Paolo Conte - Max
Klik op de foto om hem te beluisteren
Paolo Conte (Asti, 6 januari 1937) is een
Italiaanse zanger, componist en tekstschrijver van liedjes voor andere
zangers en later voor zichzelf. Zijn korrelige, holle stem voegt een
speciale charme toe aan zijn treurige, soms melancholische teksten. Hij
heeft in 1998 een verzamelalbum uitgebracht onder de naam The best of
Paolo Conte. Hij componeerde filmmuziek en een musical, Razmataz. Als
beeldend kunstenaar had hij tentoonstellingen in Londen van zijn grafiek
en schilderijen. Paolo Conte studeerde rechten en was advocaat.
Hij
was de zoon van een notaris en een telg uit een familie van
landeigenaars. Voor zijn vierde kreeg hij al pianoles, samen met zijn
broer Giorgio, die ook zanger en liedjesschrijver zou worden. Hij leerde
daarnaast de vibrafoon en de kazoo bespelen. Van jongs af aan was Paolo
Conte al geïnteresseerd in de diverse stromingen binnen de jazzmuziek.
In zijn studententijd speelde hij als vibrafonist in het jazzorkest Taxi
For Five. Met zijn Paul Conte Quartet maakt hij zonder succes zijn
eerste grammofoonplaat in 1962, een ep voor RCA Italiana. Andere
jazzplaten volgden. In de jaren zestig zong hij aanvankelijk niet zelf
maar was hij (deels samen met zijn broer) liedjesschrijver voor Bruno
Lauzi en Adriano Celentano, en verder vertolkten ook Patty Pravo, Johnny
Halliday en Shirley Bassey zijn nummers.
Pas in de jaren 70 kwam
Paolo Conte ertoe om zelf te zingen en te spelen. Zelf vond hij zijn
zang op proefopnames verre van geweldig, maar producer Lilly Greco
hoorde echter wel het degelijk talent van de praktiserend advocaat en
hielp hem op weg. Het eerste studioalbum verscheen in 1974 heette
eenvoudigweg Paolo Conte. In 1979 werd Un Gelato al Limon(Citroenijs)
een grote hit maar de wereldwijde doorbraak kwam met Max (1987) waarin
hij een pas overleden vriend bezingt.
De teksten vol associaties
en impressionisme gezongen met een monotone (brommende en mompelende)
stem, soms sober dan weer uitbundig begeleid door zijn muzikanten
spreken vele mensen aan. Er volgt een lange reeks van studio- en
livealbums. In 2005 komt de dvd 'Arena di Verona' uit, opgenomen in
dezelfde stad waarin Paolo Conte op 18 december 1976 voor zo'n
tweehonderd geïnteresseerden zijn eerste concert geeft.
In 2008
verscheen een nieuw album, Psiche, wat aanleiding was voor een kleine
tournee begin 2009 waarbij hij ook Nederland en België aandeed.
Conte's
nummer "Colleghi Trascurati" (Verwaarloosde Collega's) werd gebruikt
als indicatief bij het VRT-programma "Confidenties in Toscane". Conte's
nummer "Via con me" (Ga met mij mee) werd gebruikt in een reclame voor
een bekend biermerk uit het zuiden des lands. In de reclame laat een man
twee slakken een snelheidswedstrijd houden, terwijl hij het betreffende
bier drinkt.
|
