Actrice Lily Collins overladen met complimenten nadat ze afviel voor film over anorexia

Vanaf 14 juli is de film 'To The Bone' te zien op Netflix. Lily Collins speelt daarin een meisje dat steeds verder wegzakt wanneer ze anorexia ontwikkelt. Voor de rol moest de Britse actrice, die ooit zelf kampte met een eetstoornis, flink wat kilo's kwijtspelen. En daar kreeg ze pijnlijk genoeg complimenten over van haar omgeving.

"Een tijdje geleden kwam ik een kennis tegen op straat die me vertelde hoe goed ik er wel niet uitzag. Ik probeerde haar uit te leggen dat ik gewicht had verloren voor een rol in een film, maar dat wilde ze niet horen. Ze wou alleen weten hoe ik het gedaan had, omdat ik er zo geweldig uitzag en goed bezig was. 'Dit is de reden waarom het probleem van eetstoornissen bestaat', vertelde ik wat later aan mijn moeder", aldus Collins aan The Edit, het online magazine van webshop Net-a-Porter.

Collins (28), die tien jaar geleden zelf met een eetstoornis kampte, moest voor de film behoorlijk wat afvallen. Dat deed ze onder strenge begeleiding, maar aan Vanity Fair gaf ze toch toe dat ze lang heeft getwijfeld om de rol wel aan te nemen. "Toen ik het script las, was het net alsof ik mezelf terugkatapulteerde in de tijd. Ik vroeg me oprecht af of ik het wel aankon om al die emoties die ik toen voelde opnieuw door te maken. Maar uiteindelijk besloot ik dat het net goed zou zijn om de angsten uit die periode onder ogen te komen."

Mager is het ideaal
Dat de actrice complimenten kreeg op haar enorme gewichtsverlies, toont helaas wel pijnlijk aan dat ultra mager zijn nog altijd het ideaal is. En lang niet alleen in Hollywood of op de catwalk. Wanneer iemand door liefdesverdriet of andere omstandigheden veel afvalt, is de kans groot dat iedereen haar vertelt hoe goed ze er wel niet uitziet. De persoon in kwestie mag zich dan wel miserabel voelen, dat is bijna bijzaak geworden.

Gelukkig is onze maatschappij niet hélemaal naar de verdoemenis. Er waren verschillende tijdschriften die weigerden om nog samen te werken met Collins, omdat ze haar er ongezond mager vonden uitzien. Zelf als ze wisten dat ze gewicht was verloren voor een film. Voor een industrie waarin ultramager simpelweg de norm is, is dat absoluut een stap in de goede richting.