Anouk kreeg het muzikale van huis uit mee: haar moeder is zangeres
in een bluesband. Anouk kwam na haar veertiende in tehuizen terecht,
leerde zingen, en werd in 1994, zonder theoretische kennis, aangenomen op het conservatorium met als vooropleiding Mavo 3. Ze kon niet aarden op het conservatorium en stopte na twee jaar met de opleiding.
Anouk zong op bruiloften, feesten en festivals met de soul en R&B band Shotgun Wedding. Via haar toenmalige echtgenoot leerde ze Barry Hay van de Golden Earring kennen. Deze was enthousiast over haar zangkwaliteiten en bood aan materiaal voor haar te schrijven. Dit leidde tot de song Mood Indigo die samen met Earringlid George Kooymans was geschreven en geproduceerd. Toen Anouk Bart van Veen leerde kennen, schreven ze samen wat nummers, waarna op 5 september 1997 haar tweede single werd uitgebracht. Nobody's wife werd Anouks grote doorbraak. Het nummer stond wekenlang hoog in de hitlijsten. Daarna kwam haar debuut-cd Together Alone uit en door het succes van de single verkocht dit album ook goed. .Barry Hay en George Kooymans hebben tevens Together alone geproduceerd, en zo stonden deze twee frontmannen van de Golden Earring aan de wieg van haar carrière. Later dat jaar kwam de single It's so hard uit, welke een minder groot succes werd.
In de zomer van 1998 speelde Anouk op veel festivals, waaronder Pinkpop (waar ze met eieren werd bekogeld) en Parkpop.
In november 1999 kwam het tweede album uit, getiteld Urban Solitude. De eerste single R U kiddin' me zorgde ervoor dat het album op nummer één kwam in de album top 100.
Anouk ging vervolgens naar Amerika voor nieuwe opnames. Dit liep
niet goed af. De eerste onderhandelingen met Anouks Amerikaanse label
eindigden in slaande ruzie. Ze keerde terug naar Nederland en ging
samenwonen met haar vriend The Anonymous Mis van de band Postmen. Haar nieuwe single Don't kwam uit en ze begon aan de 'AA Tour-Semi Acoustic tour' die vanaf februari 2001 door Nederland trok.
Eind maart 2001 verscheen Lost Tracks, een album met niet eerder uitgebrachte nummers, waaronder duetten met zangeres Sarah Bettens van K's Choice
en The Anonymous Mis, alternatieve en akoestische versies van oude
nummers en alle tot dan toe gemaakte videoclips inclusief een niet
eerder getoonde 'forbidden version' van Sacrifice.
De gitarist van haar begeleidingsband schnabbelde bij bij de band Kane,
tot onvrede bij Anouk. Omdat de rest van de band partij koos voor de
gitarist ontsloeg Anouk in 2001 al haar toenmalige bandleden.
Op 6 november 2002 verscheen het nieuwe album Graduated fool. De eerste single van het album was Everything, en als tweede single werd I Live For You uitgebracht. De bijzondere clip erbij werd gemaakt door Rosto, die ook al de clip voor de single The Dark
maakte. In de clip is Anouk weinig verhullend naakt onder water te
zien. Deze clip won een prijs op het filmfestival van Utrecht. Toch
werd de clip alleen op The Box gedraaid en flopte de single. MTV en TMF boycotten de clip vanwege onenigheid met het management.
2004
In dit jaar verscheen de cd Update, waarop Anouk bestaande nummers akoestisch zingt. Tegelijkertijd kwam ook Close up uit, een dvd met o.a. live-optredens van festivals en een bonuscd. Eind 2004 verscheen haar album Hotel New York, dat op 1 binnenkwam in de albumhitlijst. Vooral de single Girl was een doorslaand succes en behaalde hoge airplay. Van het album kwam een jaar later een 2cd-versie uit.
2005
Eind 2005 gaf Anouk met haar vaste begeleidingsband (Leendert Haaksma (gitaar), Martijn van Agt (gitaar), Michel van Schie (bass) en Hans Eijkenaar (drums) vier concerten in Rotterdam en twee in Antwerpen, die opmerkelijk snel waren uitverkocht. Daarna vertrok ze, met haar gezin, naar haar tweede huis in Ohio, VS.
2006
Eind april bracht Anouk de live-dvd Anouk is Alive uit en kondigde ze een festivaltour aan. Op 16 april stond ze als eerste op Paaspop in Schijndel. Ook speelde Anouk met Koninginnedag voor 280.000 mensen op het Museumplein te Amsterdam. Een optreden op Pinkpop
viel echter in het water door onderhandelingsproblemen. Jan Smeets
meldde op 5 juni 2006 in een interview met 3voor12 vernomen te hebben
'dat ze daar dikke spijt van had'. Wel stond ze o.a. op Bospop, Rock Werchter en Lowlands.
Ook zong ze op enkele tracks van het album Green van haar man (Postman), dat in mei uitkwam.
Ook het buitenland scoorde Anouk in 2006. Na de Benelux is ze
populair in Israël en Turkije. In de hitlijst van Albanië bereikt ze
zelfs begin februari de nummer 1 positie met One Word.
2007
In de zomer van 2007 nam Anouk haar vijfde studioalbum op met Amerikaanse muzikanten en de producer Glen Ballard.
Begin oktober verbrak ze echter de samenwerking met haar
begeleidingsband (Hans Eijkenaar, Martijn van Agt, Michel van Schie,
Ronald Kool en Leendert Haaksma). De bandleden, die overigens niet het
nieuwe album hadden ingespeeld, zouden kritiek hebben geuit op het
nieuwe werk van Anouk toen ze het hun liet horen. Voor Anouk, die zich
al eerder aan hun kritiek had geërgerd, was dit de druppel die de emmer
deed overlopen. Zonder band zag ze zich wel genoodzaakt om de optredens
rondom de albumrelease uit te stellen.
Eind oktober kwam het daarnaast tot een kort geding tussen Anouk en
haar manager Cees van Leeuwen, die ze in augustus ook al aan de kant
geschoven bleek te hebben.
Op 2 november 2007 kwam de eerste single genaamd Good God van Anouks nieuwe album uit, en later een spraakmakende clip van de hand van Jonas Åkerlund. De single ging op 15 oktober in premiere op 3FM en werd 3FM Megahit
en TMF Superclip in Nederland en België. De single en videoclip kenden
een wat moeizame start op radio en tv, Wat ook z'n effecten had op de
singleverkoop.
Op 23 november 2007 volgde het album zelf, genaamd Who's your momma,
die gelijk 3FM Weekcd werd. Het album werd zeer goed ontvangen, overal
gingen er geluiden op over Anouk's mogelijke doorbraak met het
internationaal georiënteerde album.
Op 3 december geeft ze voor het eerst een optreden op de radio
(tijdens Evers Staat Op, Radio 538) met haar nieuwe jonge
begeleidingsband, de dag dat Who's your Momma op nummer 1 binnenkomt in de Album Top 100.
Concerttour 2008
In maart zal Anouk concerten geven naar aanleiding van haar vijfde album onder de naam Who's your momma tour in het Gelredome (Arnhem) op 28 maart en 29 maart en in het Sportpaleis in Antwerpen
op 19 maart. Alle kaartjes waren al binnen enkele dagen uitverkocht.
Anouk gaf in interviews aan dat de focus van de concerten niet op de
vorm maar op de inhoud, de muziek, zal komen te liggen. In januari zijn
er ook twee showcases van Who's your momma. De kaarten hiervoor zijn alleen beschikbaar voor leden van de fanclub van Anouk. De eerste was op 19 januari (De Oosterpoort, Groningen), de tweede op 27 januari (Paard van Troje, Den Haag) 28 januari komt de tweede single van haar nieuwe album uit genaamd "I dont wanna hurt"
bij de single verschijnt geen videoclip omdat ze het te druk heeft met
optredens en voorbereidingen op haar (stadion)concerten.
Privé
Op 18 april 2002 beviel Anouk van een zoon, die de namen Benjahmin Kingsley meekreeg. De vader is haar levenspartner Remon Stotijn (The Anonymous Mis), zanger van de rapformatie Postmen. Op 5 december 2003 beviel Anouk van haar tweede zoon, Elijah Jeremiah. Op 16 maart 2004 trad Anouk in het huwelijk met Remon, de vader van haar kinderen.
In 2004
kwam Anouk negatief in het nieuws doordat ze haar moeder uit haar huis
wilde laten zetten, omdat ze voor een verhuizing naar de Verenigde Staten
veel geld nodig had. Ze had het huis in het begin van haar carrière
gekocht toen haar moeder in scheiding lag met haar tweede man. Ze liet
haar moeder er jaren (gratis) wonen. Toen Anouk haar moeder vroeg te
verhuizen en zelfs een behoorlijk geldbedrag bood voor de verhuizing,
weigerde haar moeder dit.
Op 3 juni 2005 beviel Anouk van haar derde kind, dit keer een dochter. Het meisje heet Phoenix Ray.
Anouk verhuisde in december 2005 definitief naar de Amerikaanse staat Ohio, en deed het huis dat ze met haar man eerder kocht in Los Angeles
weer van de hand. Als belangrijkste reden voor de verhuizing geeft
Anouk aan dat ze in Nederland niet meer met haar drie kinderen de
straat op kon zonder te worden lastiggevallen. Ze houden hun
Nederlandse huis in Zwijndrecht wel aan. In de herfst van 2006 keerde het stel echter al terug naar Nederland.
.