Wat je misschien nog niet weet over niezen

Nu snotvallingen weer ontelbaar veel slachtoffers maken, is de kans groot dat je vandaag al minstens één niesbui in actie hebt gezien. Enig idee welk mechanisme er schuiltgaat achter deze slijmerige daad? Of hoe het komt dat we onze ogen zo goed als altijd dichtknijpen? Ontdek hier wat je misschien nog niet weet over niezen.

Het ludieke team van Head Squeeze jaagt elke week op boeiende weetjes om de nieuwsgierigheid van één uitverkoren abonnee te bevredigen. Deze keer werd gezocht naar een antwoord op "Waarom sluiten we onze ogen wanneer we niezen?".

Om te beginnen is niezen iets dat we niet vrijwillig doen. Je kan het vergelijken met de reflex die je (normaal gezien) hebt wanneer dokters met een hamertje op je knie tikken.

Bij een verkoudheid, allergie of griep gaat je neusholte zwellen, wat er dan weer voor zorgt dat je moet niezen. De grote boosdoener is de trigeminuszenuw die geprikkeld wordt wanneer je neusslijmvlies geïrriteerd is. Het signaal gaat vervolgens naar een lage regio in je hersenen die de medulla wordt genoemd.

Als reactie hierop gaan je longen zich vullen met lucht om kracht te geven aan de explosie van snot die ontstaat tijdens een niesbui. Wist je dat er gemiddeld 5.000 druppels slijm verspreid worden aan snelheden tot 160 kilometer per uur?

Uiteraard ben jij zelf zelden (jawel, er zijn uitzonderingen) of nooit ooggetuige van deze actie, aangezien je ogen zich automatisch zullen sluiten wanneer je niest. Een eerste mogelijke verklaring voor dit fenomeen is dat het een afweermechanisme is om te vermijden dat de ziektekiemen hun weg naar je oogvlies vinden. Een tweede hypothese stelt dat je oogleden gewoon één van de vele spieren zijn die worden opgespannen tijdens het niezen. (br.hln)