.
De Rolling Stones (beter bekend als The Rolling Stones en vaak afgekort met de Stones) is een Engelse Rock & Rollband die actief is sinds 1962. Zij spelen, naast Rock & Roll, ook rock, blues, country, hardrock, reggae en punk.
Sinds de Rolling Stones in 1962 werden opgericht hebben zij vele grote hits gehad, als Angie, Paint It, Black en (I can't get no) Satisfaction. Zij hebben meer dan 25 studio albums uitgebracht, waarvan de bekendste Tattoo You, Goats Head Soup, Some Girls en Let It Bleed zijn. Hun laatste album was Shine A Light (2008).
The Rolling Stones bestaan tegenwoordig uit Mick Jagger (zang), Keith Richards (gitaar), Ron Wood (gitaar) en Charlie Watts (drums). De bekendste ex-leden zijn Brian Jones, Mick Taylor, Bill Wyman en Ian Stewart.
Michael Philip Jagger, beter bekend als Mick Jagger, had al bij Keith
Richards op de kleuterschool gezeten, toen ze elkaar eind jaren '50
weer tegenkwamen op een treinperron in Dartford, Kent. Mick en Keith werden goede vrienden en begonnen een bandje - Little Boy Blue and the Blue Boys - samen met Dick Taylor, die er al snel uitstapte, en Brian Jones.
Ze hadden eerst geen platencontract, maar kregen dat wel toen Dick
Taylor werd vervangen door Charlie Watts, een jazzdrummer. Als bassist
kozen de mannen Bill Wyman.
Ze traden eerst op in de club van Alexis Corner. De band ging een
beetje rondtoeren in clubs en steden, en in 1963 kwam hun eerste single
uit: Come on, een cover van Chuck Berry. Ook kreeg de band een manager: Andrew Oldham.
De band tekende een contract bij Decca Records. In die jaren was na
Mick Jagger, Brian Jones eigenlijk het muzikale talent, niet Keith
Richards.
n 1964 werd de single Not Fade Away uitgebracht, die een vrij grote hit werd. Daarna volgde hun debuut album, in hetzelfde jaar: The Rolling Stones. Ook openden The Rolling Stones in dat jaar de eerste uitzending van Top of the Pops, met de single I wanna Be Your Man. Vervolgens werd het album 12 X 5 uitgebracht, met de hits Time is on my Side, It's all over now en Chuck Berry's Around & Around. De opvolger van 12 X 5 was The Rolling Stones, Now!. Een succesvol album met de hitsingle Heart of Stone.
In 1965 kwam het nieuwe album Out of our Heads uit. Het album bevatte de superhit (I can't get no) Satisfaction.
Dit is waarschijnlijk het bekendste nummer van de Stones. Keith
Richards heeft het bekende riffje gedaan. Ook werd er in 1965 een tour
door Europa gemaakt, waarbij de Rolling Stones voor het eerst in Nederland kwamen.
Het volgende album, December´s Children (and everybody´s) werd een klein succes. Het bevatte de hits Get of my Cloud en I'm Free. Ook hadden de Stones voor Marianne Faithfull (destijds Mick Jagger's vriendin) het nummer As Tears Go By geschreven, waar Faithfull een grote hit mee had. De Stones namen dat nummer op dit album ook zelf op.
Toen kwam in 1966 een album dat een van de Rolling Stones' meest succesvolle albums ooit zou worden uit: Aftermath. Het album bevatte de hits Under My Thumb, Lady Jane, Mother's Little Helper, Out Of Time (nog datzelfde jaar een nummer-1 hit van Chris Farlowe) en Stupid Girl. Under my Thumb is een van de Rolling Stones' grootste hits geweest.
Het nieuwe album Between The Buttons (1967) bevatte de hits Ruby Tuesday en Let's Spend the Night Together. Het werden grote hits die alle twee in de top 250 aller tijden staan.
De opvolger van Between the Buttons werd Their Satanic Majesties Request. Uit dit album zijn geen noemenswaardige hits voorgekomen, ook al is tegenwoordig het nummer 2000 Light Years from Home
wel bekend. In die tijd raakten Keith Richards en Brian Jones ernstig
aan de drugs verslaafd. Met Brian Jones ging het toen steeds slechter.
Bovendien stal Richards Jones' vriendin, Anita Pallenberg.
Aan het nummer Sympathy for the devil werd heel erg lang gewerkt, en het kwam uit op de plaat Beggars Banquet. Het nummer is een van hun grootste hits. Ook stond hier nog de hit No Expectations
op. Met Beggars Banquet sloegen de Stones een andere weg in. Wel ging
het steeds slechter met Brian Jones, die op het album niet veel meer
deed. Hij speelde op vrijwel geen enkel nummer nog gitaar.
Na de tour van Beggars Benquet werd Brian Jones door de andere
Stones ontslagen. Hij zou een aantal weken daarna dood werden gevonden
op de bodem van zijn zwembad. In 2006 werd over zijn dood en de weken daarvoor een film gemaakt: Stoned.
Eerst kwam Ry Cooder in de aanmerking als vervanger van Brian Jones, en hij speelde dan ook op een aantal nummers mee, zoals Sister Morphine en Memo From Turner
(later uitgegeven als solosingle van Mick Jagger). Hij kon het echter
niet vinden met Keith, en Keith weigerde nog langer bij de Rolling
Stones te blijven als Ry Cooder meedeed. Dus werd hij, na nooit
officieel lid geweest te zijn, uit de band gezet.
Als vervanger werd Mick Taylor aangetrokken, een gitarist met veel talent. Eerst speelden de Stones in concert in Hyde Park (Londen), dat gratis was. Toen werd Let It Bleed(1969) uitgebracht. Op dit album staan onder andere de hits You can´t always get what you want en Let it bleed.
Met Mick Taylor erbij brak er voor de Stones een andere tijd aan: de
muziek veranderde van Rock & Roll naar echte Rock en Pop.
Het tweede album met de nieuwe gitarist Mick Taylor was Sticky Fingers, uit 1971. Het werd een groot succes met als grote hit Brown Sugar. Andere hits waren Dead Flowers, Wild Horses en Bitch. Ondertussen kreeg Keith Richards een relatie met Brian Jones' ex-vriendin Anita Pallenberg.
Met Exile on Mainstreet 1972 werd weer een succesvol album uitgegeven. Het album bevatte de hits Tumbling Dice en Happy
(gezongen door Keith Richards). Het album staat 7e in de top 500 albums
aller tijden en er staan naast de hits ook klassiekers op als Rocks Off en Shine a Light. De officiële naam van het album is Exile On Mainst. Op het live album Stripped(1995) stonden vooral nummers van dit album.
De opvolger van Exile on Mainst. werd het album Goats Head Soup, die de grote hit Angie
bevatte. Het nummer werd een van de grootste successen. Er wordt
aangenomen dat het is geschreven voor een vriendin van Mick Jagger, die
ook lange tijd een relatie had met David Bowie (een goede vriend van
Jagger). Een andere kleine hit van het album was Star Star.
In 1980 kickte Richards definitief af van de drugs, en kon hij zich weer op de muziek gaan richten. Met Emotional Rescue werd een goed album uitgegeven. Het bevatte de hits She´s so Cold en Emotional Rescue. Ook begonnen de Stones nu echte videoclips te maken, in plaats van de gebruikelijke live-opnames.
In
1981 kwam het succesvolle
Tattoo You uit. Het bevatte de hits
Start Me Up en
Waiting on a Friend. De opname voor de nummers
Tops,
Waiting on a Friend en
Start Me Up
waren gemaakt voor het Goats Head Soup album, maar werden toen niet
goed genoeg gevonden. Hier begonnen de ruzies tussen Jagger en
Richards, want Jagger had het album deze naam gegeven zonder Keith te
informeren. Het zou eigenlijk gewoon
Tattoo heten. In 1983 kwam
Undercover uit, met de kleine hit
Undercover of the Night
Met Darryl Jones werd een nieuw album opgenomen, genaamd Voodoo Lounge. Het werd een succes, met de hits Love is Strong en You got me Rocking. Ook de opvolger Bridges too Babylon(1997) werd een succes. Anybody seen my Baby werd eindelijk weer eens echt een grote hit. Ook Flip The Switch, Saint of Me en Out of Control waren succesvol.
In 2002 werd er een compilatiealbum uitgebracht genaamd
40 Licks. Het bevatte alle hits van de Stones, en er stonden ook nog een aantal nieuwe nummers op.
Don't Stop werd een hit. Ook hierop volgde een tour, de LICKS TOUR 2002, een groot succes die de Stones onder andere door Nederland voerde
In 2006 werd er een nieuw studioalbum uitgebracht:
A Bigger Bang.
De bijbehorende tour was de langste (2005-2006-2007) en meest
lucratieve tour van de Stones ooit. Ze reisden door Europa, Azië en de
Verenigde Staten. In 2006 werd er ook nog een gratis concert op
Copacabana Beach in
Rio de Janeiro gegeven, waarbij naar schatting tussen de anderhalf en twee miljoen toeschouwers aanwezig waren.
Of de Stones nog albums zullen maken en of ze nog gaan touren is
onbekend. Enkele geruchten spreken wel over een kleinere tour naar
aanleiding van de lancering van de
Shine a Light documentaire over de Stones van
Martin Scorsese.