Sandrine heeft de vierde voorronde van Eurosong gewonnen. De Paranoiacs werden tweede, en gaan met Sandrine mee naar de halve finales. De jury mocht nog twee wildcards uitdelen aan de kandidaten die in de vier voorrondes derde of vierde eindigden. Dat werden Tabitha Cycon en A Butterfly Mind. Samen met de winaars van vandaag nemen zij het in de twee halve finales op tegen tegen Nelson, Geena Lisa, Katy Satyn, Brahim, Ishtar en Tanja Dexters.

Goede acts
De vierde - en laatste - voorronde stak met kop en schouders uit boven de drie vorige. Terwijl we de afgelopen weken vooral 'typische' Eurosongnummers voorgeschoteld kregen, die eerder werden gemaakt uit commerciële overwegingen dan uit oprechte liefde voor muziek, was het deze keer andere koek. De juryleden hadden het dan ook bijzonder moeilijk een favoriet te kiezen, en gaven niet toevallig een wildcard aan een inzending van vanavond.

Francesco Palmeri
Francesco Palmeri, de zoon van een Spaanse moeder en een Italiaanse vader, is al jaren met muziek bezig. De man, die een beetje moeite had met het Nederlands, had Miss België Alizée Poulicek meegebracht om hem bij te staan met onze taal. Het zette meteen de guitige toon van deze uitzending, alleen jammer dat er vier afleveringen nodig waren om die toon te vinden. Eurosong neemt zichzelf alleszins niet al te serieus, en maar goed ook.

Over naar het nummer dan. 'Vagabundo' hobbelde lekker veilig verder over platgereden zuiderse paden, en wij neurieden het 'aiaiaiaiai' lekker mee. Op een zomers fuifje zullen er ongetwijfeld heupen wiegen op dit nummer, maar voor Eurosong is het toch wat gewoontjes. De zang van Francesco en zijn kleurrijke achtergrondzangeressen was desalniettemin prima.

Kris Wauters vond de act heel zonnig, zuiders en leuk. Hij loofde ook de "perfecte zang", en vond de zwarte stemmen erbij heel on-Belgisch, wat hij als een voordeel zag. Als song vond hij 'Vagabundo' wat vrijblijvend voor het Songfestival, maar noemde het nummer minstens een Radio 2-hit. Katrina sloot zich daarbij aan, en hield wel van dit 'feelgood'-moment. Marcel Vanthilt, deze aflevering in een geel pak met een blauw hemd, vond het vooral schitterend dat er geen Nederlands in het nummer zat, op deze dag van onafhankelijkheidstoestanden. Voor hem bleef het nummer niet genoeg hangen.

Paranoiacs
De Paranoiacs mochten deze aflevering de vreemde eend zijn, en speelden hun rol voortreffelijk. "Het wordt tijd dat er nog eens een bom onder het Eurovisiesongfestival wordt gelegd, en wij hebben explosieven bij," zei keyboardspeler Raf Stevens, die om één of andere reden overal 'Rafke' wordt genoemd. 'Shout it out' had een vette gitaarmuur waar de zang gelukkig niet in verzoop, integendeel. Het nummer rockte bijzonder lekker weg, en zal live ongetwijfeld veel vuisten in de lucht jagen. In tegenstelling tot de vorige act had de song ook een bijzonder meezingbaar refrein, en daarnaast had het nog een paar brugjes en een 'heyheyhey'-moment, dat heel aanstekelijk werkt. Bijster origineel? Nee hoor. Goed gemaakt? Jazeker. Oprecht? Helemaal.

Marcel Vanthilt vond de Paranoiacs gewoon geweldig, en pleitte meteen (opnieuw) voor een echt rockprogramma op tv. Hij wou de groep meteen ook een prijs geven voor hun hele loopbaan, de Paranoiacs zijn immers al bezig sinds begin jaren '80. Ook Katrina vond ze geweldig, en had een dergelijke act nog nooit gezien op zo'n Eurosongtoestand. "Lordi kon het, dus waarom jullie niet? En die waren nog lelijker dan jullie," vond ze.

Ook Kris Wauters zag dat het goed was: "We zijn meteen begonnen met twee echte artiesten, en dat hebben we nog niet gehad." Hij loofde bovendien de melodie van het nummer, dat commercieel genoeg klinkt om helemaal 'all the way' te kunnen gaan. Hij vond het 'heyheyhey'-stuk wel beter voor een live-optreden dan voor een tv-programma, maar "als Lordi het Songfestival kan winnen met maskers, dan kunnen jullie dat misschien zelfs zonder."

Elisa
Elisa bracht nog meer Italiaans bloed mee naar het programma. De zestienjarige deed al mee met het programma 'Topmodel', maar haar grote ambitie is toch zingen. Haar nummer 'Around the world' werd geschreven door een Noorse professionele songschrijver. Het zat dan ook heel weldoordacht in elkaar, maar er slopen spijtig genoeg wel wat valse nootjes in de zang. Dat heb je natuurlijk als je ingestudeerde bewegingen zit te maken met je dansers en danseressen terwijl je zingt. Het nummer bevatte naast een sterk refrein nog een oosters riedeltje, en was daarmee het zoveelste doorslagje van dingen die we al (te) vaak hebben gezien.

Katrina vond het tof voor een zestienjarige, en ook typisch Eurosong. De zang was wel veel beter dan op de repetitie, zei ze nog. "Het is cliché maar het is wel af," vond Vanthilt, die verwees naar de rammelende acts van vorige week. Hij zag in haar meteen een tv-persoonlijkheid, en "wat een schouders man!". Kris Wauters vond dat iemands leeftijd geen excuus mag zijn om minder streng te oordelen, maar zag dat het goed was. Hij had de valse zang wel gehoord, en maakte nog de bedenking: "Zo'n oosters riedeltje wordt in België nooit gemaakt, alleen als het Eurosong is", en hij zag het nummer dan ook niet als iets dat 'van ons' komt. Hij vond Elisa de minste inzending van de dag, omdat het nummer hem het minste beroerde.

A Butterfly Mind
De 'Cappaert Sisters' uit X-factor heten tegenwoordig 'A Butterfly Mind', en willen met 'Lonely heart on wheels' "even op de pauzeknop duwen in het circus des levens". Een zware boterham, waardoor presentator Bart Peeters het nummer meteen voorbarig aankondigde als het laatste nummer. Het deed ons alleszins deugd geen huppelende dansers te zien bij Annelies en Sarah, en de projectie van landschappen op de achtergrond en trage tussenshots van de zusjes zelf, pasten perfect bij de rust die het nummer uitstraalde. De zachtjes wiegende meiden zongen dan ook nog eens hemels, waardoor wij al helemaal niet meer wisten voor wie stemmen.

Kris Wauters vond het "zeer mooi. Mooie echte muziek met het hart gemaakt, een beetje country, een beetje Ierse klanken. Jullie stemmen passen heel mooi samen, het is een soort engelengezang". Hij had er wel geen idee van hoe een dergelijk nummer het zou doen op het Songfestival, en Marcel Vanthilt ook niet: "Het is zo breekbaar, maar is het geschikt voor het Songfestival? Nee, want het wordt weggewalst. Ja, want net die breekbaarheid maakt het speciaal." Vanthilt wist het allemaal niet meer, en "ging gewoon met het liedje - spijtig genoeg niet met Annelies - van de grond." Annelies heeft het nummer trouwens geschreven, en kreeg daarvoor nog complimentjes van Katrina.

Sandrine
Eindelijk een straffe uitzending dus, en toen moest Sandrine nog beginnen. En wat die kan, dat weten we al lang. "Lang voor de Amy Winehouse-hype, was jij al bezig met vintage-soul", zei Bart Peeters. De zangeres werd nog aangemoedigd door haar toekomstige schoonzus Ann Van Elsen. "Ik had u niet herkend met uw kleren aan", zei Bart Peeters tegen Van Elsen, die dat duidelijk al wel een keer of duizend had mogen horen de voorbije weken. Sandrine zoog bij de aanvang van haar nummer onmiddellijk alle aandacht naar zich toe. Wat een stem, wat een uitstraling... Het naturel waarmee Sandrine op het podium staat te wiegen, geeft nooit de indruk dat ze een ingestudeerd nummertje opvoert, hoewel ze natuurlijk telkens wel op de juiste plaats op het podium moet staan, en naar de juiste camera moet kijken.

Katrina vond niet genoeg woorden om haar lof te betuigen, en Marcel Vanthilt sloot zich daarbij aan. "'Goed geplunderd uit de Motownwinkel, maar er zijn slechtere winkels om uit te pikken. Hij achtte het nummer van een internationaal niveau, maar vond haar kapsel wel "Diana Ross op een slechte dag." Kris Wauters moest moeite doen om een puntje van kritiek te vinden. Hij bleef een heel klein beetje op zijn honger zitten omdat hij Sandrine graag wat hoger had horen uithalen. Hij weet immers hoe goed ze kan zingen.