Marilyn Manson sluit zonnige Graspop Metal Meeting af

De veertiende editie van de Graspop Metal Meeting zit er weer op. Het festival lokte in totaal 130.000 toeschouwers naar de nieuwe locatie in Dessel, en blijft het dus uitstekend doen, crisis of niet.

Kritiek
Het metalvolk staat bekend als heel kritisch. Kritisch voor de subgenres die goed bevonden worden, kritisch voor de bands binnen die geliefde subgenres. Voor de doorsnee popliefhebber is metal vaak een pot nat, voor de kenners is er death metal, doom metal, hardcore, speed metal, stonerrock, gothic metal, progressieve metal, heavy metal, etc. Een festival samenstellen voor de modale metalliefhebber is dus geen gemakkelijke taak, en de affiche krijgt dan ook zo goed als zeker kritiek. Te veel heavy metal, te weinig punk, te veel 'jeanettenrock', te weinig échte metal... Voor de veertiende editie van de Graspop Metal Meeting was het niet anders: weinig death en black, veel 'moderne' metal met groepen als Marilyn Manson, Korn, Papa Roach, Slipknot... Andere jaren was het dan weer van "wéér Iron Maiden of Judas Priest"...

Succes
Objectieve graadmeters voor de kwaliteit van de affiche zijn dan de opkomst en de respons van het publiek, en die waren deze editie van Graspop duidelijk: Slipknot en Marilyn Manson konden rekenen op een veelvoud van de belangstelling die de glamrock van Mötley Crüe kreeg. Terwijl de afsluiter van vrijdag de handen in de lucht joeg tot aan de P.A.-toren, deden de headliners van zaterdag en zondag het minstens dubbel zo goed. Bij Mötley Crüe dropen veel toeschouwers af, bij Slipknot en Marilyn Manson bleef de weide bijzonder goed gevuld.

Marilyn Manson
De respons bij Marilyn Manson was dan weer niet altijd even uitbundig. Zijn hits 'The Beautiful People', 'Dope Show' en de Eurythmics-cover 'Sweet Dreams' werden luidkeels meegebruld, maar bij veel nummers deed een deel van het publiek blijkbaar liever een praatje, het is er tenslotte het weer voor. De show van Manson mocht er ook zijn, hoewel er, in tegenstelling tot bij bv. Slipknot en Nightwish, geen vuurwerk aan te pas kwam. Veel schmink, een beetje rook en welgemikte lichtbundels zijn echter ook doeltreffend.

Geen regen
Net als vrijdag en zaterdag, bleef ook zondag kurkdroog. Dat was vooral voor de bands op het hoofdpodium een meevaller. Disturbed kon rekenen op bijzonder veel applaus, en ook Nightwish heeft nog steeds veel fans. Spijtig genoeg komt de nieuwe zangeres Anette Olzon nog niet tot aan de enkels van haar voorgangster Tarja Turunen, wat in nummers als 'Nemo' en 'Wishmaster' soms wel heel pijnlijk duidelijk werd.

Rechttoe rechtaan
In de marquees sloten zondag na Anthrax en Epica, Sick of it All en Children of Bodom af. Beide bands zijn vaste klanten op de Metal Meeting, en allebei zijn ze ook duidelijk wat hun muzikale stijl betreft. New York hardcore voor de ene, snedige rechttoe rechtaan virtuoze metal voor de andere. Niet meer, maar vooral ook niet minder. Traditiegetrouw haalde Sick of it All een bende fans op het podium tijdens het slotnummer, het blijft een bijzonder tafereel. De band speelde ook een liefdesliedje: "Niet zomaar een nummer van 'ik ween omdat mijn lief is gaan lopen', maar wel van 'niemand in de echte wereld geeft een reet om ons'", aldus zanger Lou Koller. En de handen gingen de lucht in. Voor veel mensen is Graspop inderdaad een weekend weg van de 'echte wereld'. Zon, bier, vrienden en vooral veel goeie muziek: meer moet dat toch niet zijn?