuseum”.
Imposant zijn de originele ring- en droogovens, en de vele werktuigen. We vervolgen de weg tussen de voormalige werkmanswoningen en maken een grote bocht over de Rupeltunnel tot in Boom.

Na het industriegebied van Boom komen we opnieuw op de Rupeldijk, voorbij Terhagen en Rumst. We moeten naar de andere oever, we rijden nu plots langs de Nete! Eigenlijk is de Rupel een uitzonderlijke rivier zonder bron, weten we ons te herinneren. Hij wordt gevormd door samenvloeiing van de Nete en de Dijle hier in Rumst. Zelfs een beetje aardrijkskundeles kan geen kwaad!

Honger en dorst drijven onze snelheid op. We hebben onze middagpauze immers in Lier gepland. Iets na 13h00 arriveren we uiteindelijk op het terras van eetcafé “Zuster Agnes”. Er heerst een aangename drukte op het zonnige terras. Voor het statige herenhuis is er een overvol terras en een autovrije zone. We worden uitgenodigd aan een tafeltje, waar we onmiddellijk een blonde Grimbergen en n’n krok madam bestellen. Ondertussen hebben we een gezellige babbel met Natuurfreek gekend van Seniorennet en Weetjes.

We blijven lang uitrusten, vandaag hebben we uitzonderlijk geen aperitiefpauze gehouden. Ons tellertje staat al op 50km we mogen dus meer dan één Grimbergen drinken. Voor we vertrekken willen we toch wel weten wat de oorsprong is van een beeldengroep schapen die hier recht voor ons staat. Het zou volgens een oude legende zijn bron hebben bij Hertog Jan. De Lierenaars werden door hem bedankt voor hun strijd tegen de Mechelaars. Als dank kregen ze een veemarkt, Leuven kreeg een universiteit.
We rijden nog door het liefelijk mooie Lier. Een stad waar we anders nooit zouden komen. We zijn echt verwonderd welke pittoreske hoekjes met waterlopen we te zien krijgen……We beseffen steeds meer hoe weinig we van ons eigen Vlaanderen maar kennen!

We verlaten Lier langs de vesten en de Nete, over de brug aan de Berlaarsesteenweg. Zo komen we aan het Netekanaal. 10km verder zijn we, nadat we onder de brug van Pulle gereden zijn, aan het Albertkanaal. In Viersel fietsen we over de kanaalbrug, deze is voor ’t ogeblik afgesloten maar met de fiets wagen we het toch. We stappen voorzichtig door de werken.
Het Albertkanaal is een drukke scheepvaartweg tussen Antwerpen en Luik. Overal zie je bedrijvigheid.

Na de oversteek zijn we echt in de Antwerpse Kempen. We volgen een stukje Vierseldijk en kronkelen tot in Pulderbos langs en door bossen. Na de kruising met de E34 moeten we door Wechelderzande. Het dorp blijft voor ons altijd herinneren aan de moord op veearts Karel Van Noppe in 1995. Het is ons nog altijd een wat onduidelijke en misterieuze zaak. We hebben 85km als we de Lilsebergen bosseSbinnen fietsen. Het is een groot bos met heidegebied en een bekend recreatiedomein. In het bos liggen er prachtige en goed verzorgde fietspaden. Voorbij Vosselaar en Beerse komen we aan het kanaal van Dessel, nu zijn we in Turnhout. We zijn alle drie blij dat we Pol zullen ontmoeten, hopelijk heeft hij voor verfrissing gezorgd. We moeten nog enkele

kilometers het kanaal volgen en vinden heel vlug camping “Baalse Hei”.
Hier hebben we ook in 2008 verbleven. Na een felefoontje met onze vriend, weten we onmiddellijk waar hij zich met de mobilhome bevindt op het grote terrein.

Gelukkig heeft Pol zich meer dan voldoende bevoorraad met Hommelbier….We sterven van de dorst. Onze vriend is opgetogen dat we opnieuw voltallig zijn. Hij heeft al een klein fietsritje gemaakt en heeft geen hinder ondervonden. Hij hoopt heel vlug weer de oude rakker te worden. Tot onze grote verbazing hebben we 106km op ons tellertje, heel veel voor onze eerste fietsdagen.

Na een was- en plasbeurt in het goed verzorgde sanitaire gebouw, doet grote honger ons terug rijden naar Turnhout. Goede herinneringen van 6 jaar terug, doet ons halt houden bij eetcafé Largo bij de zwaaikom aan het kanaal. We zijn eerder teleurgesteld. Het restaurant is helemaal niet meer wat het geweest is. Er zijn andere uitbaters. We zijn veruit de enige eters, toch worden we goed verzorgd en kunnen genieten van een deftig souper.

We blijven wat nagenieten met enkele Corsendonk’s. Stilaan wordt het donker en onze vermoeidheid dwingt ons om onze slaapgelegenheid op te zoeken. Het zal wat wennen zijn in de mobilhome…..zo dicht op elkaar…..
De oordopjes zijn een absolute must. Slaapwel vrienden.

Afstand:106km
Weer: Prachtig fietsweer +/-20°C
veel zon, weinig wind
Camping Baalse Hei nv +32(0)14 44 84 70
Roodhuisstraat 10 2300 Turnhout
info@baalsehei.be
www.baalsehei.be
08-03-2023 om 13:19
geschreven door Via de la Plata
|