20 jaar Kabouter Plop: "Ik zag dat pak en dacht: moet ik dat elke dag aantrekken?"

Eind deze maand is het precies twintig jaar geleden dat Kabouter Plop voor het eerst op tv verscheen. En er lijkt nog lang geen sleet te zitten op zijn succes, stelt acteur Walter De Donder (57) tevreden vast. Hij combineert zijn taken als Plop al jaren met het burgemeesterschap van Affligem.

Voor kinderen was het in de prille jaren '90 al Samson en Gert wat de klok sloeg. Maar op 27 augustus 1997 kwam er een einde aan hun alleenheerschappij, en maakte Vlaanderen kennis met Kabouter Plop en zijn vrienden. Het nieuwe figuurtje sloeg meteen aan. "Ik heb jarenlang zeven op zeven gewerkt", herinnert Walter De Donder zich. "En toch had ik nooit het gevoel dat ik roofbouw pleegde op mijn lichaam. Ik heb er fysiek of psychisch nooit last van gehad. En dan combineerde ik in die tijd Plop zelfs nog met mijn rol van Meneer de Burgemeester in Samson en Gert..."

Tijdrovend
Toch was Walter niet meteen enthousiast toen Studio 100 hem twintig jaar geleden vroeg om een kabouter te spelen. "Ik zag die baard en dat pak en ik dacht: moet ik dat elke dag aantrekken? De transformatie tot Plop was omslachtig en tijdrovend, zeker in het begin. Intussen doe ik het gewoon zelf, in de kleedkamer. Ik ben in amper een halfuurtje klaar."

De prijs van het succes
Ondanks de drukte bij Studio 100 dook Walter in 2000 opnieuw de politiek in. "In dat jaar werd ik voor de CD&V verkozen voor de gemeenteraad van Affligem. Zes jaar later werd ik opnieuw gekozen. Eerst als schepen, maar sinds 1 januari 2011 ben ik burgemeester. Volgend jaar wil ik opnieuw opkomen, als lijsttrekker. Het is natuurlijk iets totaal anders dan mijn acteerwerk, maar juist die afwisseling maakt het boeiend en zorgt voor balans in mijn leven. Optreden is puur amusement, terwijl het er in de politiek natuurlijk veel ernstiger aan toe gaat. Al zijn er ook raakvlakken hoor: als man van de straat is direct contact met mijn publiek iets waarvan ik volop geniet. En tijdens vergaderingen zie ik geregeld mensen die iets gedaan willen krijgen en zich daarbij tot veel betere acteurs ontpoppen dan ikzelf. (lacht) Het burgemeesterschap is overigens een mooi beroep, maar het vraagt wel veel van jezelf en van je gezin. Mijn vrouw Kathleen is een hele tijd een 'professionele weduwe' geweest en ook mijn kinderen Nick (22) en Julie (13) heb ik niet altijd evenveel gezien."