Prince staat er weer
Wie tickets heeft gekocht voor Prince op Werchter zit goed. De
artiest speelde gisterenavond op het Deense Roskilde Festival een set
die niet alleen veel van zijn eigen grootste hits bevat, maar ook een
eerbetoon is aan de zwarte muziek met ondermeer covers van Chic, Sly and
the Family Stone en de Jackson 5. En ja, Prince was uitstekend op
Roskilde. Verrassend fris, in vorm, en klaar om te tonen wat we
stilletjes vergeten waren: hij is waarschijnlijk de grootste entertainer
van allemaal.
Het begon allemaal niet eens zo geruststellend: na het optreden van Kasabian verscheen op de schermen van Roskilde dat Prince het publiek verzocht om geen foto's te nemen tijdens zijn optreden. Er waren de hardnekkige geruchten dat de heupen van The Artist om zeep waren (wegens dragen van schoenen met hakken) en dat hij zelfs een stok nodig heeft dezer dagen om zich voort te bewegen. En dan zwijgen we nog maar over dat jehovah-gedoe.
Waar iedereen nog het meest schrik voor had was dat de pocketrocker uit Minneapolis zou putten uit zijn recent repertoire en het zou vertikken om hits te spelen. 18 minuten te laat - eerst kwam er een man met een mondharmonica, daarna een kale zangeres even het publiek aanmanen wat enthousiast te zijn - verscheen de 52-jarige Prince op het Roskildepodium. Verbazing alom: wat ziet hij er goed uit.
Prince stak meteen van wal met "Let's go crazy", liet dat overgaan in "Delirious", switchte terug naar "Let's go crazy" en vloog dan meteen in "1999". Het was alsof er een orkaan raasde over de wei van Roskilde: om en bij de 65.000 toeschouwers gingen collectief door het lint. "This is real music by real musicians" beloofde Prince, die duidelijk in zijn nopjes was, en begon aan "Little Red Corvette". De zanger liet de vaart er daarna ook in, met "I Like funky Music", "Controversy", "Sexy Dancer", "Le Freak", "Why U Wanna Treat Me So Bad", "Take Me With U" en "Guitar". Einde van act één.
Prince verdween even in de coulissen terwijl de kale achtergrondzangeres "Angel" voor haar rekening nam, en coverde dan Bill Withers' "Lean on me". Na "Nothing compares 2 U" was het dan tijd voor de überklassieker: "Purple Rain", dat tien minuten aansleepte, en achteraf hoorden we dat ze 15 kilometer verderop het publiek hadden horen meezingen. Waarna Prince opnieuw van het podium verdween, dik 75 minuten gespeeld. Dat leek wat mager voor een gage van 1,3 miljoen euro (en niet 12 miljoen dollar zoals beweerd wordt). Bovendien lijkt het erop dat de Europese organisatoren van Prince-concerten een flink stuk van de gage rechtsreeks zullen moeten doorstorten aan een Ierse promotor, met wie Prince in een rechtzaak verwikkeld raakte.
Er volgden nog drie rondjes bisnummers, met ondermeer "Mountains", "Shake your body down to the ground" en een medley met daarin Sly's "Everyday People". "What's my name, Denmark?" vroeg Prince toen hij voor de vierde keer werd teruggeroepen. "Prince!" riepen de Denen. "Ok, now people don't need to ask what I want to be referred to as that's my name and this is my song to you", verduidelijkte de purperen. En met "Kiss" deed hij een laatste keer de wei daveren.
|