Er worden in ons land dagelijks acht verkrachtingen en negen aanrandingen gepleegd, zo bleek gisteren. Verontrustende cijfers, zeker als je weet dat het werkelijke aantal nog veel hoger ligt, omdat 90 procent van de slachtoffers niet naar de politie durft te stappen. Niet onlogisch, want een verkrachting zet de hele wereld van het slachtoffer op zijn kop. Net omdat er een taboe op rust, weten ze vaak niet hoe ze ermee moeten omgaan. Laat staan dat anderen weten wat ze moeten zeggen tegen het slachtoffer. Daar moet dringend verandering in komen.
Elk slachtoffer reageert ook anders na de verkrachting: sommigen komen in een depressie terecht, terwijl anderen net heel boos worden. Maar hoe moet je daarmee omgaan? Wat zijn de stappen die je moet ondernemen? En hoe kan je een slachtoffer helpen? Wij proberen enkele tips te geven.
1. Herstellen na een verkrachting
- Fysiek Zelfs als je de aanranding niet wil aangeven bij de politie, moet je medische hulp zoeken. Je hebt hulp nodig voor eventuele verwondingen en moet getest (en eventueel behandeld) worden op mogelijke seksueel overdraagbare aandoeningen.
Zelfs al heb je de neiging om meteen na de verkrachting te douchen, moet je dat uitstellen tot na je doktersbezoek, zodat hij of zij DNA kan verzamelen van de dader. Doe dat zelfs als je op dat moment niet van plan bent om klacht in te dienen, want je kan later nog van gedachten veranderen. Om dezelfde reden mag je ook de kleren die je droeg niet wassen of weggooien, bewaar ze liever in een plastieken zak.
- Emotioneel In de eerste plaats moet je beseffen dat je niet alleen bent en - vooral - dat de verkrachting niet jouw schuld is. Slachtoffers hebben vaak de neiging om de schuld bij zichzelf te leggen, maar dat is niet waar. De enige schuldige is de dader.
Het kan een tijdje duren voordat je opnieuw vertrouwen krijgt in andere mensen, want dat vraagt tijd. Vergeet ook niet dat alle gevoelens gerechtvaardigd zijn: depressies, vernedering, angst, verwarring, woede, schuldgevoel, schaamte. Deze gevoelens zijn volstrekt normaal.
- Mentaal Herstellen van een verkrachting is een lang, gecompliceerd process. Voel je dus zeker niet schuldig als je je daar niet onmiddellijk kan 'overzetten'. Zo werkt het niet.
Een belangrijk deel van het proces is het herwinnen van de controle over je omgeving. Het kan een tijdje duren voor je de gevoelens van veiligheid, vertrouwen, controle en zelfwaarde opnieuw vindt. Dat is oké, maar twijfel niet om hulp te vragen indien nodig. Het is geen schande om toe te geven dat je het niet allemaal alleen kan verwerken.
- Steun Maak een afspraak met een psycholoog om te praten over je problemen, of ga op zoek naar een steungroep met andere slachtoffers. Praten over gevoelens met mensen die weten en begrijpen wat je doormaakt, kan een grote steun zijn.
Ban alle mensen uit je leven die je verhaal niet serieus nemen of die de gebeurtenissen minimaliseren. Probeer wel te praten met je vrienden en geliefden, ook al zullen zij je niet altijd begrijpen. Onthou vooral dat ze het beste met jou voorhebben.
2. Steun bieden aan een slachtoffer
- Vlak na de verkrachting Moedig je vriend aan om naar de dokter te gaan en de juiste medische behandeling te krijgen. Moedig hem of haar ook aan om aangifte te doen, maar dwing ze niet. Als je vriendin het echt niet wil, moet je die beslissing respecteren. Misschien komt ze er later nog op terug.
- Kort na de verkrachting Luister, luister en luister. Het is mogelijk dat ze de verkrachting voortdurend wil overlopen om alles van op afstand te beleven. Luister zonder oordeel, zo vaak als ze wil.
Verzeker je vriendin dat ze geen schuld treft, zeker als ze voortdurend probeert om te begrijpen waarom net zij het slachtoffer geworden is. Laat ook weten dat je voortdurend aan de zijde van je vriendin zal staan, wat er ook gebeurt. Vertel dat jouw deur altijd openstaat voor haar.
Vertel je vriendin ook dat er geen juiste of verkeerde gevoelens zijn na een verkrachting. Iedereen ervaart en verwerkt het anders.
- Op lange termijn Als je vriendin het erg moeilijk blijft hebben, stel dan voorzichtig voor dat ze professionele hulp zoekt bij een psycholoog of steungroep. Help haar ook bij het vinden van een therapeut, bijvoorbeeld met een lijst van gespecialiseerden. Stel ook voor om met haar mee te gaan, als ze het zelf te moeilijk vindt om die stap te zetten.
Blijf herhalen dat ze geen schuld treft. De schuld- en de 'wat als'-gevoelens blijven vaak lange tijd aanwezig bij de slachtoffers. Geef haar ook tijd. Als ze het moeilijk blijft hebben, moet je haar herinneren aan het feit dat er geen tijdschema bestaat. Het herstel is een traag, geleidelijk aan proces.
Als je een mannelijke vriend hebt die bekent dat hij verkracht is, moet je extra benadrukken dat je hem gelooft. Veel mensen geloven niet dat mannen ook het slachtoffer kunnen worden van een verkrachting, maar niets is minder waar.
Vraag ook hoe je kan helpen, hij of zij weet dat het best. Een natuurlijke reactie is dat je hem of haar gaat overbeschermen, maar dat is misschien niet wat zij willen. Het is wel belangrijk om ervoor te zorgen dat hij of zij zich veilig voelt, al kan het een tijdje duren voor dat gevoel volledig hersteld is.
Ten slotte is het ook mogelijk dat je het zelf moeilijk krijgt met de gevoelens die naar boven komen. Aarzel dan zeker niet om ook zelf professionele hulp te zoeken. (br.hln)
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
