Het zonnetje schijnt, we zien alles weer wat rooskleuriger, de kinderen en kleinkinderen waren op bezoek met de Paasdagen, altijd leuk ,om ze nog eens thuis te hebben en een beetje te verwennen ,méér moet dat niet zijn en na een niet zo leuke winter met veel kleine kwalen hopen we er nu weer tegenaan te kunnen gaan en te genieten van de natuur en fietstochtjes te maken in de omgeving ,ik wens jullie lezers alvast een mooie lente en een heerlijke zomer toe
Aan alle lezers van mijn blogjes wens ik fijne Paasdagen toe, is de zon nog niet aanwezig , laat ze schijnen in jullie hart en bedenk dat het mooiste dat er bestaat liefde delen is, tussen jullie als echtpaar, tussen kinderen naar oudere ouders toe, denk eraan laat eens wat van je horen ,een kaartje of een wensje ,een bloemetje voor elkaar want het mooiste gebod dat er bestaat en dat bij ieder eerst moet komen in relatie tot elkaar is ; Hebt mekaar lief !!!!Want wie durft beweren dat hij of zij nooit verkeerd was in het leven? Vergeef en je hart zal lichter worden er zal terug vreugde in het leven komen... En nu genoeg gepreekt, ik ben niet in een sekte hoor ,gewoon een doodgewone vrouw en moeder die ook dikwijls eraan moet denken en het soms ook niet in praktijk brengt maar we proberen,,,, telkens weer !!!! Een Zalig en Vrolijk Paasfeest
Lachend sta ik meestal op een foto Lachend... om het onderhuidse verdriet niet te tonen Een verdriet dat me zelden verlaat Mijn kind is ziek En dan vraag ik me af, waarom Ik wil het zelf dragen, ik ben oud Waarom treft het een jonge mens Aan het begin van alles Wat doet het pijn, wat knaagt het Als moeder ga je er soms aan kapot Je speelt toneel, je zet je leukste masker op Want droeve mensen schuwt men dikwijls Gelukkig kan ik mijn verdriet Soms in woorden omzetten Dat helpt een beetje En verder steunen, raad geven,proberen helpen Meer kan je niet doen En je wou zo veel méér......
Tederheid, zo noemde ik dit werkje Een zachtheid die afstraalt van het gezichtje Ook de houding werkt eraan mee, Dat mooie hoofdje neigend Een mooie rustige pose We schilderden ze dan ook Heel erg graag ons Marijke Altijd geduldig, zoveel uren na elkaar Wat moeten dat halsje en die schouders Soms verkrampt zijn geweest Eigenlijk mogen we onze modelletjes Wel heel erg dankbaar zijn Voor hun geduld Want zonder hen konden wij niet oefenen De schone ,maar aartsmoeilijke Kunst van het model en portret schilderen !!!!
Eindelijk komt de lente eraan, na een koude lange winter krijgen we een beetje hoop! Op een leuke uitstap, een fietstocht in de natuur die hier bij ons in Belgie ook best mooi kan zijn, we hebben hier zoveel, mooie vergezichten met wolkenspel en kleur dat velen ons benijden, denk maar aan de traditionele schilders van vroeger hoe ze die hemelpracht op doek konden weergeven,zelfs ze fotograferen is een spannende aangelegenheid, het is een wisseling van kleur je waant je bijna in de tropen .... en je moet niet verder rijden dan b.v. tot aan de scheldeboorden om te genieten van al dat natuurgeweld ,een wandeling of fietstocht langs het water is altijd leuk om te doen en dan iets gaan drinken in een ouderwets cafeetje, onder de notelaars ,wat kan het leven zoet zijn en alle zorgen opzij zetten en alleen genieten van de mooie zon en de mensen op het terrasje ,ik verheug er me al op want we nemen nogal eens deel aan van die kunstroutes , tof om geheime plekjes te ontdekken van ons Vlaanderland en ook daarbuiten want er zijn zelfs grensoverschrijdende bij naar Zeeuws Vlaanderen ,naar Hulst en Grauw en Paal om daar op de dijk te zitten en de grote containerschepen voorbij te zien varen of een bezoek brengen aan het natuurreservaat !!!!Onderweg in Sint-Gilles aan de Geul is er zelfs nog een schaapsherder midden in de natuur....
Je bent moeder , je bent een vrouw Je levenswegen zijn daardoor meer beperkt Van aan t'begin gekluisterd Door liefde vastgeklonken Voor jou geen levensloop Waarin je zeggen kon, kijk, Daarin ben ik nu op mijn best Het enige dat je was toegestaan Was leven, rustig aan, doe maar gewoon Dan doe je al gek genoeg Zo zegt men dat in Nederland Maar voor ons als vrouw Moet dit ons levensdoel dan zijn? Het doet, zelfs nog méér dan in ons jeugd Soms zo ontzettend pijn, Je vleugels werden al geknipt Nog voor je ze kon uitproberen Men gaf je zelfs geen kans Om over allerlei zaken te leren Gehoorzaam, wees stil, wees dienstbaar Dat was soms een bittere pil Je moest ze maar slikken, zelfs als je wat anders wil !!! Zo was het vroeger om een meisje te zijn bene maart 2006
Het hoeft niet altijd grote literatuur te zijn , zonet heb ik een tekstje ingestuurd voor ons anfiteatro bladje, een vereniging van mensen die italiaans hebben gestudeerd, ik heb verteld over San Gimignano in Toscane, een schitterende stad vol middeleeuwse gebouwen waarvan de skyline tegen de helderblauwe Toscaanse lucht als geschilderd is... Bij dag nogal een hectische drukke stad, vooral omdat ze niet groot is binnen de muren,maar s'avonds komt ze tot rust en op een zwoele donkerblauw getinte zomeravond kan men er genieten van opera in open lucht,sprookjesachtig zoals de klanken opstijgen tussen die oude muren ,meestal vrij hoge gebouwen en dan mogen we de beroemde torens niet vergeten waarvoor de stad zo beroemd is. Ook de omgeving is schitterend, Volterra, Montepulciano, Monteregione, en Montalcino en iets verderaf Arezzo mijn hartje wat wil je nog meer !!!! Heerlijk Italie omdat ik zoveel van dat land hou leerde ik de taal bijna muziek op zich en de link met het Belcanto en opera is dan vlug gemaakt ik hoop nog dikwijls Italie te bereizen , ons volgende bezoek is terug naar Sicilie om nu weer een andere kant van dat grote eiland te bezoeken ,heerlijk ...
Stilletjesaan beginnen we allemaal naar de lente te verlangen, een beetje zonneschijn brengt wat levenslust met zich mee, de winter rekt zich onnodig uit dit jaar, want andere jaren krijgen we in februari al een 2 tal dagen als voorbode van de lente, dit jaar echter, niets daarvan ... Duistere sombere dagen, of guur of nat maar ja , we moeten er weeral doorheen en te weten dat het binnen zo'n 3 weken al paasvakantie is,er zal weer naar de zon gereisd worden !!!!
Na een hele tijd met vervelige kwaaltjes allerhande voel ik me stillaan terug goed in mijn vel, mijn oude geestdrift komt terug in mijn niet meer zo jonge botten !! Maar het hart is er nog één van een 18 jarige, altijd eropuit om nieuwe dingen te leren, veroveringen te maken op gebied van kennis in kunst en muziek eigenlijk een mooie tijd om nu ouder te worden, nog zoveel om te ontdekken en beleven, samen een etentje ,hoeft niet te kostbaar te zijn,maar het gevoel van dat nog met zijn beidjes te kunnen doen,heerlijk toch zoveel mensen zijn alleen toen mijn wederhelft in pensioen ging zo'n anderhalf jaar terug heb ik hem gezegd, kijk nu kan dit terug samen zijn een hemel worden of een hel en dat maken we er zelf van we moeten kiezen onze laatste jaren samen laat er ons wat van maken ,in het begin was het moeilijk, als vrouw regel je je huishouden op een bepaalde manier en opeens is daar altijd iemand thuis, je hoefde nooit uitleg te geven als je ergens heen ging, als alles in orde was in huis was het o.k.maar nu moet die man zich ook een nieuw leven inrichten,nu moet men zijn tijd zelf leren besteden want tot dan kwam alle werk vanzelf je kant uit je moest er niet naar zoeken soms te veel maar niets is ook niet prettig dus ,cursussen, werk in de tuin, een wandeling af en toe, sport, en zo krijg je je dag wel gevuld.... 61bene
Ja ik weet het onze schijfsels zijn geen echte literatuur, maar misschien toch zaken waar iemand wat aan heeft,het leven zit vol verrassingen ,ontmoetingen , soms een kleine blik die je gegund is in iemands leven, zomaar door een praatje mooi is dat, mensen die elkaar ontmoeten ,het is waarschijnlijk omdat ik zo extravert van uitstraling ben , en echt ook belangstelling heb voor mensen, ik ga er niet zomaar aan voorbij maar probeer te luisteren want dat is niet meer van deze tijd, vooral naar ouderen ,en ondertussen worden we dat zelf en dat is iets dat de jonge mensen,nogal eens vergeten, dat ze ,en dan moeten ze nog geluk hebben ,ook eens oud zullen worden !!!!
Al dikwijls heb ik gemerkt dat de blogs met van die een beetje zoetgevooisde plaatjes nogal fel in trek zijn, dus nu krijgen jullie dat bij bene ook eens voorgeschoteld... eigenlijk hou ikzelf meer van het eigen werk, het zelf gefotografeerde of getekende of geschilderde werk maar ja ,goesting is koop zegt men in ons streek( het waasland ) ik ben volop bezig met wat werken klaar te stomen voor een gezamenlijke tentoonstelling in Beveren dit weekend altijd tof om je werk eens te tonen, wel zeer gevoelig want je gooit je hele hebben en houden, je hele denken van het moment van schilderen te grabbel naar de toeschouwer toe,wel raar hoor, vooral de eerste keer.. Wat gaan mensen daarvan vinden ,? maar kom voor ons is het geen commerciele bedoening want dat moet helemaal te gek zijn, je boterham hangt er dan nog van af. Wie zin heeft eens te komen zien, Huize De Rop Vrasenestraat 3, Beveren -Waas zaterdag en zondag 4 en 5 en 11 en 12 maart van 14 tot 18 uur Ook werk van 61bene aanwezig....Van harte welkom ,het steekt ons een riem onder het hart !!!!!
Een rustig beeld van polderkaarsen in de mist,lichtjes met rijm overdekt, een ideaal beeld om een trieste week te begeleiden... Dinsdag is mijn echtgenoot zijn chef van de firma ten grave gedragen pas 6 weken in pensioen en zo een beetje de link die mijn man met de firma verbond want hij is nu zo'n anderhalf jaar in pensioen en is toch altijd gelukkig als zijn oud collega's hem nog eens vragen langs te komen na een vergadering waar hijzelf 32 jaar aan heeft deelgenomen . Ze hadden hun baas bij zijn afscheid nog gevierd en mijn man maakte van één van die gelegenheden een leuke videofilm, de patroon heeft hem niet meer kunnen zien spijtig toch ......
Een wat zoetsappige afbeelding om het harde in het leven een beetje zoeter te maken, allemaal hebben we geregeld te maken met ziektes of overlijdens van mensen die we kennen en soms heel erg liefhebben... En naargelang je zelf ouder bent gebeurd dat meer en meer, op jongere leeftijd heb je véél meer rond je hoofd met werk en kinderen die je aandacht vragen nu echter is er meer tijd om daar bij stil te staan en je voelt de eindigheid van ons aardse bestaan ,niet dat ik een pessimist ben hoor want pluk de dag en wees er dankbaar om is mijn liefste motto en als ik onder de mensen kom is er geen vrolijker mens maar dat neemt niet weg dat er soms een zekere melancholie onderhuids aanwezig is maar vooral is er altijd de aandacht voor een ander mens , het gevoel van kan ik helpen en als ik daar dan in slaag,hoe klein ook dan kan mijn dag niet stuk een beetje zoals het motto van de scouts; be prepared !!!!Verander de wereld, begin bij jezelf !!!! bene
Op een keer in Griekenland ,niet ver van Athene verbleven we in Club Med Athenia, in Nea Makri en één van mijn mooiste herinneringen aan dat verblijf was bij een wandeling aan het strand komen we in de buurt van Marathon in een kleine taverna,onder de druivelaars en er was daar juist een groep oudere Grieken aanwezig om een hapje te eten, om die mensen te amuseren zit daar een bouzoeki speler en van die muziek hou ik heel ergveel,ze kunnen daar alles in kwijt,vrolijkheid en verdriet...op zeker moment komt er uit die groep bezoekers iemand die die liedjes kende en spontaan zong die mee,ja men zag natuurlijk dat wij toeristen waren en ja ja ondergetekende moest hapjes komen proeven en mijn man moest ouzo drinken en vriendschap klinken yamas...omdat ze ons zo spontaan betrokken in hun pret hebben we de week daarna hen getrakteerd met een fles ouzo en dat was ten zeerste geapprecieerd.Wonderbaar Griekenland met zijn fijne mensen en schitterende kultuur...
Wie me kent en ontmoet denkt waarschijnlijk, wat een geestdriftig oppervlakkig mens, maar niets is minder waar, onder al dat enthousiasme schuilt een gevoelig iemand, die zich zelfs soms verbergt achter lach en vrolijkheid... gewoon om de harde dagdagelijkse werkelijkheid de baas te kunnen en niet kapot te gaan aan deze keiharde wereld waar weinig liefde en respekt voor elkaar te vinden is. En toch door zelf vreugde te schenken ontmoet je op je weg dikwijls mensen die dit weten te apprecieeren,nog maar pas kreeg ik van een fijn mens een leraar van onze academie een ongelooflijk mooie tekst vol bemoediging ,dat doet toch deugd als je zoiets mag ontvangen en ik weet dat hij soms mijn blogjes bezoekt, dus hiermee alvast van harte dank !!!!
Ik herinner me als de dag van gisteren de eerste dag naar de academie,met een klein hartje want mijn hele leven heb ik ernaar verlangt om te kunnen gaan tekenen en schilderen. En ja hoor het mocht nog op latere leeftijd aan al dat nieuws beginnen en zo fier als een gieter ik daar naartoe..; Ja, ik was daar zonder materiaal want ik wist niet wat we nodig hadden iemand leende me een potlood en een blad tekenpapier en ik moest als een soort testje een stilleven tekenen van vormen,kegels en blokken je kent dat wel..; heel rustig heb ik daaraan gewerkt de hele namiddag door en toen het klaar was was ik apentrots toen de leraar me zei,zeg me niet dat je nog nooit academie volgde !!!!Ik liep naast mijn schoenen van trots en contentement en heb later voor hem niets meer goeds kunnen doen zot hé !!!!
Een klein bedankje voor de lieve kommentaartjes die ik van jullie krijg, ach het zijn misschien maar caramellenversjes die niet veel voorstellen maar zoals jullie opmerken ,ze komen recht uit mijn hart... Geen inpikken van andere en dan gekende teksten dat is volgens mij nogal gemakkelijk en goedkoop,door academie te volgen ben ik me ervan bewust geworden hoe belangrijk eigen werk is, geen copie maar zaken die je zelf maakt en ontwerpt,niet gemakkelijk uiteraard maar de voldoening is dubbel zo groot. Ik zal me eens terug aan het werk zetten want door wat gezondheidsproblemen ben ik achterop geraakt...
Je was te zacht, te teer Om dit leven vol hardheid En boosheid aan te kunnen En toen diegene die je probeerde Te behoeden voor veel kwaad Van buitenaf Een scherm vormde Ten koste van zijn eigen leven... Zo groots kan liefde zijn, Hij is je voorgegaan En als er zoals ik hoop Een God mag zijn Laat deze twee dan Terug verenigd zijn, twéé in één Zo krijgen ze beiden De laatste welverdiende rust In de eeuwigheid......bene 2003
geschreven na zelfdoding van manisch depressief schoonzusje 2 jaar na het overlijden van haar man , mijn broer......
Niemand weet het Alleen ik Mijn uitlaatklep van vreugde en verdriet Veel hoef ik niet,een potlood, een pen, papier Laat maar komen Gedachten,herinneringen,dingen Goed en kwaad Verguizen of bezingen Dat is het middel om in het leven Verder te gaan Niet blijven stilstaan Niettegenstaande alles trekt En duwt,toch even een pauze Alles gaat zo vlug, te vlug soms Want in dat ouder wordend lijf Weet ik soms geen blijf Met jeugdige gedachten, over zoveel te beleven Zo word ik heel graag oud En blijf ik toch, Goddank ...; een beetje stout ; bene
Dit is een hemelsbreed verschil, Ontspanning en geluk Dus ook zo kan het zijn Om nieuwe dingen te leren Op een leuke wijze, dingen uitproberen Bemoedigend toegesproken worden Techniek,oefenen, bespreken Stilleven opzetten ,belichting installeren Nieuw blank blok met bladeren Ligt klaar Wit, leeg, als een boek om te schrijven Daar vergelijk ik schilderen soms mee Die drang voelen om te beginnen Die inspanning om eraan bezig te zijn Het geluk als het lukt Heb ik dat wel gemaakt ?????
