Walter 'Pico' Michiels: "Als kind misbruikt door jezuïet"?
Walter Michiels, jaren geleden bekend als de acteur die Pico speelde
in 'FC De Kampioenen' maar de voorbije jaren vaak in het nieuws wegens
zijn psychische problemen, werd naar eigen zeggen als kind misbruikt
door een pater jezuïet. Dat gebeurde op de school waar Pico tot het
midden van het vierde schooljaar zat, zo stelt hij in een overigens heel
warrig interview in het weekblad Story.
Michiels verblijft momenteel samen met zijn vrouw in een psychiatrische
instelling in Tienen, waar ze samen proberen hun leven weer op de rails
te krijgen. Michiels en zijn vrouw werden door een campinguitbater
uitgewezen omdat ze voor overlast zorgden op de kampeerplaats. Zo
belandden ze met hun caravan op het dorpsplein van Neerlinter. Is zijn
ontsporing te wijten aan de traumatische ervaringen uit zijn
kinderjaren?
"Ik
zat in het eerste studiejaar toen het de eerste keer gebeurde", vertelt
Michiels in Story. "Het gebeurde praktisch elke middag. Tijdens de
speeltijd voetbalde ik graag, maar ik hield wel altijd dat ene deurtje
op de hoek in het oog. Ik dacht dan: hoe lang kan ik nog voetballen tot
het deurtje opengaat? Ik probeerde me altijd weg te moffelen tussen de
andere kinderen, maar dan zag ik hem zoeken en wenkte hij dat ik moest
bij hem komen. Dan wist ik hoe laat het was. Gedaan met de speeltijd".
Vervolgens vertelt Michiels wat er gebeurde in de kamer van de prefect van zijn school, een jezuïet.
"De
prefect had er een aquarium staan, dus ofwel keek ik naar de vissen
ofwel uit het raam, wie een goal ging maken of wie ruzie had op de
speelplaats. Ik hield me bezig met de speelsheid van op de koer, terwijl
hij bij mij wat zat te friemelen. Ik wist dat het natuurlijk niet kon,
zo ver was ik wel. Ik wist dat een relatie zoals tussen en man en vrouw,
tussen hem en mij niet kon. Ik wist ook dat er niks uit kon verder
groeien. Ik heb nooit echt angst gehad of geschreeuwd. Als de bel ging,
liet hij me gaan. Hij maakte ook allemaal beloftes. Als ik een goed
rapport zou hebben, kreeg ik een nieuwe voetbal. Ik heb die natuurlijk
nooit gezien".
De pater zou
Michiels geen pijn hebben gedaan, maar dat hij pas laat seksueel contact
kreeg met meisjes wijt hij wel aan het misbruik door de pater. "Ik kan
ook wel makkelijker een pedofiel getint iemand uit een groep mensen
halen. Als je daar als kind iets van hebt ondervonden, voel je dat wat
sneller aan", aldus Michiels.
Dat hij middenin het vierde
studiejaar van school veranderde, had volgens Michiels niet rechtstreeks
"met die geflipte pater" te maken.
"Ik
ben op een dag thuisgekomen en heb gezegd 'ik ga niet meer naar die
school'. Ik was het beu dat al mijn rapporten helemaal met een rode pen
waren ingevuld. Ze wilden dat mijn ouders me zouden berispen, dat ik in
mijn schulp zou kruipen en dat ik mijn mond zou houden over de geflipte
pater".
Boos
is Michiels niet op de prefect, al vindt hij het wel terecht dat hij is
vermaand. "Ik ben niet snel boos op gestoorde afwijkingen. Op een
gegeven moment is hij bij de KSA wel betrapt op het helpen wassen van de
kindjes. Ja oké, het wassen van naakte kindjes door een pater prefect
zonder toezicht valt onder pedofilie. Hij is dan ook terecht ontslagen".
Volgens
Michiels moest "zo'n 90 procent van de leerlingen bij ons op school wel
eens bij hem komen in zijn duistere kamer met zijn lange rok aan".
Waarna hij de kerk uit de wind zet en er in één adem ook kinderhandel
bijsleurt.
"Voor
het deel katholiek Vlaanderen vind ik het spijtig dat iedereen zich nu
focust op de kerk, want nu lijkt het voor de doorsnee Vlaming dat het
kindermisbruik en de handel in kinderen wordt aangepakt. Het niveau van
het misbruik door paters en pastoors telt toch maar voor een minderheid
van al het misbruik. De andere pedofielen hebben nu vrij spel. Ze moeten
de roots van de kerk met rust laten".
Om
zich meteen te corrigeren: "Ja, allé, met rust gelaten worden nu ook
weer niet. Er zijn inderdaad echte slachtoffers en dat is heus
beschamend. Daarom moeten die paters en priesters zeker onder de
psychische en gerechtelijke loep genomen worden. Maar als een pastoor
bij een jongetje een beetje aan zijn poepke friemelt, is dat toch
onvergelijkbaar met het jarenlang opsluiten van jongens en meisjes die
via een luikje te eten krijgen en te pas en te onpas diep traumatisch
bezoek kunnen krijgen met soms de dood tot gevolg. Dutroux kan nu zijn
vrije gang gaan omdat iedereen zich bezighoudt met de kerk". (br.hln)
|