Martha & The Vandellas, ook wel Martha Reeves & The Vandellas genoemd, was een Amerikaanse band die vooral populair was in de jaren zestig. Ze waren lid van platenlabel en hitmachine Motown. Ze werden in 1995 geïntroduceerd in de Rock & Roll Hall Of Fame.
Rond het einde van 1960 ontmoette toekomstig leadzangeres van één van Motowns grootste hitmakers Martha Reeves één van de twee toekomstige bandleden. Dit was Rosalind Ashford. Deze twee meiden werden uitgenodigd door Gloria Williamson en Annette Beard om bij hun in de groep te komen zingen. Zo ontstonden de Del-Phis. Toen de meiden geen hits produceerden verliet in 1961 Williamson de groep. Het over gebleven drietal veranderde hierna hun naam in The Vells. Nadat ze op zoek waren gegaan naar een nieuwe platenlabel werden ze door William "Mickey" Stevenson gevraagd om bij Motown te werken. Daar kreeg Reeves een baantje als secretaresse aangeboden. Toen op een gegeven moment er achtergrondzangeressen nodig waren voor singles voor het platenlabel werd het drietal hiervoor gevraagd. Ze wilden wel meewerken en zo begon hun zangcarrière bij Motown. Ze fungeerden als achtergrondzangeressen bij onder andere Marvin Gaye en Mary Wells. Toen de laatste genoemde er een keer niet was voor een opname werd het trio gevraagd het nummer "I'll Have To Let Him Go" in te zingen. Toen dit gebeurd was, was Motown er zo blij mee dat ze een professioneel contract als een van de belangrijkste groepen van de maatschappij aangeboden kregen. The Vells accepteerden dit en veranderden hun naam in Martha & The Vandellas. The Vandellas is van twee namen afkomstig. "Van" is de naam van een straat die in de buurt van de straat van Reeves lag. "Della" is afgeleid van Della Reese, Martha's favoriete zangeres.
In 1963 begon het succes voor Martha & The Vandellas. Hun productieteam was het drietal Holland-Dozier-Holland. Het eerste nummer geproduceerd door hun was "Come And Get These Memories". Het haalde nummer 29 op de Amerikaanse Toplijst en nummer 6 op de R&Blijst. Hun volgende hit was "(Love Is Like A) Heatwave". Dit nummer haalde nummer 4 op de Amerikaanse Toplijst en nummer 1 op de R&Blijst. Zo voegden ze zich bij The Marvelettes, Mary Wells en Marvin Gaye als hitsellers. In 1964 verliet Beard de groep, omdat ze zwanger en was en ging trouwen. Ze werd vervangen door Betty Kelley, ex-zangeres van The Velvelettes. Na deze personeelsveranderingen ging de groep wel door met hits maken. Hun grootste hit was "Dancing In The Street" uit datzelfde jaar. Het haalde de nummer 2 positie op de Amerikaanse Toplijst, nummer 4 op die van het Verenigd Koninkrijk en nummer 8 op de R&Blijst. Het nummer is onder andere gecoverd door Mick Jagger en wordt sommigen gezien als het beste nummer ooit geproduceerd door Motown. Dit liedje was overigens geen HDH-productie maar geproduceerd door Mickey Stevenson en eveneens geschreven door hem samen met Marvin Gaye en Ivy Jo Hunter. Na dit grote succes volgden nog hits als "Nowhere To Run", "Jimmy Mack" en "I'm Ready For Love". Echter, rond het eind van de jaren zestig nam de populariteit van girlgroups af en dus ook dat van Martha & The Vandellas.Betty Kelley verliet de groep en werd vervangen door Martha's zus Lois Reeves. De naam van de groep werd toen veranderd in Martha Reeves & The Vandellas. Even later verliet ook Ashford de groep. Zij werd vervangen door Sandra Tilley. Vanaf de jaren 70 maakte de groep zo goed als geen hits meer. In 1973 werd de groep opgeheven en ging Reeves verder met een solocarrière. Deze was echter ook niet zo succesvol als de hitjaren Martha & The Vandellas.