Dag 11 Den Burg Texel - Bergen    donderdag 8-07-2021

We zijn wat vroeger op vandaag. Het wordt de start, van de terugweg Zuidwaarts. Groot is onze verwondering, op mijn smartphone staat een bericht van Pol, met de melding: “deze avond zal ik op het VOF- adres in Bergen zijn en de rest van de tocht meefietsen”. Wat een verrassend bericht! Gelukkig kent onze vriend het programma en onze overnachtingplaatsen.

Maar nu willen we eerst nog genieten van het ontbijt. ’t Is hier de zoete inval vandaag. Samen met Ria, haar hulpje, haar dochter en een gaste.. Onze gastvrouw geniet duidelijk van al die drukte en vindt het spijtig wanneer we moeten vertrekken. Wij willen het Texel-Veer om 10h halen! De compagnie blijft ons maar voortdurend aan de praat houden! Na het beladen van fietsen en afscheid nemen, moeten we onze kranige  gastvrouw beloven terug te keren

 met onze bende van Bob maar dan met vier, lacht ze.

Met spijt starten we richting Texel-Veer. Met de strakke tegenwind, zullen we geluk moeten hebben, om de boot nog te halen. Fel bezweet en al wat afgemat kunnen we nog juist als laatsten mee….Oef het is ons gelukt. Best dat we geen ticket moeten nemen, voor de terugtocht is dat niet nodig. Na een 1/2h zijn we in Den Helder. Vanaf hier willen we de LF1 (de Noordzeeroute) volgen.

Gelukkig kunnen we, met een wat afgezwakte halvewind, flink vorderen. We rijden dicht bij het water, op een hellende zeedijk, voorbij de vuurtoren naar Duinoord. Plots moeten we door een lager gelegen gebied met grote waterpartijen, het zijn duinmeren vol watervogels.

Iets verder houden we aperitieftime, we komen uit de duinen en rijden naar beneden. In  Julianadorp vinden we een pas geopend restaurant. De patroon heeft nood aan een babbelstonde en is heel blij met ons bezoek.

In Callantsoog, we hebben dan al 35km op ons tellertje, willen we middagmalen. Het is erg druk op het dorpsplein met overvolle zonneterrassen. We vleien ons neer tussen kwetterende toeristen en bestellen eindelijk  “Kibbeling” . ’t Zou zonde zijn om dit op de Noordzeeroute niet te doen.

Terwijl we genieten, krijgen we ook nog een hilarisch spektakel. Een groep meeuwen trippelen rond op de dakboorden, ze zitten op de uitkijk. Plots komen ze in groep naar beneden en vallen etende vakantiegangers aan. We zien zelfs mensen wegvluchten van hun tafel en hun eten aan de krijsende vogels achterlaten.

Na Sint-Maartenszee rijden we door de duinen van Petten voorbij de villa waar we in 2015 op onze “Ronde van Nederland” overnacht hebben. Toen waren enorme werken bezig. Nu zijn deze opspuiting- en  zeeweringswerken beëindigd. De hoge duinen hebben aangeplante grasbegroeiing. Er zijn wandel- en fietspaden aangelegd.  Na 7km flink doorfietsen op de kaarsrechte duinweg, willen we onze dorst lessen. We bemachtigen een plekje op het terras van het strandpaviljoen in Camperduin. Lekker in de zon is het genieten van een ijscoupe en een trappist. We moeten nog een 12-tal kilometer verder, maar een stel nieuwsgierige fietsers, blijft ons maar aan de praat houden….

Na een deugddoende rit door de Schoorlse duinen, het breedste en hoogste  duinengebied van Nederland, komen we in een heide- en later in een bosgebied, het Groot Ganzenveld. Langs golvende fietspaden komen we in Bergen. We staan plots, zonder dat we het verwacht hadden aan de ingangspoort van een grote villa, ons overnachtingsadres voor vandaag. Elly, onze gastvrouw, komt ons met veel enthousiasme tegemoet en is verwonderd dat we slechts met twee zijn. Maar ’t duurt niet lang enkele seconden later meldt Pol zich.

Voilà we zijn op één na compleet….Robrecht blijft het afwezige vierde bendelid. Wanneer we onze fietsen gestald hebben, nodigt Elly ons uit op haar ruime tuinterras voor een drankje. We staan in bewondering voor al die kunst, welke we hier te zien krijgen. Onze gastvrouw is blij met de belangstelling en blijft maar vertellen over haar leven als schrijfster en kunst- en muziekmecenas.

We krijgen twee ruime kamers met badkamer op de 1°verdieping. Na onze was-en plasbeurt is het etenstijd. We wandelen naar het centrum van Bergen. Ondertussen vertelt Pol zijn dagervaring, van zijn treinrit Vlissingen - Alkmaar.  Niet zo simpel om met de Nederlandse spoorwegen in Corona-tijd te reizen. Nu moet je, voor een treinrit met fiets, vooraf een afspraak maken…..Gelukkig hebben ze voor een buitenlander, door de vingers gezien en kwam er hulp van een spoormedewerkster. Toch heeft het Pol een complete dag gekost om hier te geraken, met zelfs enkele onvoorziene overstappen. Onvoorstelbaar in deze moderne tijd, zeker in een fietsland als Nederland!

Na 2km zijn we in het meer dan drukke centrum….we bemachtigen een tafel  in een restaurant en doen ons tegoed aan al het goede wat ze ons hier bieden. We verwonderen ons over het levendige centrum met een overvloed aan eetgelegenheden, toch een heel eind van de kuststrook!

Bij het terugwandelen worden we dicht bij ons slaapadres, plots door een groep fietsers op een terras uitgenodigd. En ja waarom niet we kunnen best nog een slaapmutsje verdragen.  We stappen “Duinvermaak” binnen en nemen plaats op het terras.

Het wordt een aangenaam gesprek tussen Noord-Hollanders en Vlamingen. Soms lijkt het moeilijk om elkaar goed te begrijpen, maar met wat inspanningen lukt het. We ondervinden meer en meer dat onze Noorderburen andere betekenissen geven aan bepaalde woorden en uitdrukkingen. Onze nieuwe vrienden drinken Heinekens….wij natuurlijk Trappist. Heel vlug komt het woord “Lekker” ter sprake. Wij vinden dat de Nederlanders dit woord te pas en ten onpas, lukraak gebruiken. Wij als Vlamingen vinden iets lekker als het over goed smaken gaat…..zoals Trappist. De Hollanders vinden zelf

 “Tegen wind fietsen”  lekker.  Waar halen ze het vandaan ??? Uiteindelijk krijgen wij van onze nieuwe vrienden gelijk….Ze bestellen, na veel aandringen, eindelijk een Trappist!…Laat ons maar gaan slapen, iedereen heeft het nodig! Slaapwel en tot ziens vrienden.

01-12-2021 om 11:04 geschreven door Via de la Plata

Dag 12 Bergen – Noordwijk vrijdag 9-07-2021

Het wordt een uitzonderlinge belevenis.

’t Begint al wanneer we aan de overvolle ontbijttafel van Elly plaatsnemen. Terwijl we ons tegoed doen, blijft onze gastvrouw maar vertellen, zonder een adempauze. Elly is schrijfster, kunstminnares en zelfs mecenas. Een vrouw met een bijzonder boeiend en gevarieerd leven. Met veel enthousiasme vertelt ze ons haar levensloop. Na een tijdje worden we ondergedompeld in een spiritueel leven. Ze is opgetogen over haar verre reizen waarbij ze zich als pelgrim voelt, op zoek naar oplossingen voor haar levensdromen…

Ze is enthousiast, wanneer we haar vragen de kunstwerken in haar tuin en tentoonstellingsruimten te mogen bewonderen. Een uur lang blijven we met verwondering, rondneuzen in haar beeldentuin. Er zijn veel verschillende disciplines, soms in staal, steen maar ook in kunststof en koper.

Toch blijven de vogelsculpturen in staal onze meeste bewondering genieten.

Ook in haar verschillende binnenplaatsen zijn we nog niet uitgekeken.  Hier zijn de technische koperminiaturen buitengewoon prachtig. We bevinden ons precies in de wereld van Jules Verne, met stoommachines en luchtballonnen.

Elly is terecht fier op haar kunstverzameling en vertelt ons nog over de viool- zang- en pianoconcerten in haar salons.  “Gekroond in Blauw” is haar laatst uitgegeven boek. Het is een autobiografisch werk, over haar eigen leven, geeft ze ons toe. 10h met spijt moeten we afscheid nemen van onze gastvrouw Elly.

We krijgen nog wat goede raad, een wegaanwijzing en dan gaan we dwars door de Bergense villabuurten in de groene duinen. Na Bergen-Binnen komen we in Bergen-aan-zee, met hoge ruige duinen? Daarna rijden we door het Woud tot Egmond aan zee. Opnieuw stellen we vast dat, ook na de zoveelste maal LF1, de Noordzeeroute ons nog steeds erg blijft boeien. We vinden het de allermooiste “Langeafstand Route”: zoveel afwisseling, goede fietspaden, ver van het drukke autoverkeer, de prima bewegwijzeringsborden en vergezichten met zee, duinen en groen, wat wil je meer?   Na een duinenreservaat zijn we in Castricum. Hier komen we in een tuinbouwgebied. Nog iets verder begint er industrie, het zijn de Hoogovens IJmuiden bij Wijk aan zee.

Na Beverwijk en Velsen moeten we met een veer over het Noordzeekanaal. In Velsen-Zuid hebben we 35km, honger en dorst doen ons een zonnig terrasje opzoeken. We vliegen IJmuiden-Centrum binnen, na wat rondvragen komen we bij restaurant “Staal” in de Lange Nieuwtraat. Een Tripel Karmeliet doet deugd,  we maken er een lange eet-rustpauze van met een heerlijke carpaccio.

Bij Duinlust zitten we onmiddellijk terug op onze route.  We rijden door het Kennemerduinenpark, het Fazantenbos en langs een slingerend fietspad naar Bloemendaal-aan-zee. Bij de grote waterpartijen moeten we halt houden voor wegversperrende Schotse Hooglanders.  Op een bord lezen we dat er ook reeën, damherten, vossen en konijnen leven. We bereiken de kustboulevard en volgen die tot  Zandvoort langs de parelwitte stranden . Op het einde van de duinen kunnen we niet naast het racecircuit kijken. Wat zal dat worden begin september, wanneer hier een Formule 1 wedstrijd zal gereden worden….

We zijn opgelucht wanneer we goed en wel het drukke centrum van Zandvoort kunnen wisselen voor een rustig pad door de duinen richting Noordwijk.

Van ver zien we, de ons bekende vuurtoren…Bij onze Ronde van Nederland 2015 moesten we op deze locatie een foto maken. Al die verplichte fotomomenten, waren nodig om een oorkonde te verkrijgen….We zijn dan ook opgenomen in de “Eregalerij Nederland Fietsland 2015”. We laten ons opnieuw fotograferen op dezelfde plaats…

Na de Noordwijk boulevard rijden we naar Noordwijk-Binnen. We dalen wel +/-20m en moeten vanaf de dijk tot bij ons gastadres geen trap geven. We zijn duidelijk beneden de zeespiegel beland. Het is wat zoeken, de gps wordt overstelpt met fietsweggetjes, toch staan we plots op het goede adres bij Jannie, onze Vrienden op de Fiets gastvrouw voor deze avond. We krijgen een ruime slaapkamer ter beschikking, er is gelukkig plaats voor drie. Jannie is een hartstochtelijke fietsster en doet  vele kilometers op één dag, meestal zonder planningen. Soms heeft ze waanzinnig lange afstanden gereden en wordt het zwoegen om thuis te geraken, het zijn bijna onwaarschijnlijke verhalen.  Na onze was-en plasbeurt laat onze moedige gastvrouw, ons aanschuiven voor het avondmaal. Jannie heeft haar best gedaan en serveert ons een typisch Bourgondisch gerecht.

Het is nog vroeg en we willen het dorp bezoeken, ver geraken we niet. Op het terras van “Het Hof van Holland” bevalt het ons niet en we zoeken een aangenamere plaats. ’t Is helemaal geen wonder, Antoine vindt een bruin café achter de kerk,  “Thomas Proeflokaal” het is er erg druk. Samen met bouwvakkers, die hun verlof starten, moeten we meevieren, maar wij drinken Duvel in plaats van Heinekens. De patroon heeft het opgemerkt en komt ons gezelschap houden. Het wordt een aangename boel, maar de plicht roept, morgen moeten we onze kilometers doen. Terug naar ons verblijf en niet snurken aub!

03-12-2021 om 12:57 geschreven door Via de la Plata