Morrissey trekt aan het langste eind op Lokerse Feesten

Het vooruitzicht van een dagje geen paardenworsten, een wat ongelukkig geïnterpreteerde uitspraak over vlees in de context van het bloedbad dat Anders Breivik aanrichtte in Noorwegen en hopla, het optreden van gisteren van Morrissey op de Lokerse Feesten werd het meest controversiële van de Vlaamse festivalzomer. Het leidde zelfs tot hele pagina's geklaag, verontwaardiging en paniekzaaierij in de traditionele media. Uiteindelijk was het de 52-jarige Morrissey die zelf aan het langste eind trok. Niet met meteen zijn beste optreden, maar het was goed genoeg en eigenlijk rijst aan het eind van deze soap slechts één vraag: zijn we anno 2011 zo onverdraagzaam geworden dat we zelfs niet meer overweg kunnen met een popartiest die opkomt voor zijn overtuiging?

Pech voor wie zat te wachten op de aangekondigde publieke ongehoorzaamheid, fluitconcerten aan het adres van Morrissey en dies meer. Er werd trouwens naar ons weten geen vlees in beslag genomen aan de ingang. Veel geblaat dus, weinig wol, en laat dat nu net zijn waar vandaag de dag Morrissey van beschuldigd wordt.

Het zal wellicht niet veel verschil meer uitmaken, maar u moet weten: het waren niet Morrissey of zijn management die eisten dat er geen vlees mocht verkocht worden op de Lokerse Feesten. Het was een keuze van de organisatie zelf. En eentje die de niet meteen festival-minded Morrissey op hun podium kreeg én meer dan 10.000 betalenden naar Lokeren. Of zoals Morrissey het zelf zei na het spelen van 'Meat is murder': "Thank you. To those who listened."

En dan was er nog de uitspraak in Polen waar Morrissey zijn afkeer voor het onnodig lijden dat dieren wordt aangedaan in een actuele context plaatste. Morrissey excuseerde zich niet, hij deed geen knieval en hij heeft het nieuwe nummer 'Scandinavia' niet van zijn setlist geschrapt. Terwijl hij ook wel weet dat de eerste zinnen van die song alleen maar voor miserie gaan zorgen gezien het recent gebeurde: "I despise each syllable in Scandinavia/Let the people burn/Let their children cry and die in blind asylum".

En voor u alweer verontwaardigd aan het reageren gaat, het is een wondermooi liefdeslied dat alsvolgt verdergaat: "But then you came along/and you held out your hand/and I fell in love with you and Scandinavia/I kiss the soil/I hug the soil/I would eat the soil/and I praise the God who made you/Stab me in your own time in Scandinavia/Uncomplaining I'd die in Scandinavia"

'Scandinavia' was het enige nieuwe nummer dat Morrissey in Lokeren speelde. In Dublin een paar dagen geleden waren er dat nog vier. Ook geen 'Panic' of 'Shoplifters of the world unite (and take over)'. Maar wel uit de Smiths-periode 'I want the one I can't have' (de opener), 'There is a light that never goes out', 'I know it's over' en zoals gezegd 'Meat is Murder'.

Dat laatste nummer zit achteraan de setlist, in een rijtje van vier van Morrissey's meest politieke songs. 'Ouijja Board' met het refrein "She has now gone/From this Unhappy Planet/With all the carnivores/And the destructors on it", en dan 'Meat is murder' zelf, begeleid door confronterend (maar niet shockerend) videomateriaal van kippenbatterijen en andere vleesindustrieën.

De laatste nummers van Morrissey in Lokeren zijn 'Speedway', de Calimero-song waarin Morrissey zijn lot in de media bezingt ("You won't rest/Until the hearse that becomes me/Finally takes me") en 'Irish blood, English heart' ("I've been dreaming of a time when The English are sick to death of Labour and Tories/And spit upon the name Oliver Cromwell/And denounce this Royal Line that still salute him"). (br.hln)